Rënia e Babilonisë
1 Profeci kundër shkretëtirës së detit:
ashtu si furtunat fshikullojnë Negevin,
ashtu do të vijë nga shkretëtira,
nga ai vend i tmerrshëm.
2 Një vegim i tmerrshëm m'u dëftua:
një tradhtar po tradhton,
një shkatërrimtar po shkatërron.
Vërsulu, o Elam! Rrethoje, o Madai!
Po i jap fund çdo rënkimi në të!
3 Prandaj po më dridhen ijët,
më kanë zënë dhimbjet si të lindjes,
dridhem i tëri nga ç'dëgjoj,
tmerrohen nga ç'më shohin sytë.
4 Më lëshoi zemra,
më pushtuan drithërimat,
muzgu, që fort e dëshiroja,
më është bërë tmerr.
5 Bëhet gati tryeza, shtrohet qilimi ,
hahet e pihet.
Ngrihuni, o prijës,
lyejeni shqytin!
6 Se kështu më tha Zoti:
«Shko e vër një vrojtues,
që të lajmërojë çka sheh.
7 Po të shohë qerre lufte,
kalorës dyshe-dyshe,
kalorës hipur mbi gomarë,
kalorës hipur mbi deve,
le t'i hapë sytë mirë,
le të vrojtojë me shumë kujdes».
8 E ja, vrojtuesi bërtiti:
«O Zot, tërë ditën kam vrojtuar pa lëvizur,
tërë natën kam qëndruar në vendrojë.
9 Por ja, po vijnë qerre lufte,
kalorës dyshe-dyshe.
Ra, ra Babilonia», do të thotë,
«Gjithë idhujt e hyjnive të saj
janë bërë copë e çikë përtokë».
10 O shirja ime! O biri i lëmit tim!
Çka dëgjova prej Zotit të ushtrive,
Perëndisë së Izraelit,
atë ju dëfteva.
Kundër Dumahut
11 Profeci për Dumahun:
nga Seiri po më thërret dikush:
«Roje, edhe sa natë ka mbetur?
Roje, edhe sa natë ka mbetur?».
12 «Po vjen mëngjesi», thotë roja,
«Por po vjen edhe nata.
Nëse doni të pyesni, pyesni,
por kthehuni edhe një herë!».
Kundër arabëve
13 Profeci për Arabinë:
nëpër kaçubat e Arabisë do ta kaloni natën,
o varganet e dedanëve!
14 Dilini përpara të eturit,
sillini ujë, o banorë të tokës së Temait!
Dilini përpara me bukë të arratisurit!
15 Se kanë marrë arratinë prej shpatës,
prej shpatës së zhveshur,
prej harkut të ndehur,
prej furisë së betejës.
16 Se kështu më tha Zoti: «Pas një viti, vit i një punëtori me mëditje, tërë madhështia e Kedarit do të marrë fund. 17 I vogël do të jetë numri i harkëtarëve të mbetur, i luftëtarëve të Kedarit, sepse ka folur Zoti, Perëndia i Izraelit».
1 onus deserti maris
sicut turbines ab africo veniunt
de deserto venit de terra horribili
2 visio dura nuntiata est mihi
qui incredulus est infideliter agit et qui depopulator est vastat
ascende Aelam obside Mede omnem gemitum eius cessare feci
3 propterea repleti sunt lumbi mei dolore
angustia possedit me sicut angustia parientis
corrui cum audirem conturbatus sum cum viderem
4 emarcuit cor meum tenebrae stupefecerunt me
Babylon dilecta mea posita est mihi in miraculum
5 pone mensam contemplare in specula
comedentes bibentes
surgite principes arripite clypeum
6 haec enim dixit mihi Dominus
vade et pone speculatorem et quodcumque viderit adnuntiet
7 et vidit currum duorum equitum
ascensorem asini et ascensorem cameli
et contemplatus est diligenter multo intuitu
8 et clamavit leo
super specula Domini ego sum stans iugiter per diem
et super custodiam meam ego sum stans totis noctibus
9 ecce iste venit ascensor vir bigae equitum
et respondit et dixit cecidit cecidit Babylon
et omnia sculptilia deorum eius contrita sunt in terram
10 tritura mea et fili areae meae
quae audivi a Domino exercituum Deo Israhel adnuntiavi vobis
11 onus Duma
ad me clamat ex Seir
custos quid de nocte custos quid de nocte
12 dixit custos venit mane et nox
si quaeritis quaerite convertimini venite
13 onus in Arabia
in saltu ad vesperam dormietis in semitis Dodanim
14 occurrentes sitienti ferte aquam
qui habitatis terram austri cum panibus occurrite fugienti
15 a facie enim gladiorum fugerunt a facie gladii inminentis
a facie arcus extenti a facie gravis proelii
16 quoniam haec dicit Dominus ad me
adhuc in uno anno quasi in anno mercennarii
et auferetur omnis gloria Cedar
17 et reliquiae numeri sagittariorum fortium de filiis Cedar inminuentur
Dominus enim Deus Israhel locutus est