1 Bekoje Zotin, o shpirti im!
O Zot, Perëndia im, sa i madhërishëm je!
Je veshur me shkëlqim e lavdi,
2 dhe mbështillesh me dritën si me rrobë.
Qiellin e shtrin porsi tendë,
3 banesat e tua të larta mbi ujëra i ndërton,
retë i bën si karrocë për vete
dhe ecën mbi krahët e erës.
4 Erërat i bën lajmëtarë të tu,
flakët e zjarrit shërbestarë të tu.
5 Tokën e vendose mbi themelet e saj,
nuk do të lëkundet kurrë.
6 E mbulove me humnerë si me rrobë,
ujërat qëndruan mbi male.
7 Prej qortimit tënd ikin,
prej zërit të gjëmimit tënd marrin arratinë.
8 Ngjiten maleve, zbresin fushave,
drejt vendit që u caktove.
9 U vure kufi që të mos e kapërcejnë
e të mos kthehen për të mbuluar tokën.
10 Ti i dërgon burimet ndër përrenj,
mes maleve ato rrjedhin.
11 U japin ujë gjithë kafshëve të fushës,
gomarëve të egër u shuajnë etjen.
12 Pranë tyre banojnë zogjtë e qiellit,
mes degëve dëgjohet kënga e tyre.
13 Prej banesave të tua të larta u jep ujë maleve,
toka ngopet me frytet e duarve të tua.
14 Ti rrit barin për bagëtinë
e bimët në dobi të njeriut,
që të nxjerrë ushqimin nga toka,
15 verën që gëzon zemrën e njeriut,
vajin që i ndriçon fytyrën
e bukën që i forcon zemrën.
16 Ngihen drurët e Zotit,
cedrat e Libanit që ai mbolli.
17 Atje bëjnë fole zogjtë,
bredhat janë banesa e shtërgut.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra,
shkrepat strehë për vjedullat.
19 Bëre hënën për të shënuar stinët
dhe dielli e di kur të perëndojë.
20 Hedh errësirën e bëhet natë,
nëpër të enden gjithë egërsirat e pyllit.
21 Këlyshët e luanëve ulërijnë për gjah,
nga Perëndia kërkojnë ushqim.
22 Kur lind dielli, mblidhen
e shtrihen nëpër strofkat e tyre.
23 Njeriu del për punë
e lodhet deri në mbrëmje.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot!
Të gjitha i ke bërë me urti!
Toka është plot me krijesat e tua.
25 Ja deti i madh e i gjerë!
Atje ka zvarranikë të panumërt,
gjallesa të vogla e të mëdha.
26 Atje lundrojnë anije,
Leviatani që krijove për të luajtur në të.
27 Të gjitha presin prej teje
ushqimin në kohën e duhur.
28 Ti u jep, ato mbledhin,
ti hap dorën, ato ngihen me të mira.
29 Ti fsheh fytyrën, ato tmerrohen,
ua heq frymën, ato ngordhin
e kthehen përsëri në pluhur.
30 Ti dërgon frymën tënde, ato krijohen,
ti përtërin faqen e tokës.
31 Lavdia e Zotit qëndroftë përjetë!
U gëzoftë Zoti për veprat e tij!
32 Ai hedh sytë mbi tokë e ajo dridhet,
prek malet e nxjerrin tym.
33 Do t'i këndoj Zotit gjithë jetën time,
do ta përhimnoj Perëndinë tim sa të jem gjallë.
34 I pëlqeftë kënga ime
e unë do të ngazëllej në Zotin.
35 U zhdukshin mëkatarët nga toka,
të paudhët mos qofshin më.
Bekoje Zotin, o shpirti im!
Aleluja!
1 alleluia confitemini Domino invocate nomen eius
notas facite populis cogitationes eius
2 canite ei et psallite illi
loquimini in universis mirabilibus eius
3 exultate in nomine sancto eius laetetur cor quaerentium Dominum
4 quaerite Dominum et virtutem eius quaerite faciem eius iugiter
5 recordamini mirabilium eius quae fecit
signorum et iudiciorum oris eius
6 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius
7 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius
8 recordatus est in aeternum pacti sui
verbi quod praecepit in mille generationes
9 quod pepigit cum Abraham
et iuramenti sui cum Isaac
10 et firmavit illud cum Iacob in lege
cum Israhel pactum sempiternum
11 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae
12 cum essent viri pauci modici et advenae in ea
13 et transierunt de gente in gentem
de regno ad populum alterum
14 non dimisit hominem ut noceret eis et corripuit pro eis reges
15 nolite tangere christos meos et prophetas meos nolite adfligere
16 et vocavit famem super terram omnem virgam panis contrivit
17 misit ante faciem eorum virum in servum venundatus est Ioseph
18 adflixerunt in conpede pedes eius
in ferrum venit anima eius
19 usque ad tempus donec veniret sermo eius
eloquium Domini probavit eum
20 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit illum
21 posuit eum dominum domus suae
et principem in omni possessione sua
22 ut erudiret principes eius secundum voluntatem suam
et senes eius sapientiam doceret
23 et ingressus est Israhel Aegyptum
et Iacob advena fuit in terra Ham
24 et crescere fecit populum suum nimis
et roboravit eum super hostes eius
25 convertit cor eorum ut odio haberent populum eius
ut dolose agerent contra servos illius
26 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit sibi
27 posuit in eis verba signorum suorum et portentorum in terra Ham
28 misit tenebras et contenebravit
et non fuerunt increduli verbis eius
29 commutavit aquas eorum in sanguinem
et occidit pisces eorum
30 ebullivit terra eorum ranas
in cubiculis regum eorum
31 dixit et venit musca omnimoda scinifes in universis terminis eorum
32 dedit pluvias eorum grandinem
ignem flammantem in terra eorum
33 et percussit vineam eorum et ficum eorum
et confregit lignum finium eorum
34 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus
35 et comedit omne faenum terrae eorum
et devoravit fructum terrae eorum
36 et percussit omne primogenitum in terra eorum
primitias universi partus eorum
37 et eduxit eos cum argento et auro
et non erat in tribubus eorum infirmus
38 laetata est Aegyptus cum egrederentur
quoniam inruerat terror eorum super eos
39 expandit nubem in tentorium et ignem ut luceret nocte
40 petierunt et adduxit ortygometran
et pane caelesti saturavit eos
41 aperuit petram et fluxerunt aquae cucurrerunt in aridis flumina
42 quia recordatus est verbi sancti sui cum Abraham servo suo
43 et eduxit populum suum in laetitia laudantes electos suos
44 et dedit eis terras gentium et laborem tribuum possederunt
45 ut custodirent caerimonias eius
et leges eius servarent alleluia