1 Nderimi për të marrin është i pavend,
si bora në verë e shiu në të korra.
2 Si zog flatrues e si dallëndyshe që përendet,
kalon pa goditur mallkimi i kotë.
3 Kalit, frushkullin; gomarit, frerët;
të marrit shkopin kurrizit.
4 Mos iu përgjigj të marrit sipas marrëzisë së tij,
që të mos bëhesh edhe ti si ai.
5 Përgjigjju të marrit sipas marrëzisë së tij,
që të mos i duket vetja i urtë.
6 Kush çon fjalë me anë të të marrit,
i këput këmbët vetes e pi hidhërim.
7 Si zvargia e këmbëve të të çalit,
fjala e urtë në gojën e të marrit.
8 Nderimi për të marrin,
si guri lidhur në hobe.
9 Si ferrat në dorën e të dehurit
është fjala e urtë në gojën e të marrit.
10 Kush merr në punë të marrin dhe endacakun
është si një shigjetar që plagos këdo.
11 Si qeni që kthehet në të vjellat e veta,
i marri që i kthehet marrëzisë.
12 Po të shohësh një njeri që i duket vetja i urtë,
atëherë prit më shumë prej të marrit se prej tij.
13 Përtaci thotë: «Luanesha në rrugë!
Luani në shesh!».
14 Dera rrotullohet në menteshat e veta
e përtaci në shtratin e vet.
15 Përtaci e zhyt dorën në pjatë,
por përton ta çojë te goja.
16 Përtacit i duket vetja më i urtë
se shtatë vetë që përgjigjen me mend.
17 Kush përzihet kalimthi në zënkat që s'i përkasin,
është si ai që kap qenin për veshi.
18 Porsi i çmenduri që gjuan me shigjeta
e heshta vdekjeprurëse,
19 është kush gënjen mikun
e i thotë: «Po bëja hoka!».
20 Kur s'ka dru, fiket zjarri,
kur mungon shpifësi, pushojnë grindjet.
21 Si thëngjilli për prushin e druri për zjarrin,
ashtu është grindaveci për grindjet.
22 Fjalët e shpifësit janë si gjella e shijshme:
zbresin gjer te zorrët e barkut.
23 Si shtresë argjendi në një enë balte
janë fjalët përvëluese në zemrën e ligë.
24 Kush urren, shtiret me fjalë,
por brenda vetes gatuan mashtrimin.
25 Mos i beso kur e hijeshon zërin,
se në zemër ka një mijë të liga .
26 Edhe pse e mbulon urrejtjen me shtirje,
ligësia e tij do të dalë në shesh.
27 Kush bën gropën, në gropë do të bjerë;
guri kthehet mbi atë që e rrokullis.
28 Kush gënjen, i urren të gënjyerit e vet;
fjalët lajkatare përgatisin rrëzimin.
1 quomodo nix aestate et pluvia in messe
sic indecens est stulto gloria
2 sicut avis ad alia
transvolans
et passer quolibet vadens
sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet
3 flagellum equo et camus asino et virga dorso inprudentium
4 ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam
ne efficiaris ei similis
5 responde stulto iuxta stultitiam suam
ne sibi sapiens esse videatur
6 claudus pedibus et iniquitatem bibens
qui mittit verba per nuntium stultum
7 quomodo pulchras frustra habet claudus tibias
sic indecens est in ore stultorum parabola
8 sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii
ita qui tribuit insipienti honorem
9 quomodo si spina nascatur in manu temulenti
sic parabola in ore stultorum
10 iudicium determinat causas
et qui inponit stulto silentium iras mitigat
11 sicut canis qui revertitur ad vomitum suum
sic inprudens qui iterat stultitiam suam
12 vidisti hominem sapientem sibi videri
magis illo spem habebit stultus
13 dicit piger leaena in via leo in itineribus
14 sicut ostium vertitur in cardine suo
ita piger in lectulo suo
15 abscondit piger manus sub ascellas suas
et laborat si ad os suum eas converterit
16 sapientior sibi piger videtur
septem viris loquentibus sententias
17 sicut qui adprehendit auribus canem
sic qui transit et inpatiens
commiscetur rixae alterius
18 sicut noxius est qui mittit lanceas et sagittas et mortem
19 sic vir qui fraudulenter nocet amico suo
et cum fuerit deprehensus dicit ludens feci
20 cum defecerint ligna extinguetur ignis
et susurrone subtracto iurgia conquiescunt
21 sicut carbones ad prunam et ligna ad ignem
sic homo iracundus suscitat rixas
22 verba susurronis quasi simplicia
et ipsa perveniunt ad intima ventris
23 quomodo si argento sordido ornare velis vas
fictile
sic labia tumentia cum pessimo corde sociata
24 labiis suis intellegitur inimicus cum in corde tractaverit dolos
25 quando submiserit vocem suam ne credideris ei
quoniam septem nequitiae sunt in corde illius
26 qui operit odium fraudulenter revelabitur malitia eius in concilio
27 qui fodit foveam incidet in eam
et qui volvit lapidem revertetur ad eum
28 lingua fallax non amat veritatem et os lubricum operatur ruinas