Ai
1 Hyra në kopshtin tim,
o motërza ime, nuse,
mblodha mirrën time e vajin erëmirë,
nga hualli im mjaltin hëngra
e verën time piva
bashkë me qumështin tim.
Hani ju, o miq,
pini e dehuni, o të dashur.
Poema e katërt
Ajo
2 Flija unë, por zemra s'po më flinte.
Trokëllimë! I shtrenjti im troket!
«Hapma derën, motra ime, mikja ime,
pëllumbesha ime, e përkryera ime,
se plot vesë unë kokën kam,
me lagshtën e natës dredhat më janë mbushur!».
3 «Po unë këmishën e kam zhveshur,
si ta vesh unë prapë?
Po unë këmbët i kam larë,
si t'i ndot unë prapë?».
4 I shtrenjti im dorën në vrimë e shtiu
e krejt u meka unë.
5 U ngrita, të shtrenjtit derën t'i hap,
e duart mirrë më rridhnin,
gishtat mirrë më pikonin
përmbi vegët e kajnacës.
6 Të shtrenjtit tim ia hapa,
por kish shkuar i shtrenjti im,
gjetiu ai kish ikur
e sa s'më la fryma, që kish ikur .
E kërkova, por s'e gjeta,
i bëzajta, por nuk më gjegji.
7 Rojtarët, që qytetit enden,
më kapën mua e më rrahën,
më lënduan e më zhveshën
rojtarët e mureve.
8 Ju përbej, o bijat e Jerusalemit,
po e gjetët të shtrenjtin tim,
ja se ç'do t'i thoni:
më ligu dashuria.
Mikeshat
9 Ç'ka më shumë i shtrenjti yt,
o e bukura ndër gra?
Ç'ka më shumë i shtrenjti yt,
që kështu po na përben?
Ajo
10 Shndrin e kuqëlon i shtrenjti im,
ai spikat ndër një mijë vetë.
11 Kryet e tij, ar i kulluar,
flokët e tij, dredha-dredha,
janë të zinj si penda e korbit,
12 sytë e tij porsi pëllumbat
ndanë çurgut të ujërave,
larë në qumësht
e ndenjur shtruar.
13 Faqet e tij si lehe erëzash,
pirgje erëmirë buzët e tij,
lilakë që vesojnë, mirrë që çurgon.
14 Duart e tij si rrathë të artë,
me margaritarë dendur.
Barku i tij enë fildishi,
mbuluar me safirë.
15 Këmbët e tij shtylla mermeri,
mbi themele ari të pastër.
Nga të pamët është si Libani,
si cedrat më të mirë.
16 Ëmbëltim prej goje i del
e është i tëri i dëshirueshëm.
Ja, ky është i shtrenjti im,
o bijat e Jerusalemit,
e ky është miku im.
1 veniat dilectus meus in hortum suum
et comedat fructum pomorum suorum
veni in hortum meum soror mea sponsa
messui murram meam cum aromatibus meis
comedi favum cum melle meo
bibi vinum meum cum lacte meo
comedite amici bibite et inebriamini
carissimi
2 ego dormio et cor meum vigilat
vox dilecti mei pulsantis
aperi mihi soror mea amica mea columba mea inmaculata mea
quia caput meum plenum est rore et cincinni mei guttis noctium
3 expoliavi me tunica mea quomodo induar illa
lavi pedes meos quomodo inquinabo illos
4 dilectus meus misit manum suam per foramen
et venter meus intremuit ad tactum eius
5 surrexi ut aperirem dilecto meo
manus meae stillaverunt murra
digiti mei pleni murra probatissima
6 pessulum ostii aperui dilecto meo
at ille declinaverat atque transierat
anima mea liquefacta est ut locutus est
quaesivi et non inveni illum vocavi et non respondit mihi
7 invenerunt me custodes qui circumeunt civitatem
percusserunt me vulneraverunt me
tulerunt pallium meum mihi custodes murorum
8 adiuro vos filiae Hierusalem
si inveneritis dilectum meum ut nuntietis ei quia amore langueo
9 qualis est dilectus tuus ex dilecto o pulcherrima mulierum
qualis est dilectus tuus ex dilecto quia sic adiurasti nos
10 dilectus meus candidus et rubicundus electus ex milibus
11 caput eius aurum optimum
comae eius sicut elatae palmarum nigrae quasi corvus
12 oculi eius sicut columbae super rivulos aquarum
quae lacte sunt lotae et resident iuxta fluenta plenissima
13 genae illius sicut areolae aromatum consitae a pigmentariis
labia eius lilia distillantia murram primam
14 manus illius tornatiles aureae plenae hyacinthis
venter eius eburneus distinctus sapphyris
15 crura illius columnae marmoreae
quae fundatae sunt super bases aureas
species eius ut Libani electus ut cedri
16 guttur illius suavissimum et totus desiderabilis
talis est dilectus meus
et iste est amicus meus filiae Hierusalem
17 quo abiit dilectus tuus o pulcherrima mulierum
quo declinavit dilectus tuus
et quaeremus eum tecum