1 Mjeshtrit të korit. Në «Melodinë e Zambakut», himn i bijve të Korahut. Këngë dashurie.
2 Fjalë të mira më burojnë nga zemra,
mbretit këngën time ia kushtoj,
gjuha ime si pendë bukurshkruesi.
3 Ti je më i bukuri ndër bijtë e njerëzve,
nga buzët e tua rrjedh hijeshi,
ndaj dhe Perëndia të ka bekuar në amshim.
4 Ngjishe shpatën në ijë, o trim,
për shkëlqimin dhe madhështinë tënde.
5 Ec përpara me madhështi,
për çështjen e së vërtetës kalëro,
për butësinë e për drejtësinë.
E djathta jote të dëfteftë mrekullira.
6 Shigjetat e tua janë të mprehta
për zemrat e armiqve të mbretit.
Nën ty popuj do të bien.
7 Froni yt, o Perëndi, mbetet përjetë,
skeptri yt mbretëror, skeptër drejtësie.
8 Ti e do drejtësinë,
por urren paudhësinë.
Perëndia të vajosi, Perëndia yt,
me vaj ngazëllimi,
si askënd nga shokët e tu.
9 Petkat e tua mirrë, aloe e kasie kundërmojnë,
nga pallatet e tua të fildishta
tinguj harpash të gëzojnë.
10 Bija mbretërish ka në shpurën tënde,
një mbretëreshë në të djathtën tënde qëndron,
stolisur me ar Ofiri.
11 Dëgjo, o bijë! Shiko e mba vesh!
Harroje popullin tënd
e shtëpinë e atit tënd!
12 Mbretit do t'i pëlqejë bukuria jote,
ai do të jetë zotëria yt
dhe para tij do të përkulesh.
13 Bija e Tirit do të vijë me dhurata,
të pasurit e popullit do të kërkojnë pëlqimin tënd.
14 Brenda është bija e mbretit, tërë lavdi,
rrobat e saj me ar qëndisur.
15 Me rroba tërë qëndisma ia sjellin mbretit
e pas i vjen shpura e virgjëreshave,
shoqet, që para teje i paraqesin.
16 I sjellin me gëzim e me hare,
i çojnë në pallatin e mbretit.
17 Pas etërve do të vijnë bijtë e tu,
princa do t'i bësh në mbarë tokën.
18 Do ta përkujtoj emrin tënd brez pas brezi,
ndaj dhe popujt do të të falënderojnë përjetë e në amshim.
1 victori filiorum Core pro iuventutibus canticum
2 Deus nostra spes et fortitudo
auxilium in tribulationibus inventus es validum
3 ideo non timebimus cum fuerit translata terra
et concussi montes in corde maris
4 sonantibus et intumescentibus gurgitibus eius
et agitatis montibus in potentia eius semper
5 fluminis divisiones laetificant civitatem Dei
sanctum tabernaculum Altissimi
6 Dominus in medio eius non commovebitur
auxiliabitur ei Deus in ipso ortu matutino
7 conturbatae sunt gentes concussa sunt regna
dedit vocem suam prostrata est terra
8 Dominus exercituum nobiscum
protector noster Deus Iacob semper
9 venite et videte opera Domini quantas posuerit solitudines in terra
10 conpescuit bella usque ad extremum terrae
arcum confringet et concidet hastam plaustra conburet igni
11 cessate et cognoscite quoniam ego sum Deus
exaltabor in gentibus exaltabor in terra
12 Dominus exercituum nobiscum
fortitudo nostra Deus Iacob semper