Vdekja e Lazarit
1 Në atë kohë dergjej i sëmurë Lazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i motrës së saj, Martës. 2 Maria, motra e Lazarit të sëmurë, ishte ajo që leu Zotin me mirrë e ia fshiu këmbët me flokët e saj. 3 Atëherë motrat i çuan fjalë Jezuit: «Zot, miku yt i dashur është sëmurë». 4 Kur e dëgjoi këtë, Jezui tha: «Kjo sëmundje nuk është për vdekje, por për lavdinë e Perëndisë dhe që të përlëvdohet nëpërmjet saj Biri i Perëndisë».
5 Jezui i donte shumë Martën, motrën e saj Marinë e Lazarin. 6 Kur dëgjoi se Lazari ishte sëmurë, qëndroi edhe dy ditë atje ku ishte 7 e pastaj u tha dishepujve: «Le të kthehemi përsëri në Jude!». 8 Dishepujt i thanë: «Mësues, pak më parë judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë e ti do që të shkosh përsëri atje?». 9 Jezui u përgjigj: «A nuk ka dita dymbëdhjetë orë? Nëse dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote. 10 Por nëse dikush ecën natën, pengohet, se në të nuk ka dritë». 11 Pasi u tha këto, shtoi: «Lazari, miku ynë, ka fjetur, por po shkoj ta zgjoj». 12 Dishepujt i thanë: «Zot, nëse ka fjetur do të shpëtojë». 13 Por Jezui u kishte folur për vdekjen e Lazarit, ndërsa ata pandehën se ai u kishte folur për gjumin e zakonshëm. 14 Atëherë Jezui u tha hapur: «Lazari ka vdekur. 15 Gëzohem që nuk ndodhesha atje, në mënyrë që ju të besoni. Le të shkojmë tek ai!». 16 Thomai, i quajtur Binjak, u tha dishepujve të tjerë: «Të shkojmë edhe ne të vdesim me të!».
Ngjallja dhe jeta
17 Kur erdhi Jezui, Lazari kishte katër ditë në varr. 18 Betania ndodhej rreth tri kilometra larg Jerusalemit 19 dhe shumë judenj kishin shkuar te Marta e Maria, që t'i ngushëllonin për vdekjen e vëllait. 20 Kur dëgjoi se po vinte Jezui, Marta shkoi për ta takuar, ndërsa Maria qëndroi në shtëpi. 21 Atëherë Marta i tha Jezuit: «Zot, po të kishe qenë këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur. 22 Por e di se, edhe tani, Perëndia do të të japë gjithçka që do t'i kërkosh». 23 Jezui i tha: «Yt vëlla do të ngjallet». 24 Marta i tha: «E di se do të ngjallet në ngjallje në ditën e fundit». 25 Jezui i tha: «Unë jam ngjallja dhe jeta. Kush beson në mua do të jetojë, edhe nëse vdes. 26 Kushdo që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë. A e beson këtë?». 27 Ajo i tha: «Po, Zot. Unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që vjen në botë».
Jezui qan
28 Pasi tha këto, ajo shkoi, thirri mënjanë Marinë, motrën e saj, e i tha: «Mësuesi është këtu e të kërkon». 29 Maria, sapo e dëgjoi, u ngrit me nxitim e shkoi tek ai, 30 sepse Jezui nuk kishte arritur ende në fshat, por po rrinte atje ku e kishte takuar Marta. 31 Judenjtë që ishin me Marinë në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se ajo u ngrit me nxitim e doli, i shkuan pas duke menduar se po shkonte te varri për të qarë atje.
32 Maria shkoi atje ku ishte Jezui dhe kur e pa, i ra ndër këmbë e i tha: «Zot, po të kishe qenë këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur».
33 Jezui, kur e pa se ajo dhe judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u prek në shpirt, u turbullua 34 e tha: «Ku e keni vënë?». Ata i thanë: «Zot, eja e shih!». 35 Jezui u përlot. 36 Atëherë judenjtë thanë: «Shih sa e donte!». 37 Por disa nga ata thoshin: «Ky që i hapi sytë të verbrit, a nuk mund të bënte që edhe Lazari të mos vdiste?».
Ngjallja e Lazarit
38 Jezui u prek përsëri në shpirt e shkoi te varri që ishte një shpellë me një gur në hyrje. 39 Jezui tha: «Hiqeni gurin!». Marta, motra e të vdekurit, i tha: «Zot, ai qelbet tashmë, se ka katër ditë në varr». 40 Jezui i tha: «A nuk të thashë se po të besosh do të shohësh lavdinë e Perëndisë?».
41 Atëherë ata ngritën gurin, ndërsa Jezui ngriti sytë lart e tha: «Të falënderoj, o Atë, që më dëgjove. 42 Unë e dija se ti gjithmonë më dëgjon, por e thashë për turmën përreth, që të besojnë se ti më dërgove». 43 Pasi tha këto, thirri me zë të lartë: «Lazar, dil jashtë!». 44 I vdekuri doli me këmbë e duar të lidhura me rripa pëlhure, ndërsa fytyrën e kishte të mbështjellë me rizë. Jezui u tha: «Zgjidheni e lëreni të shkojë!».
Kërkojnë ta vrasin
(Mt 26.1-5Mk 14.1-2Lk 22.1-2)45 Shumë nga judenjtë që kishin ardhur te Maria, kur panë ato që bëri Jezui, besuan në të, 46 por disa prej tyre shkuan te farisenjtë e u treguan çfarë kishte bërë Jezui. 47 Atëherë kryepriftërinjtë e farisenjtë mblodhën këshillin e thanë: «Çfarë të bëjmë? Ky njeri po bën kaq shumë shenja! 48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të dhe atëherë do të vijnë romakët e do të rrënojnë tempullin e kombin tonë».
49 Njëri prej tyre, Kajafa, që ishte kryeprifti atë vit, u tha: «Ju nuk kuptoni asgjë. 50 A nuk e kuptoni se për ju është më mirë të vdesë një njeri për popullin, sesa të shkatërrohet gjithë kombi?». 51 Këtë nuk e tha nga vetja, por, meqenëse ishte kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezui do të vdiste për kombin. 52 Dhe jo vetëm për kombin, por edhe për të mbledhur e për t'i bërë një bijtë e shpërndarë të Perëndisë. 53 Që nga ajo ditë ata vendosën ta vrasin. 54 Prandaj Jezui nuk ecte më haptas mes judenjve, por shkoi në një vend pranë shkretëtirës, në një qytet të quajtur Efraim e ndenji atje me dishepujt.
55 Po afrohej Pashka e judenjve dhe shumë njerëz nga i gjithë vendi shkuan në Jerusalem, përpara Pashkës, për ritin e pastrimit. 56 Ata e kërkonin Jezuin dhe, kur ishin në tempull, pyesnin njëri-tjetrin: «Si mendoni? A do të vijë në festë?». 57 Kryepriftërinjtë e farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ndodhej Jezui, të lajmëronte, që ta kapnin.
1 erat autem quidam languens Lazarus a Bethania
de castello Mariae et Marthae sororis eius
2 Maria autem erat quae unxit Dominum unguento
et extersit pedes eius capillis suis
cuius frater Lazarus infirmabatur
3 miserunt ergo sorores ad eum dicentes
Domine ecce quem amas infirmatur
4 audiens autem Iesus dixit eis
infirmitas haec non est ad mortem sed pro gloria Dei
ut glorificetur Filius Dei per eam
5 diligebat autem Iesus Martham et sororem eius Mariam et Lazarum
6 ut ergo audivit quia infirmabatur
tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus
7 deinde post haec dicit discipulis suis
eamus in Iudaeam iterum
8 dicunt ei discipuli
rabbi nunc quaerebant te Iudaei lapidare
et iterum vadis illuc
9 respondit Iesus nonne duodecim horae sunt diei
si quis ambulaverit in die non offendit
quia lucem huius mundi videt
10 si autem ambulaverit nocte offendit
quia lux non est in eo
11 haec ait et post hoc dicit eis
Lazarus amicus noster dormit
sed vado ut a somno exsuscitem eum
12 dixerunt ergo discipuli eius Domine si dormit salvus erit
13 dixerat autem Iesus de morte eius
illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret
14 tunc ergo dixit eis Iesus manifeste
Lazarus mortuus est
15 et gaudeo propter vos ut credatis quoniam non eram ibi
sed eamus ad eum
16 dixit ergo Thomas qui dicitur Didymus ad condiscipulos
eamus et nos ut moriamur cum eo
17 venit itaque Iesus
et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem
18 erat autem Bethania iuxta Hierosolyma quasi stadiis
quindecim
19 multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham et Mariam
ut consolarentur eas de fratre suo
20 Martha ergo ut audivit quia Iesus venit occurrit illi
Maria autem domi sedebat
21 dixit ergo Martha ad Iesum
Domine si fuisses hic frater meus non fuisset mortuus
22 sed et nunc scio
quia quaecumque poposceris a Deo dabit tibi Deus
23 dicit illi Iesus resurget frater tuus
24 dicit ei Martha
scio quia resurget in resurrectione in novissima die
25 dixit ei Iesus ego sum resurrectio et vita
qui credit in me et si mortuus fuerit vivet
26 et omnis qui vivit et credit in me non morietur in aeternum
credis hoc
27 ait illi utique Domine
ego credidi quia tu es Christus Filius Dei
qui in mundum venisti
28 et cum haec dixisset
abiit et vocavit Mariam sororem suam silentio dicens
magister adest et vocat te
29 illa ut audivit surgit cito et venit ad eum
30 nondum enim venerat Iesus in castellum
sed erat adhuc in illo loco ubi occurrerat ei Martha
31 Iudaei igitur qui erant cum ea in domo
et consolabantur eam
cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit
secuti sunt eam dicentes
quia vadit ad monumentum ut ploret ibi
32 Maria ergo cum venisset ubi erat Iesus
videns eum cecidit ad pedes eius et dixit ei
Domine si fuisses hic non esset mortuus frater meus
33 Iesus ergo ut vidit eam plorantem
et Iudaeos qui venerant cum ea plorantes
fremuit spiritu et turbavit se
ipsum
34 et dixit ubi posuistis eum
dicunt ei Domine veni et vide
35 et lacrimatus est Iesus
36 dixerunt ergo Iudaei ecce quomodo amabat eum
37 quidam autem dixerunt ex ipsis
non poterat hic qui aperuit oculos caeci facere
ut et hic non moreretur
38 Iesus ergo rursum fremens in semet ipso venit ad monumentum
erat autem spelunca et lapis superpositus erat ei
39 ait Iesus tollite lapidem
dicit ei Martha soror eius qui mortuus fuerat
Domine iam fetet quadriduanus enim est
40 dicit ei Iesus
nonne dixi tibi quoniam si credideris videbis gloriam Dei
41 tulerunt ergo lapidem
Iesus autem elevatis sursum oculis dixit
Pater gratias ago tibi quoniam audisti me
42 ego autem sciebam quia semper me audis
sed propter populum qui circumstat dixi
ut credant quia tu me misisti
43 haec cum dixisset voce magna clamavit Lazare veni foras
44 et statim prodiit qui fuerat mortuus
ligatus pedes et manus institis et facies illius sudario erat ligata
dicit Iesus eis solvite eum et sinite
abire
45 multi ergo ex Iudaeis qui venerant ad Mariam
et viderant quae fecit
crediderunt in eum
46 quidam autem ex ipsis abierunt ad Pharisaeos
et dixerunt eis quae fecit Iesus
47 collegerunt ergo pontifices et Pharisaei concilium et dicebant
quid facimus quia hic homo multa signa facit
48 si dimittimus eum sic omnes credent in eum
et venient Romani et tollent nostrum et locum et gentem
49 unus autem ex ipsis Caiaphas
cum esset pontifex anni illius dixit eis
vos nescitis quicquam
50 nec cogitatis quia expedit nobis
ut unus moriatur homo pro populo
et non tota gens pereat
51 hoc autem a semet ipso non dixit
sed cum esset pontifex anni illius prophetavit
quia Iesus moriturus erat pro gente
52 et non tantum pro gente
sed et ut filios Dei qui erant dispersi
congregaret in unum
53 Ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum
54 Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos
sed abiit in regionem iuxta desertum
in civitatem quae dicitur Ephrem
et ibi morabatur cum discipulis
55 Proximum autem erat pascha Iudaeorum
Et ascenderunt multi Hierosolyma de regione ante pascha
ut sanctificarent se ipsos
56 quaerebant ergo Iesum
et conloquebantur ad invicem in templo stantes
quid putatis quia non veniat ad diem festum
57 dederant autem pontifices et Pharisaei mandatum
ut si quis cognoverit ubi sit indicet ut adprehendant eum