Kundër mbretit të Tirit
1 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 2 «Bir i njeriut, thuaji prijësit të Tirit se kështu thotë Zoti im, Zoti:
meqë t'u rrit mendja, the:
“Unë jam Perëndi,
ulem në fronin e perëndive,
në zemër të detit”.
Ndonëse je njeri e jo perëndi,
por të është mbushur mendja se ke mendje perëndish,
3 ja, ti je më i urtë se Danieli,
asnjë fshehtësi nuk të përvidhet.
4 Me urti e mençuri mblodhe pasuri,
vure ar e argjend në thesaret e tua.
5 Me nuhatjen tënde të madhe për tregti,
e shtove pasurinë,
por t'u rrit mendja për shkak të pasurisë.
6 Prandaj kështu thotë Zoti im, Zoti:
meqë t'u mbush mendja se ke mendje perëndish,
7 për këtë, ja, do të dërgoj kundër teje të huajt,
kombet më mizore.
Ata do të marrin shpatat kundër urtisë sate të hijshme
e do ta përdhosin hijeshinë tënde.
8 Do të të plandosin në gropë
e do të vdesësh me vdekjen e të therurve
në zemër të detit.
9 A përsëri do të thuash: “Unë jam Perëndi”,
përballë vrasësve të tu?
Por njeri je ti e jo Perëndi,
në dorë të thertarëve të tu.
10 Do të vdesësh siç vdesin të parrethprerët,
nga dora e të huajve, se unë fola,
kumton Zoti im, Zoti».
Vajtimi për Tirin
11 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 12 «Bir i njeriut, nis vajtimin për mbretin e Tirit e thuaji se kështu thotë Zoti im, Zoti:
ti ishe vula e përsosurisë,
plot urti e me bukuri të përkryer.
13 Ti ishe në Eden, në kopshtin e Perëndisë.
Çdo gur të çmuar kishe për mbulojë:
rubin, krisolit e smerald,
topaz, oniks e diaspër,
safir, granat e beril.
Me zeje ari ishin lodrat e tua,
gdhendjet e tua
në ditën e krijimit tënd qenë bërë gati.
14 Ishe si kerub mbrojtës krahëhapur.
Të vura mbi malin e shenjtë të Perëndisë
e mbi gurë të zjarrtë ecje.
15 Të përsosura i kishe sjelljet
që nga dita kur u krijove
deri kur u gjet te ti paudhësia.
16 Për shkak të begatisë së shkëmbimeve të tua,
u dende me dhunë në mesin tënd e mëkatove.
Atëherë të flaka si të përdhosur nga mali i Perëndisë
e të shkatërrova, o kerub mbrojtës,
nga mesi i gurëve të zjarrtë.
17 T'u rrit mendja nga bukuria jote,
t'u çart urtia për shkak të bukurisë.
Të hodha përtokë e të flaka para mbretërve,
që të shihnin shfaqje te ti.
18 Me teprinë e fajeve të tua,
me dredhitë e shkëmbimeve të tua,
i përdhose shenjtëroret e tua,
prandaj qita flakë prej teje
e ajo të përlau.
Të ktheva në pluhur mbi dhe
para syve të të gjithë shikuesve.
19 Tërë sa të njohin ndër popuj
tmerrohen me ty.
U bëre i frikshëm,
more fund përgjithmonë».
Kundër Sidonit
20 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 21 «Bir i njeriut, sillu drejt Sidonit dhe profetizo kundër tij. 22 Thuaji se kështu thotë Zoti im, Zoti:
ja ku më ke kundër teje, o Sidon!
Do të përlëvdohem në mesin tënd.
Do ta marrin vesh se unë jam Zoti
pasi të kem shpallur gjykimin në të,
pasi të kem vendosur në të shenjtërinë time.
23 Do të dërgoj kundër tij murtajën
dhe gjaku do të rrjedhë udhëve të tij.
Në mes të tij do të bien të therurit prej shpatës,
që gjithandej do t'i rrethojë,
e do ta marrin vesh se unë jam Zoti.
24 Nuk do të ketë më gjilpërë therëse për shtëpinë e Izraelit, as gjemb lëndues nga të gjithë ata që e rrethojnë me përçmim. E do ta marrin vesh se unë jam Zoti, Zoti vetë.
25 Kështu thotë Zoti im, Zoti: kur ta mbledh shtëpinë e Izraelit prej popujve ku janë shpërndarë dhe kur ta shfaq shenjtërinë time në ta para syve të kombeve, ata do të banojnë në tokën e vet që ia pata dhënë Jakobit, shërbëtorit tim. 26 Do të jetojnë aty të qetë, do të ndërtojnë shtëpi e do të mbjellin vreshta. Do të jetojnë të qetë, kur të zbatoj gjykimet kundër të gjithë atyre që i rrethonin me përçmim. Atëherë do ta marrin vesh se unë jam Zoti, Perëndia i tyre».
1 et factus est sermo Domini ad me dicens
2 fili hominis dic principi Tyri haec dicit Dominus Deus
eo quod elevatum est cor tuum et dixisti
Deus ego sum et in cathedra Dei sedi in corde maris
cum sis homo et non Deus et dedisti cor tuum quasi cor Dei
3 ecce sapientior es tu Danihele
omne secretum non est absconditum a te
4 in sapientia et prudentia tua fecisti tibi fortitudinem
et adquisisti aurum et argentum in thesauris tuis
5 in multitudine sapientiae tuae et in negotiatione tua
multiplicasti tibi fortitudinem
et elevatum est cor tuum in robore tuo
6 propterea haec dicit Dominus Deus
eo quod elevatum est cor tuum quasi cor Dei
7 idcirco ecce ego adducam super te alienos robustissimos gentium
et nudabunt gladios suos super pulchritudinem sapientiae tuae
et polluent decorem tuum
8 interficient et detrahent te
et morieris interitu occisorum in corde maris
9 numquid dicens loqueris Deus ego sum coram interficientibus te
cum sis homo et non Deus in manu occidentium te
10 morte incircumcisorum morieris in manu alienorum
quia ego locutus sum ait Dominus Deus
11 et factus est sermo Domini ad me dicens
fili hominis leva planctum super regem Tyri
12 et dices ei haec dicit Dominus Deus
tu signaculum similitudinis plenus sapientia et perfectus decore
13 in deliciis paradisi Dei fuisti
omnis lapis pretiosus operimentum tuum
sardius topazius et iaspis chrysolitus et onyx et berillus
sapphyrus et carbunculus et zmaragdus
aurum opus decoris tui
et foramina tua in die qua conditus es praeparata sunt
14 tu cherub extentus et protegens et posui te in monte sancto Dei
in medio lapidum ignitorum ambulasti
15 perfectus in viis tuis a die conditionis tuae
donec inventa est iniquitas in te
16 in multitudine negotiationis tuae
repleta sunt interiora tua iniquitate
et peccasti et eieci te de monte Dei
et perdidi te o cherub protegens de medio lapidum
ignitorum
17 elevatum est cor tuum in decore tuo
perdidisti sapientiam tuam in decore tuo
in terram proieci te ante faciem regum dedi te ut cernerent te
18 in multitudine iniquitatum tuarum
et iniquitate negotiationis tuae polluisti sanctificationem tuam
producam ergo ignem de medio tui qui comedat te
et dabo te in cinerem super terram
in conspectu omnium videntium te
19 omnes qui viderint te in gentibus obstupescent super te
nihili factus es et non eris in perpetuum
20 et factus est sermo Domini ad me dicens
21 fili hominis pone faciem tuam contra Sidonem
et prophetabis de ea
22 et dices haec dicit Dominus Deus
ecce ego ad te Sidon et glorificabor in medio tui
et scient quia ego Dominus
cum fecero in ea iudicia et sanctificatus fuero in ea
23 et inmittam ei pestilentiam et sanguinem in plateis eius
et corruent interfecti in medio eius gladio per circuitum
et scient quia ego Dominus
24 et non erit ultra domui Israhel offendiculum amaritudinis
et spina dolorem inferens
undique per circuitum eorum qui adversantur eis
et scient quia ego Dominus Deus
25 haec dicit Dominus Deus
quando congregavero domum Israhel
de populis in quibus dispersi sunt
sanctificabor in eis coram gentibus
et habitabunt in terra sua quam dedi servo meo Iacob
26 et habitabunt in ea securi
et aedificabunt domos plantabuntque vineas
et habitabunt confidenter
cum fecero iudicia in omnibus qui adversantur eis per circuitum
et scient quia ego Dominus Deus eorum