Marrëveshja me gibeonitët
1 Me të dëgjuar këto gjëra, të gjithë mbretërit që sundonin në perëndim të Jordanit, në malësi, në ultësirë e përgjatë mbarë bregut të detit të Madh deri në Liban, mbretërit e hititëve, amoritëve, kananitëve, perizitëve, hivitëve dhe jebusitëve, 2 u mblodhën e bënë marrëveshje për të luftuar së bashku kundër Jozuehut e Izraelit.
3 Banorët e Gibeonit dëgjuan çfarë i kishte bërë Jozuehu Jerikosë e Ajit. 4 Ata vepruan me dinakëri e u bënë gati për udhë. Me vete morën edhe ushqime. Mbi gomarë ngarkuan thasë të vjetruar e kacekë të vjetër vere, të shqyer e të arnuar. 5 U mbathën me sandale të vjetra e të grisura, u veshën po me rroba të vjetruara dhe për ushqim morën bukë të tharë e të thërrmuar. 6 Ata shkuan te Jozuehu në fushimin e Gilgalit e i thanë atij dhe gjithë izraelitëve: «Ne vijmë nga një vend i largët e duam të bëjmë marrëveshje me ju». 7 Izraelitët u thanë hivitëve: «Mos ndoshta banoni afër nesh? Si mund të bëjmë marrëveshje me ju atëherë?». 8 Ata i thanë Jozuehut: «Jemi shërbëtorët e tu». Por Jozuehu i pyeti: «Kush jeni e nga vini?». 9 Ata iu përgjigjën: «Shërbëtorët e tu vijnë nga një vend shumë i largët, se dëgjuam për emrin e Zotit, Perëndisë tënd, për gjithçka bëri në Egjipt 10 e për gjithçka u bëri dy mbretërve të amoritëve, që banonin përtej Jordanit, Sihonit, mbretit të Heshbonit, dhe Ogut, mbretit të Bashanit, që banonte në Ashtarot. 11 Pleqtë e gjithë banorët e vendit tonë na thanë të merrnim ushqime me vete për rrugë e të vinim t'ju takonim e t'ju thoshim se jemi shërbëtorët tuaj, si edhe të bënim marrëveshje me ju. 12 Ja ku e keni bukën tonë! E morëm të ngrohtë nga shtëpia, kur u nisëm për të ardhur këtu, dhe tani është tharë e është bërë thërrime. 13 Këta janë kacekët e verës. Ishin të rinj kur i mbushëm me verë dhe tani janë çarë. Ja edhe rrobat e këpucët tona! Janë ngrënë prej udhëtimit të gjatë». 14 Burrat e Izraelit provuan disa nga ushqimet e tyre, por nuk u këshilluan me Zotin. 15 Jozuehu bëri marrëveshje paqeje me ta e i siguroi se do t'i linte gjallë. Për këtë u betuan edhe prijësit e bashkësisë.
16 Tri ditë pasi bënë marrëveshjen, izraelitët morën vesh se ishin fqinj me ata njerëz dhe se ata banonin aty rrotull. 17 Izraelitët u nisën sërish për udhë dhe pas tri ditësh mbërritën në qytetet e atyre njerëzve. Qytetet e tyre ishin Gibeoni, Kefirahu, Beroti e Kirjat Jearimi. 18 Izraelitët nuk i sulmuan, për shkak se prijësit e bashkësisë u ishin betuar në emër të Zotit, Perëndisë së Izraelit. E gjithë bashkësia shfrynte kundër prijësve. 19 Atëherë prijësit i thanë bashkësisë: «U jemi betuar në emër të Zotit, Perëndisë së Izraelit, prandaj nuk mund t'i prekim. 20 Do t'i lëmë të jetojnë, përndryshe, nëse thyejmë betimin që u kemi bërë, ka për të rënë mbi ne zemërimi i Zotit. 21 Do t'i lëmë të jetojnë e do t'i bëjmë të presin dru e të mbushin ujë për ne». Prijësit ia parashtruan këto gjëra bashkësisë dhe ashtu u bë.
22 Atëherë Jozuehu i thirri gibeonitët e u tha: «Përse na mashtruat duke na thënë se vini nga shumë larg, ndërkohë që banoni këtu rrotull nesh? 23 Mallkuar qofshi, pra! Do të mbeteni gjithmonë skllevër. Do të prisni dru e do të mbushni ujë për shtëpinë e Perëndisë tim». 24 Por ata i thanë Jozuehut: «Ne, shërbëtorët e tu, dëgjuam çfarë i kishte urdhëruar Zoti, Perëndia yt, Moisiut, shërbëtorit të tij, se do t'jua jepte juve tërë vendin dhe se do t'i shfaroste para jush të gjithë banorët e kësaj toke. Patëm shumë frikë nga ju për jetën tonë, prandaj edhe vepruam kështu. 25 Tani, jemi në dorën tënde. Bëj me ne si të pëlqen e si të duket e drejtë». 26 E ashtu bëri Jozuehu me ta. I shpëtoi nga duart e izraelitëve, që të mos i vrisnin. 27 Atë ditë Jozuehu vendosi që ata të prisnin dru e të mbushnin ujë për bashkësinë e Izraelit dhe për altarin e Zotit, që Zoti do të zgjidhte, siç ndodh sot e kësaj dite.
1 quibus auditis cuncti reges trans Iordanem
qui versabantur in montanis et in campestribus
in maritimis ac litore maris Magni
hii quoque qui habitabant iuxta Libanum
Hettheus et Amorreus et Chananeus
Ferezeus et Eveus et Iebuseus
2 congregati sunt pariter ut pugnarent contra Iosue et Israhel
uno animo eademque sententia
3 at hii qui habitabant in Gabaon
audientes cuncta quae fecerat Iosue Hiericho et Ahi
4 et callide cogitantes tulerunt sibi cibaria
saccos veteres asinis inponentes
et utres vinarios scissos atque consutos
5 calciamentaque perantiqua quae ad indicium vetustatis pittaciis consuta
erant
induti veteribus vestimentis
panes quoque quos portabant ob viaticum duri erant et in frusta
comminuti
6 perrexeruntque ad Iosue
qui tunc morabatur in castris Galgalae
et dixerunt ei atque omni simul Israheli
de terra longinqua venimus pacem vobiscum facere cupientes
responderuntque viri Israhel ad eos atque
dixerunt
7 ne forsitan in terra quae nobis sorte debetur
habitetis
et non possimus foedus inire vobiscum
8 at illi ad Iosue servi inquiunt tui sumus
quibus Iosue quinam ait estis et unde venistis
9 responderunt de terra longinqua valde venerunt servi tui
in nomine Domini Dei tui
audivimus enim famam potentiae eius
cuncta quae fecit in Aegypto
10 et duobus Amorreorum regibus trans Iordanem
Seon regi Esebon et Og regi Basan qui erat in Astharoth
11 dixeruntque nobis seniores et omnes habitatores terrae nostrae
tollite in manibus cibaria ob longissimam viam
et occurrite eis ac dicite
servi vestri sumus foedus inite nobiscum
12 en panes quando egressi sumus de domibus nostris ut veniremus ad vos
calidos sumpsimus
nunc sicci facti sunt et vetustate nimia comminuti
13 utres vini novos implevimus nunc rupti sunt et soluti
vestes et calciamenta quibus induimur et quae habemus in pedibus
ob longitudinem largioris viae trita sunt et paene
consumpta
14 susceperunt igitur de cibariis eorum
et os Domini non interrogaverunt
15 fecitque Iosue cum eis pacem
et inito foedere pollicitus est quod non occiderentur
principes quoque multitudinis iuraverunt eis
16 post dies autem tres initi foederis
audierunt quod in vicino habitarent et inter eos futuri essent
17 moveruntque castra filii Israhel
et venerunt in civitates eorum die tertio
quarum haec vocabula sunt
Gabaon et Caphira et Beroth et Cariathiarim
18 et non percusserunt eos
eo quod iurassent eis principes multitudinis
in nomine Domini Dei Israhel
murmuravit itaque omne vulgus contra principes
19 qui responderunt eis iuravimus illis in nomine Domini Dei Israhel
et idcirco non possumus eos contingere
20 sed hoc faciemus eis reserventur quidem ut vivant
ne contra nos ira Domini concitetur si peieraverimus
21 sed sic vivant
ut in usus universae multitudinis ligna caedant aquasque conportent
quibus haec loquentibus
22 vocavit Gabaonitas Iosue et dixit eis
cur nos decipere fraude voluistis
ut diceretis procul valde habitamus a vobis cum in medio nostri sitis
23 itaque sub maledictione eritis
et non deficiet de stirpe vestra ligna caedens aquasque conportans in
domum Dei mei
24 qui responderunt nuntiatum est nobis servis tuis
quae promisisset Dominus Deus tuus Mosi servo suo
ut traderet vobis omnem terram
et disperderet cunctos habitatores eius
timuimus igitur valde et providimus animabus nostris
vestro terrore conpulsi
et hoc consilium inivimus
25 nunc autem in manu tua sumus
quod tibi bonum et rectum videtur fac nobis
26 fecit ergo Iosue ut dixerat
et liberavit eos de manibus filiorum Israhel
ut non occiderentur
27 decrevitque in illo die
esse eos in ministerium cuncti populi et
altaris Domini
caedentes ligna et aquas conportantes usque in praesens tempus
in loco quem Dominus elegisset