Kryengritja e Shebait
1 Në Gilgal ndodhej një njeri i lig që quhej Sheba. Ai ishte biri i Bikriut dhe ishte benjaminas. Ai i ra borisë e tha:
«Nuk kemi pjesë me Davidin
e as trashëgimi me të birin e Jeseut.
Secili në tendën e vet, o Izrael!».
2 Atëherë të gjithë izraelitët e lanë Davidin dhe shkuan pas Shebait, birit të Bikriut, ndërsa bijtë e Judës qëndruan me mbretin e tyre, nga Jordani deri në Jerusalem.
3 Kur mbërriti në shtëpinë e tij në Jerusalem, mbreti i mori dhjetë shemrat që i kishte lënë për t'i ruajtur shtëpinë dhe i mbylli në një shtëpi me roja. U kujdes për to, por nuk shkoi më me to. Ato mbetën të mbyllura derisa vdiqën e jetuan si të ishin vejusha.
4 Mbreti i tha Amasait: «Thirr burrat e Judës të vijnë tek unë brenda tri ditësh dhe rri këtu edhe ti». 5 Amasai u nis për të thirrur burrat e Judës, por u vonua përtej kohës që i ishte caktuar. 6 Atëherë Davidi i tha Abishait: «Tani, Shebai, biri i Bikriut, ka për të na e bërë më zi se Absalomi. Merr shërbëtorët e zotërisë tënd dhe ndiqe para se të strehohet në qytetet e fortifikuara dhe të na ikë nga duart». 7 Bashkë me Abishain u nisën burrat e Joabit, keretitët, peletitët dhe të gjithë luftëtarët. Ata dolën nga Jerusalemi për të ndjekur Shebain, birin e Bikriut. 8 Kur arritën te Guri i Madh në Gibeon, u doli përpara Amasai. Joabi ishte veshur për luftë dhe në ijë kishte ngjeshur brezin dhe shpatën në mill. Teksa bëri përpara, shpata i ra. 9 Joabi i tha Amasait: «Si të kam, o vëlla?» dhe e kapi për mjekre me dorën e djathtë për ta përqafuar. 10 Amasai nuk e vuri re shpatën që Joabi mbante në dorë. Joabi ia nguli në bark dhe ia derdhi zorrët përtokë. Nuk e goditi për herë të dytë, se Amasai kishte vdekur. Mandej Joabi dhe Abishai, i vëllai, vijuan të ndiqnin Shebain, birin e Bikriut.
11 Atëherë njëri nga djelmoshat e Joabit u ndal pranë kufomës dhe tha: «Kush do Joabin dhe kush është për Davidin, le të shkojë pas Joabit!». 12 Amasai dergjej i larë në gjak në mes të rrugës. Kur djaloshi vuri re se mbarë populli ndalej për ta parë, e largoi Amasain prej rrugës dhe e çoi në një arë. I hodhi përsipër një rrobë, sepse pa se të gjithë ata që kalonin pranë tij, ndaleshin. 13 Pasi e larguan kufomën nga rruga, shkuan të gjithë pas Joabit për të ndjekur Shebain, birin e Bikriut.
14 Shebai kishte kaluar nëpër mbarë fiset e Izraelit deri në Abel Bet Makah. Atij iu bashkuan edhe të gjithë beritët dhe i shkuan pas. 15 Luftëtarët e Joabit e rrethuan Shebain në Abel Bet Makah. Ngritën një ledh kundër qytetit në lartësinë e mureve dhe të gjithë sa ishin me Joabin përpiqeshin të rrënonin muret e tij. 16 Atëherë një grua e urtë thirri prej qytetit: «Dëgjoni, dëgjoni! Ju lutem, thuajini Joabit të afrohet këtu, që të flas me të». 17 Joabi u afrua dhe gruaja e pyeti: «A je ti Joabi?». Ai iu përgjigj: «Unë jam». Gruaja i tha: «Dëgjo fjalët e shërbëtores sate». Joabi i tha: «Po dëgjoj». 18 Ajo tha: «Dikur thoshin: “Shko në Abel të pyesësh për këshillë” dhe kështu zgjidhej çështja. 19 Unë jam për paqen e besnikëve të Izraelit . Ti po kërkon të shkatërrosh një nga qytetet më të rëndësishme të Izraelit. Përse kërkon të gllabërosh trashëgiminë e Zotit?». 20 Joabi iu përgjigj: «Larg qoftë! Larg qoftë prej meje, që ta gllabëroj dhe ta shkatërroj. 21 Punët nuk janë ashtu. Është një njeri prej krahinës malore të Efraimit, Shebai, biri i Bikriut. Ai ka ngritur dorë kundër mbretit, kundër Davidit. Dorëzoni vetëm atë dhe unë do të largohem nga qyteti». Gruaja i tha: «Ja, kokën e tij do të ta hedhin nga muret». 22 Gruaja shkoi te mbarë populli dhe i foli me urti. Atëherë ata ia prenë kokën Shebait, birit të Bikriut, dhe ia hodhën Joabit. Joabi i ra borisë. Ata u larguan nga qyteti dhe secili shkoi në tendën e vet. Joabi u kthye në Jerusalem te mbreti.
23 Joabi ishte në krye të mbarë ushtrisë së Izraelit, ndërsa Benajahu, biri i Jehojadait, ishte në krye të keretitëve dhe peletitëve. 24 Adorami ishte mbikëqyrësi i punës së detyruar, ndërsa Joshafati, biri i Ahiludit, ishte shkresar. 25 Shevai ishte shkruesi, ndërsa Cadoku dhe Abiatari ishin priftërinj. 26 Ira Jairiti ishte prifti i Davidit.
1 accidit quoque ut ibi esset vir Belial
nomine Seba filius Bochri vir iemineus
et cecinit bucina et ait
non est nobis pars in David neque hereditas in filio Isai
vir in tabernacula tua Israhel
2 et separatus est omnis Israhel a David
secutusque est Seba filium Bochri
viri autem Iuda adheserunt regi suo
a Iordane usque Hierusalem
3 cumque venisset rex in domum suam Hierusalem
tulit decem mulieres concubinas
quas dereliquerat ad custodiendam domum
et tradidit eas in custodiam alimenta eis praebens
et non est ingressus ad eas
sed erant clausae usque ad diem mortis suae in viduitate
viventes
4 dixit autem rex Amasae
convoca mihi omnes viros Iuda in diem tertium et tu adesto praesens
5 abiit ergo Amasa ut convocaret Iudam
et moratus est extra placitum quod ei constituerat
6 ait autem David ad Abisai
nunc magis adflicturus est nos Seba filius Bochri quam Absalom
tolle igitur servos domini tui et persequere eum
ne forte inveniat civitates munitas et effugiat nos
7 egressi sunt ergo cum eo viri Ioab
Cherethi quoque et Felethi et omnes robusti exierunt de Hierusalem
ad persequendum Seba filium Bochri
8 cumque illi essent iuxta lapidem grandem qui est in Gabaon
Amasa veniens occurrit eis
porro Ioab vestitus erat tunica stricta ad mensuram habitus sui
et desuper accinctus gladio dependente usque ad ilia in vagina
qui fabrefactus levi motu egredi poterat et percutere
9 dixit itaque Ioab ad Amasa salve mi frater
et tenuit manu dextra mentum Amasae quasi osculans eum
10 porro Amasa non observavit gladium quem habebat Ioab
qui percussit eum in latere et effudit intestina eius in terram
nec secundum vulnus adposuit
Ioab autem et Abisai frater eius persecuti sunt Seba filium Bochri
11 interea quidam viri cum stetissent iuxta cadaver Amasae
de sociis Ioab dixerunt
ecce qui esse voluit pro Ioab comes David pro Ioab
12 Amasa autem conspersus sanguine iacebat in media via
vidit hoc quidam vir
quod subsisteret omnis populus ad videndum eum
et amovit Amasam de via in agrum
operuitque eum vestimento ne subsisterent transeuntes propter eum
13 amoto igitur illo de via transiebat omnis vir sequens Ioab
ad persequendum Seba filium Bochri
14 porro ille transierat per omnes tribus Israhel
in Abelam et in Bethmacha
omnesque electi congregati fuerant ad eum
15 venerunt itaque et obpugnabant eum in Abela et in Bethmacha
et circumdederunt munitionibus civitatem et obsessa est urbs
omnis autem turba quae erat cum Ioab moliebatur destruere muros
16 et exclamavit mulier sapiens de civitate
audite audite dicite Ioab adpropinqua huc et loquar tecum
17 qui cum accessisset ad eam ait illi tu es Ioab et ille respondit ego
ad quem sic locuta est audi sermones ancillae tuae
qui respondit audio
18 rursumque illa sermo inquit dicebatur in veteri proverbio
qui interrogant interrogent in Abela et sic perficiebant
19 nonne ego sum quae respondeo veritatem Israhel
et tu quaeris subruere civitatem
et evertere matrem in Israhel
quare praecipitas hereditatem Domini
20 respondensque Ioab ait absit absit hoc a me
non praecipito neque demolior
21 non se sic habet res
sed homo de monte Ephraim Seba filius Bochri cognomine
levavit manum contra regem David
tradite illum solum et recedemus a civitate
et ait mulier ad Ioab ecce caput eius mittetur ad te per murum
22 ingressa est ergo ad omnem populum et locuta est eis sapienter
qui abscisum caput Seba filii Bochri proiecerunt ad Ioab
et ille cecinit tuba
et recesserunt ab urbe unusquisque in tabernacula sua
Ioab autem reversus est Hierusalem ad regem
23 fuit ergo Ioab super omnem exercitum Israhel
Banaias autem filius Ioiadae super Cheretheos et Feletheos
24 Aduram vero super tributa
porro Iosaphat filius Ahilud a commentariis
25 Sia autem scriba
Sadoc vero et Abiathar sacerdotes
26 Hira autem Hiaiarites erat sacerdos David