Vajtim për qytetin e rrënuar
Alef
1 Ah, sa e vetmuar mbeti qyteza
dikur shumë e populluar!
Mbeti e ve madhështorja ndër kombe,
princesha e krahinave u nënshtrua.
Bet
2 Bërtet e qan gjatë natës
me lot për faqe,
nuk gjendet asnjë ngushëllues
ndër të gjithë dashnorët e saj.
E tradhtuan të gjithë miqtë
e iu bënë armiq.
Gimel
3 U shpërngul Juda
me pikëllim e skllavërim të rëndë.
Zuri vend ndër kombe,
por nuk gjen prehje.
Të gjithë përndjekësit e kanë shkapërcyer
nëpër ngushtica.
Dalet
4 Duke vajtuar janë udhët e Sionit,
se nuk ka kush vjen për festa.
Të gjitha portat i janë rrënuar,
priftërinjtë i rënkojnë,
vashat janë në zi,
se i ra fat i hidhur.
He
5 Hakërruesit e saj u bënë kryeprijës,
armiqtë e saj janë të sigurt,
se Zoti e pikëlloi prej shkeljeve të shumta,
fëmijët iu bënë robër para armikut.
Vau
6 Vezullimi iku i tëri
prej bijës së Sionit.
Prijësit i janë bërë si drerë
që nuk gjejnë kullotë.
Ikin pa fuqi prej përndjekësve.
Zain
7 Zë e kujton Jerusalemi,
në ditët e pikëllimit e të përendjes,
të gjitha begatitë e qëmoçme.
Kur popullsia i ra në dorë armikut,
pa i dalë zot askush,
gërgasësit e panë
e u zgërdhinë me shuarjen e tij.
Het
8 Hidhur mëkatoi Jerusalemi,
prandaj u bë ndyrësirë.
E përçmojnë ata që e nderonin,
se ia panë lakuriqësinë.
Edhe ai vetë rënkon e spërdridhet.
Tet
9 Tërë papastërti e bëri tunikën
pa u kujtuar për të ardhmen.
U plandos me tmerr
pa asnjë ngushëllim.
«Shikoje, o Zot, pikëllimin tim,
se armiku im u madhërua».
Jod
10 Ja, gërgasësi e ka shtrirë dorën
mbi të gjitha begatitë e tij.
Pa kombet tek hynin në shenjtërore,
ata që pate urdhëruar
të mos hynin në bashkësinë tënde.
Kaf
11 Krejt popullsia e tij rënkon
duke lypur bukë.
Japin gjënë më të shtrenjtë për ushqim,
që t'u kthehet fryma.
Shiko, o Zot, e vërej
sa jam poshtëruar.
Lamed
12 Lojë qenka për të gjithë që kaloni udhës?!
Vëreni e shikoni,
nëse ka brengë si brenga ime,
që më ra mua,
që ma lëshoi Zoti,
kur u ndez zemërimi i tij.
Mem
13 Ma lëshoi zjarrin prej së larti,
e ngërtheu në eshtrat e mia.
Më hodhi rrjetën këmbëve,
më ktheu përmbys.
Më bëri të shkretë,
leckë të përmuajshmesh përngaherë.
Nun
14 Në zgjedhë m'u lidhën shkeljet,
u thurën me dorën e tij.
Më rëndojnë në qafë,
më është mekur fuqia.
Zoti më la në dorën e tyre
e nuk mund t'u bëj ballë.
Samek
15 Sojin e trimave të mi e
e përmbysi Zoti mes meje.
Ai më caktoi një kohë
për të m'i shtypur të rinjtë.
Në tork e shtrydhi Zoti
virgjëreshën, bijën e Judës.
Ain
16 Ajo është arsyeja pse qaj.
Sytë më derdhin lot,
se m'u largua ngushëlluesi,
ai që ma përtërin shpirtin.
Bijtë e mi u shkretuan,
se armiku ngadhënjeu.
Fe
17 Shtrin duart Sioni,
por nuk ka ngushëllues për të.
Zoti dha urdhër për Jakobin
të rrethohej me armiq.
Jerusalemi u bë leckë të përmuajshmesh mes tyre.
Cade
18 Cenova fjalën e tij,
prandaj i drejtë është Zoti.
Dëgjomëni, o popuj të gjithë,
shikojeni brengën time!
Vashëzat e djelmoshat e mi
shkuan në robëri.
Kof
19 Kërkova dashnorët e mi,
por më mashtruan.
Priftërinjtë e pleqtë e mi
në qytet u vranë,
tek lypnin të hanin
për të përtërirë frymën.
Resh
20 Rënkimin tim shikoje, o Zot!
M'u pështjelluan zorrët,
më dridhet zemra në kraharor,
se u tregova kryeneç.
Përjashta është shpata shfarosëse,
në shtëpi, si të ketë hyrë vdekja.
Sin
21 Shëmimin tim e dëgjojnë,
por s'gjendet ngushëllues për mua.
Tërë armiqtë e dëgjuan rënkimin tim,
u gëzuan, se ti e ke shkaktuar.
Sille ditën që pate shpallur
e do të bëhen si unë.
Tau
22 Të dalë para teje tërë ligësia e tyre,
vepro me ta siç veprove me mua,
për shkak të tërë shkeljeve të mia,
se të shumta janë rënkimet e mia
e po më lëshon zemra.
1 aleph Quomodo sedit sola civitas plena populo
facta est quasi vidua domina gentium
princeps provinciarum facta est sub tributo
2 beth plorans ploravit in nocte et lacrimae eius in maxillis eius
non est qui consoletur eam ex omnibus caris eius
omnes amici eius spreverunt eam et facti sunt ei inimici
3 gimel migravit Iuda propter adflictionem
et multitudinem servitutis
habitavit inter gentes nec invenit requiem
omnes persecutores eius adprehenderunt eam inter angustias
4 deleth viae Sion lugent
eo quod non sint qui veniant ad sollemnitatem
omnes portae eius destructae sacerdotes eius gementes
virgines eius squalidae et ipsa oppressa amaritudine
5 he facti sunt hostes eius in capite
inimici illius locupletati sunt
quia Dominus locutus est super eam
propter multitudinem iniquitatum eius
parvuli eius ducti sunt captivi
ante faciem tribulantis
6 vav et egressus est a filia Sion omnis decor eius
facti sunt principes eius velut arietes non invenientes pascuam
et abierunt absque fortitudine ante faciem subsequentis
7 zai recordata est Hierusalem dierum adflictionis suae et
praevaricationis
omnium desiderabilium suorum quae habuerat a diebus antiquis
cum caderet populus eius in manu hostili et non esset auxiliator
viderunt eam hostes et deriserunt sabbata eius
8 heth peccatum peccavit Hierusalem propterea instabilis facta est
omnes qui glorificabant eam spreverunt illam
quia viderunt ignominiam eius
ipsa autem gemens et conversa retrorsum
9 teth sordes eius in pedibus eius nec recordata est finis sui
deposita est vehementer non habens consolatorem
vide Domine adflictionem meam
quoniam erectus est inimicus
10 ioth manum suam misit hostis ad omnia desiderabilia eius
quia vidit gentes ingressas sanctuarium suum
de quibus praeceperas ne intrarent in ecclesiam tuam
11 caph omnis populus eius gemens et quaerens panem
dederunt pretiosa quaeque pro cibo ad refocilandam animam
vide Domine considera quoniam facta sum vilis
12 lamed o vos omnes qui transitis per viam
adtendite et videte si est dolor sicut dolor meus
quoniam vindemiavit me ut locutus est Dominus
in die irae furoris sui
13 mem de excelso misit ignem in ossibus meis et erudivit me
expandit rete pedibus meis convertit me retrorsum
posuit me desolatam tota die maerore confectam
14 nun vigilavit iugum iniquitatum mearum in manu eius
convolutae sunt et inpositae collo meo
infirmata est virtus mea
dedit me Dominus in manu de qua non potero surgere
15 samech abstulit omnes magnificos meos Dominus de medio mei
vocavit adversum me tempus ut contereret electos meos
torcular calcavit Dominus virgini filiae Iuda
16 ain idcirco ego plorans et oculus meus deducens aquam
quia longe factus est a me consolator convertens animam meam
facti sunt filii mei perditi quoniam invaluit inimicus
17 fe expandit Sion manus suas non est qui consoletur eam
mandavit Dominus adversum Iacob in circuitu eius hostes eius
facta est Hierusalem quasi polluta menstruis inter eos
18 sade iustus est Dominus quia os eius ad iracundiam provocavi
audite obsecro universi populi et videte dolorem meum
virgines meae et iuvenes mei abierunt in captivitatem
19 coph vocavi amicos meos et ipsi deceperunt me
sacerdotes mei et senes mei in urbe consumpti sunt
quia quaesierunt cibum sibi ut refocilarent animam suam
20 res vide Domine quoniam tribulor
venter meus conturbatus est
subversum est cor meum in memet ipsa
quoniam amaritudine plena sum
foris interfecit gladius et domi mors similis est
21 sen audierunt quia ingemesco ego et non est qui consoletur me
omnes inimici mei audierunt malum meum
laetati sunt quoniam tu fecisti
adduxisti diem consolationis et fient similes
mei
22 thav ingrediatur omne malum eorum coram te
et devindemia eos sicut vindemiasti me
propter omnes iniquitates meas
multi enim gemitus mei et cor meum maerens