1 Aleluja!
Përlëvdoni Zotin se është i mirë,
se mirësia e tij mbetet përjetë.
2 Kush mund t'i kumtojë bëmat e Zotit,
t'u japë jehonë tërë lavdërimeve të tij?
3 Lum ata që zbatojnë të drejtën,
që veprojnë me drejtësi në çdo kohë.
4 Kujtomë, o Zot, sipas mirëdashjes
që tregon ndaj popullit tënd,
eja tek unë me shpëtimin tënd,
5 që të shoh të mirat e të zgjedhurve të tu,
që të gëzoj edhe unë bashkë me kombin tënd,
e të krenohem me trashëgiminë tënde.
6 Kemi mëkatuar ashtu si etërit tanë,
kemi kryer paudhësi, të keqen kemi bërë.
7 Etërit tanë në Egjipt mrekullitë e tua nuk i kuptuan,
mirësitë e tua të shumta nuk i kujtuan,
krye ngritën pranë detit, pranë detit të Kuq.
8 Por Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij,
për të bërë të njohur fuqinë e tij.
9 E kërcënoi detin e Kuq e ai u ter,
përmes thellësisë u priu si nëpër shkretëtirë.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente,
i shpengoi prej dorës së armikut.
11 Ujërat i mbuluan kundërshtarët,
asnjë prej tyre nuk shpëtoi.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij
dhe lavdërime atij i kënduan.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij
e më nuk pritën për shestimin e tij.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë,
Perëndinë e tunduan në vend të shkretë.
15 Kërkesën atyre ua plotësoi,
por u dërgoi edhe sëmundje vdekjeprurëse.
16 Smirë e patën Moisiun në fushim
dhe Aronin, të shenjtin e Zotit.
17 U hap toka dhe Datanin e përpiu,
turmën e Abiramit e groposi.
18 Zjarri e përpiu grumbullin e tyre,
flaka i dogji të paudhët.
19 Një viç punuan në Horeb,
një idhull të metaltë adhuruan.
20 Në vend të atij, që ishte lavdia e tyre, vunë
shëmbëllimin e një kau, që ushqehet me bar.
21 Perëndinë, shpëtimtarin e tyre, e harruan,
atë që në Egjipt vepra madhështore bëri,
22 mrekulli në tokën e Kamit,
gjëra të tmerrshme në detin e Kuq.
23 Mendoi, atëherë, t'i shfaroste,
por Moisiu, i zgjedhuri i tij,
mes çarjes, para tij qëndroi,
që zemërimin e tij ta përmbante
e të mos i shkatërronte.
24 Tokën e dëshiruar e përbuzën,
fjalës së tij nuk i besuan.
25 Nëpër tendat e tyre murmuritën,
zërin e Zotit nuk e dëgjonin.
26 Atëherë ngriti dorën e kundër tyre u betua,
që mu në shkretëtirë t'i plandoste,
27 që pasardhësit e tyre ndër kombe t'i degdiste,
nëpër vende të huaja t'i hapërdante.
28 I ishin kushtuar Baalpeorit,
kishin ngrënë flitë e të vdekurve.
29 Me veprimet e tyre ia ndezën zemërimin,
prandaj mes tyre shpërtheu gjëma.
30 U ngrit Finehasi dhe bëri drejtësi,
e atëherë gjëma u ndal.
31 Kjo iu numërua për drejtësi,
brez pas brezi, në amshim.
32 E zemëruan sërish tek ujërat e Meribës,
për shkak të tyre e pësoi edhe Moisiu.
33 Ia hidhëruan shpirtin,
ndaj foli pa mend me buzët e veta.
34 Ata nuk i shfarosën popujt,
sikurse u kishte urdhëruar Zoti.
35 Por u përzien mes kombeve,
veprat e tyre mësuan.
36 Idhujve të tyre u shërbyen,
që kurth për ta u bënë.
37 Djemtë e vajzat e veta,
djajve ua flijuan.
38 Derdhën gjak të pafajshëm,
gjakun e bijve dhe të bijave.
Ua flijuan idhujve të Kanaanit,
me gjakun e tyre toka u njollos.
39 U përlyen me veprat që bënë,
kryen tradhti me veprimet e tyre.
40 Flakë u ndez zemërimi i Zotit
kundër popullit të vet,
ndot i erdhi nga trashëgimia e tij.
41 Në duart e kombeve i lëshoi,
i sunduan ata që i urrenin.
42 Prej armiqve u shtypën,
nën zgjedhën e tyre u poshtëruan.
43 Herë pas here i çlironte,
por me synimet e tyre krye ngrinin
e thellë në paudhësi fundoseshin.
44 Ai e pa sërish mundimin e tyre
dhe përgjërimin e tyre e dëgjoi.
45 I ra ndër mend besëlidhja me ta,
prej mirësisë së tij të madhe u zbut.
46 I bëri të gjenin mëshirë
prej gjithë atyre që i kishin robëruar.
47 Shpëtona, o Zot, Perëndia ynë,
prej kombeve ku gjendemi bashkona,
që të lavdërojmë emrin tënd të shenjtë,
që të krenohemi me lavdinë tënde.
48 Bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit,
nga mot e përgjithmonë!
Mbarë populli le të thotë: «Amen!».
Aleluja!
1 confitemini Domino quoniam bonus
quoniam in aeternum misericordia eius
2 dicant qui redempti sunt a Domino
quos redemit de manu hostis et de terris congregavit eos
3 ab oriente et ab occidente ab aquilone et mari
4 erraverunt in solitudine in deserta via
civitatem quae habitaretur non reppererunt
5 esurientes et sitientes anima eorum in ipsis deficiebat
6 et clamaverunt ad Dominum in tribulatione sua
de adflictione eorum eripuit eos
7 et duxit illos per viam rectam
ut venirent in civitatem habitabilem
8 confiteantur Domino misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum
9 quia saturavit animam vacuam
et animam esurientem implevit bonis
10 habitantes in tenebris et umbra mortis
alligatos inopia et ferro
11 quia provocaverunt sermones Dei
et consilium Excelsi blasphemaverunt
12 et humiliavit in labore cor eorum
ceciderunt et non erat qui adiuvaret
13 et clamaverunt ad Dominum in tribulatione sua
et de angustiis eorum salvavit eos
14 et eduxit eos de tenebris et umbra mortis
et vincula eorum disrupit
15 confiteantur Domino misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum
16 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit
17 stultos propter viam sceleris eorum
et propter iniquitates adflictos
18 omnem cibum abominata est anima eorum
et accesserunt ad portas mortis
19 et clamaverunt ad Dominum in tribulatione sua
de angustiis eorum salvavit eos
20 misit verbum suum et sanavit eos
et salvavit de interitu
21 confiteantur Domino misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum
22 et immolent hostias gratiarum et narrent opera eius in laude
23 qui descendunt in mare navibus
facientes opus in aquis multis
24 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo
25 dixit et surrexit ventus tempestatis et elevavit gurgites eius
26 ascendunt in caelum et descendunt in abyssos
anima eorum in adflictione consumitur
27 obstipuerunt et intremuerunt quasi ebrius
et universa sapientia eorum absorta est
28 clamabunt autem ad Dominum in tribulatione sua
et de angustia educet eos
29 statuet turbinem in tranquillitatem
et silebunt fluctus eius
30 laetabuntur quoniam quieverunt
et deducet eos ad portum quem voluerunt
31 confiteantur Domino misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum
32 et exaltent eum in ecclesia populi
et in cathedra seniorum laudent eum
33 ponet flumina in desertum et fontes aquarum in sitim
34 terram fructiferam in salsuginem prae malitia habitatorum eius
35 ponet desertum in paludes aquarum
et terram inviam in fontes aquarum
36 et conlocabit ibi esurientes
et fundabunt urbem ad habitandum
37 et serent agros et plantabunt vineas
et facient fruges genimina
38 et benedicet eis et multiplicabuntur nimis
et pecora eorum non inminuet
39 inminuta sunt autem et adflicta propter angustiam mali et doloris
40 et effundet despectionem super principes
et errare eos faciet in solitudine devia
41 et sublevabit pauperem de inopia
et ponet quasi gregem familias
42 videbunt recti et laetabuntur et omnis iniquitas contrahet os suum
43 quis sapiens et custodiet haec
et intellegent misericordias Domini