1 Mjeshtrit të korit. Për vegla me korda. Himn i Davidit.
2 Vëri vesh lutjes sime, o Perëndi,
përgjërimit tim mos iu fshih.
3 Dëgjomë e m'u përgjigj.
Përpëlitem i hidhëruar e gulçoj,
4 prej britmës së armikut,
prej shtypjes së të paudhit.
Kanë sjellë fatkeqësi mbi mua,
tërë zemërim më sulmojnë.
5 Zemra më dridhet përbrenda,
tmerret e vdekjes më kanë pushtuar.
6 Frika e tmerri më kanë kapur,
ngjethem i tëri.
7 E thashë: «Kush do të më japë krahë si të pëllumbit,
që të fluturoj larg e të gjej prehje?
8 Ja, larg do të degdisesha,
në shkretëtirë do të banoja. selah
9 Do të gjeja shpejt një vend strehimi,
nga era e furishme e nga stuhia».
10 Pështjelloji, o Zot, dhe përçaji gjuhët e tyre,
se shoh dhunë e grindje në qytet.
11 Ditë e natë qerthullojnë mbi muret e tij,
brenda tij ka paudhësi e mjerim.
12 E ka pushtuar dinakëria,
dhuna e mashtrimi nuk kanë të sosur udhëve të tij.
13 Po të më poshtëronte armiku,
do të duroja,
po të ngrihej kundër meje ai që më urren,
do t'i fshihesha.
14 Por je ti, njeriu i sërës sime,
miku e i njohuri im.
15 Bashkë kuvendonim ëmbël,
tok shkonim në tempullin e Perëndisë.
16 U rëntë papritur vdekja,
zbritshin të gjallë në skëterrë,
se mes tyre dhe në banesat e tyre,
ka bërë vend e keqja.
17 Por unë do t'i thërras Perëndisë
e Zoti do të më shpëtojë.
18 Në mbrëmje, në mëngjes e në mesditë do të ofshaj,
do të rënkoj e ai do të ma dëgjojë zërin.
19 Do të ma shpengojë shpirtin
e do të më japë prehje prej atyre që më sulmojnë,
se të shumtë janë kundërshtarët e mi.
20 Perëndia do të dëgjojë e do t'i poshtërojë,
ai që rri mbi fron qëmoti. selah
Se për ta nuk ka kthim,
Perëndinë nuk e druajnë.
21 Ngrenë dorë kundër miqve të vet,
besën e dhënë e shkelin.
22 Gojën e kishin më të butë se gjalpin,
por në zemër fshihnin luftë,
fjalët e tyre dukeshin më të lëmuara se vaji,
por vringëllonin si shpata.
23 Lërja barrën tënde Zotit
e ai do të të përkrahë,
se ai nuk do të lejojë asnjëherë,
që të tronditet i drejti.
24 Por ti, o Perëndi,
do t'i plandosësh në gropë të thellë.
Gjakatarë e mashtrues janë
e s'do të arrijnë as gjysmën e ditëve.
Ndërsa unë do të kem besim te ti.
1 victori pro columba muta
eo quod procul abierit David humilis et simplex
quando tenuerunt eum Palestini in Geth
2 miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo
tota die pugnans tribulavit me
3 conculcaverunt me insidiatores mei tota die
multi enim qui pugnant contra me Altissime
4 quacumque die territus fuero ego in te confidam
5 in Deo laudavi verbum in Deo speravi
non timebo quid faciat caro mihi
6 tota die sermonibus me adfligebant
contra me omnes cogitationes eorum in malum
7 congregabuntur abscondite plantas meas observabunt
expectantes animam meam
8 quia nullus est salvus in eis
in furore populos detrahet Deus
9 secretiora mea numerasti
pone lacrimam meam in conspectu tuo sed non in narratione tua
10 tunc convertentur inimici mei retrorsum
in quacumque die invocavero hoc scio quia Deus meus es
11 in Deo laudabo verbum in Domino praedicabo sermonem
in Deo speravi non timebo quid faciat homo mihi
12 in me sunt Deus vota tua reddam gratiarum actiones tibi
13 quia liberasti animam meam de morte et pedes meos de lapsu
ut ambulem coram Deo in luce viventium