1 Përlëvdoni Zotin, se është i mirë,
se mirësia e tij mbetet përjetë.
2 Le ta thonë të shpenguarit prej Zotit,
ata që prej dorës së armikut i shpengoi
3 e bashkë i mblodhi prej vendeve të huaja,
prej lindjes e prej perëndimit,
prej veriut e prej anës së detit.
4 Endeshin nëpër shkretëtirë, në vend të thatë,
pa e gjetur udhën për ndonjë qytet të banuar.
5 Kishin uri, kishin etje,
po u këputej shpirti.
6 Mes fatkeqësisë i thirrën Zotit
dhe ai i shpëtoi prej mjerimeve.
7 U priu në një udhë të drejtë,
që në një qytet të banuar të shkonin.
8 Le të përlëvdojnë Zotin për mirësinë e tij,
për mrekullitë e tij për bijtë e njerëzve.
9 Se ai e ngiu shpirtin e të eturit,
me të mira e mbushi shpirtin e të uriturit.
10 Banonin në errësirë e në terr,
të robëruar në mjerim e në pranga.
11 Kishin kundërshtuar urdhrin e Perëndisë,
kishin përbuzur këshillën e të Tejlartit.
12 Prandaj ua përuli zemrën me mundime,
u rrëzuan e s'kish kush t'i ndihmonte.
13 Mes fatkeqësisë i thirrën Zotit
dhe ai i shpëtoi prej mjerimeve.
14 Prej errësirës e prej territ i nxori,
vargonjtë e tyre i këputi.
15 Le të përlëvdojnë Zotin për mirësinë e tij,
për mrekullitë e tij për bijtë e njerëzve.
16 Ai i copëtoi portat prej bronzi,
shulat prej hekuri i theu.
17 Ishin marrosur prej jetës së shthurur,
ishin mjeruar prej paudhësisë së tyre.
18 Nuk u donte shpirti asnjë lloj ushqimi,
kishin mbërritur te portat e vdekjes.
19 Mes fatkeqësisë i thirrën Zotit
dhe ai i shpëtoi prej mjerimeve.
20 Fjalën e vet dërgoi e i shëroi,
prej gropës së varrit i shpëtoi.
21 Le të përlëvdojnë Zotin për mirësinë e tij,
për mrekullitë e tij për bijtë e njerëzve.
22 Le t'i kushtojnë fli falënderimi,
le të shpallin veprat e tij me ngazëllim.
23 Ata që lundrojnë në det me anije,
që nëpër ujërat e shumtë bëjnë tregti,
24 ata i kanë parë veprat e Zotit
dhe mrekullitë e tij nëpër thellësi.
25 Ai foli dhe shpërtheu era e stuhishme,
dallgët e detit lart u ngritën.
26 Ngjiten në qiell, zbresin në humnerë,
shpirti u këputet prej rrezikut.
27 Lëkunden e dridhen si të dehur,
tërë mjeshtëria u është sosur.
28 Mes fatkeqësisë i thirrën Zotit
dhe ai i nxori prej mjerimeve.
29 Stuhinë e bëri bunacë,
u qetësuan valët e detit.
30 Prej qetësimit të valëve u gëzuan,
në limanin e dëshiruar ai u priu.
31 Le të përlëvdojnë Zotin për mirësinë e tij,
për mrekullitë e tij për bijtë e njerëzve.
32 Le ta lartësojnë në kuvendin e popullit,
le ta lavdërojnë në këshillin e pleqve.
33 Ai i ktheu lumenjtë në shkretëtirë,
burimet e ujërave në vend të thatë.
34 Tokën pjellore e ktheu në kripore,
për shkak të ligësisë së banorëve të saj.
35 Shkretëtirën e shndërroi në liqen,
tokën e thatë në burime ujërash.
36 Atje i strehoi të uriturit,
atje ngritën qytete për të banuar.
37 Mbollën ara, mbëltuan vreshta,
që dhanë prodhim të mbarë.
38 I bekoi e fort u shumuan,
bagëtinë nuk ua pakësoi.
39 Por mandej u mpakën e u poshtëruan
prej mundimit të mjerimit e dhimbjes.
40 Përçmim hodhi mbi prijësit,
i la të enden rrugë pa rrugë në shkretëtirë.
41 Të varfrin e shpëtoi nga mjerimi,
familjet ua shtoi porsi bagëtitë.
42 Do të shohin të drejtët e do të gëzojnë,
çdo paudhësi gojën do të mbyllë.
43 Kush është i urtë le t'i ruajë këto
e mirësinë e Zotit le ta kuptojë.
1 canticum psalmi David
2 paratum cor meum Deus
cantabo et psallam sed et gloria mea
3 consurge psalterium et cithara consurgam mane
4 confitebor tibi in populis Domine et cantabo te in nationibus
5 quoniam magna super caelos misericordia tua
et usque ad aethera veritas tua
6 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua
7 ut liberentur dilecti tui
salva dextera tua et exaudi me
8 Deus locutus est in sanctuario suo
gaudebo dividam Sychem
et vallem Socchoth dimetiar
9 meus est Galaad et meus est Manasse
et Efraim hereditas capitis mei
Iuda dux meus
10 Moab lebes pelvis meae
super Idumeam proiciam calciamentum meum
cum Philisthim foederabor
11 quis deducet me in civitatem munitam
quis deducet me usque in Idumeam
12 nonne tu Deus qui proieceras nos
et non exieras Deus in exercitibus nostris
13 da nobis auxilium in tribulatione
vana est enim salus ab homine
14 in Deo erimus fortes et ipse conculcabit hostes nostros