Veprimtaria e Palit
1 Ju e dini, o vëllezër, se ne nuk erdhëm kot te ju. 2 Siç e dini, përpara se të vinim te ju, na keqtrajtuan dhe na poshtëruan në Filipi, por Perëndia na dha guximin për t'ju predikuar ungjillin e tij mes shumë përpjekjesh të mundimshme. 3 Sepse predikimi ynë nuk mbështetej në mashtrime, në ndyrësi e në dredhi, 4 por e predikojmë ungjillin ashtu siç na e besoi Perëndia, pasi dolëm të sprovuar prej tij. Ne nuk predikojmë që t'u pëlqejmë njerëzve, por që t'i pëlqejmë Perëndisë, i cili njeh zemrat tona.
5 Sikurse e dini, ne kurrë nuk kemi përdorur fjalë lajkatuese e as nuk kemi pasur qëllimin për të përfituar, dhe dëshmitar kemi Perëndinë. 6 Ne nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush e as prej të tjerëve. 7 Si apostuj të Krishtit mund t'ju bëheshim barrë, por, përkundrazi, ne u treguam të dhembshur me ju si nëna që kujdeset me ngrohtësi për fëmijët e vet. 8 Ne kishim një dashuri kaq të madhe për ju, saqë ishim të gatshëm jo vetëm t'ju predikonim ungjillin e Perëndisë, por të jepnim edhe jetën për ju. Kaq shumë ju kishim për zemër!
9 Ju e mbani mend, o vëllezër, sesa shumë u munduam e u lodhëm duke punuar natë e ditë, që të mos i bëheshim barrë asnjërit prej jush ndërsa ju predikonim ungjillin e Perëndisë. 10 Ju dhe Perëndia jeni dëshmitarë se sjellja jonë kundrejt jush, besimtarëve, ishte e shenjtë, e drejtë dhe e paqortueshme. 11 Ju e dini se jemi sjellë me çdonjërin prej jush si ati me bijtë e vet. 12 Ju kemi këshilluar, ju kemi dhënë zemër dhe ju jemi përgjëruar që të bëni një jetë të denjë për Perëndinë, i cili ju thirri në mbretërinë dhe lavdinë e vet.
13 Prandaj, edhe ne e falënderojmë Perëndinë pa pushim, se kur e dëgjuat prej nesh fjalën e Perëndisë, e pranuat jo si fjalë njerëzish, por ashtu siç është në të vërtetë, fjalë Perëndie, që vepron në ju që besoni. 14 Ju, vëllezër, u bëtë shkërbim i kishave të Perëndisë që janë në Jude e që besojnë në Krishtin Jezu, sepse edhe ju keni vuajtur të njëjtat gjëra nga bashkëkombësit tuaj, sikurse vuajtën edhe ata nga judenjtë, 15 të cilët vranë Zotin Jezu e profetët dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk e kanë pëlqimin e Perëndisë dhe janë kundër të gjithë njerëzve, 16 duke na penguar t'u predikojmë kombeve, që këto të shpëtohen. Kështu ata e mbushin vazhdimisht kupën e mëkateve të tyre, por më në fund erdhi mbi ta zemërimi i Perëndisë.
Malli për selanikasit
17 Por ne, vëllezër, kemi qenë larg jush për një kohë të shkurtër, larg syve, por jo larg zemrës dhe nga malli që kishim u përpoqëm edhe më shumë për t'ju parë përsëri. 18 Prandaj deshëm shumë të vinim te ju, madje unë, Pali, u përpoqa një ose dy herë, por na pengoi Satani. 19 Kush tjetër veç jush do të jetë shpresa jonë, gëzimi ynë, kurora apo krenaria jonë para Zotit Jezu Krisht kur ai të vijë? 20 Po, ju jeni lavdia jonë dhe gëzimi ynë.
1 nam ipsi scitis fratres introitum nostrum ad vos quia non inanis fuit
2 sed ante passi et contumeliis adfecti sicut scitis in Philippis
fiduciam habuimus in Deo nostro
loqui ad vos evangelium Dei in multa sollicitudine
3 exhortatio enim nostra non de errore
neque de inmunditia neque in dolo
4 sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis evangelium
ita loquimur non quasi hominibus placentes
sed Deo qui probat corda nostra
5 neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis sicut scitis
neque in occasione avaritiae Deus testis est
6 nec quaerentes ab hominibus gloriam
neque a vobis neque ab aliis
7 cum possimus oneri esse ut Christi apostoli
sed facti sumus lenes in medio
vestrum
tamquam si nutrix foveat filios suos
8 ita desiderantes vos cupide volebamus tradere vobis
non solum evangelium Dei sed etiam animas nostras
quoniam carissimi nobis facti estis
9 memores enim estis fratres laborem nostrum et fatigationem
nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus
praedicavimus in vobis evangelium Dei
10 vos testes estis et Deus
quam sancte et iuste et sine querella vobis qui credidistis fuimus
11 sicut scitis
qualiter unumquemque vestrum tamquam pater filios suos
12 deprecantes vos et consolantes testificati sumus
ut ambularetis digne Deo
qui vocavit vos in suum regnum et gloriam
13 ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione
quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei
accepistis non ut verbum hominum
sed sicut est vere verbum Dei
qui operatur in vobis qui credidistis
14 vos enim imitatores facti estis fratres ecclesiarum Dei
quae sunt in Iudaea in Christo Iesu
quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris
sicut et ipsi a Iudaeis
15 qui et Dominum occiderunt Iesum et prophetas
et nos persecuti sunt
et Deo non placent et omnibus hominibus adversantur
16 prohibentes nos gentibus loqui ut salvae fiant
ut impleant peccata sua semper
praevenit autem ira Dei super illos
usque in finem
17 nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae
aspectu non corde
abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio
18 quoniam voluimus venire ad vos
ego quidem Paulus et semel et iterum
et inpedivit nos Satanas
19 quae est enim nostra spes aut gaudium aut corona gloriae
nonne vos ante Dominum nostrum Iesum estis in
adventu eius
20 vos enim estis gloria nostra et gaudium