Kokëfortësia e Izraelit
1 Dëgjoje këtë, o shtëpi e Jakobit,
ju që mbani emrin e Izraelit,
që keni dalë prej burimeve të Judës,
që betoheni në emër të Zotit,
që përkujtoni Perëndinë e Izraelit,
por pa besnikëri e drejtësi.
2 Ata mbajnë emrin e qytetit të shenjtë
dhe mbështeten te Perëndia i Izraelit,
që e ka emrin Zoti i ushtrive.
3 Unë i shpalla që më parë gjërat e shkuara,
prej gojës sime dolën, unë i lajmërova.
Veprova menjëherë e ato ndodhën.
4 Sepse e dija se je kokëfortë,
se zverku yt është shufër hekuri
e se ballin e ke prej bronzi.
5 Që atëherë ta parathashë,
para se të ndodhte të lajmërova,
që të mos thuash: «Këtë e bëri idhulli im.
Shëmbëlltyra e gdhendur,
bashkë me shtatoren e shkrirë,
i urdhëruan këto».
6 E dëgjove këtë dhe e ke parë me sy,
përse nuk dashke ta pohosh?
E tani po të shpall gjëra të reja,
të fshehta, që s'i ke ditur më parë.
7 Këto sapo u bënë e nuk janë qëmoti,
para ditës së sotme, s'i kishe dëgjuar,
që të mos thuash: «Ja, unë i dija!».
8 Jo, as i ke dëgjuar, as i ke ditur,
veshi yt nuk ka qenë hapur asokohe.
Ja, unë e dija se me pabesi do të veproje,
se do të quheshe «kryeneç» që në bark të nënës.
9 Për hir të emrit tim do ta mbaj zemërimin,
për lavdinë time do të përmbahem ndaj teje,
që mos të të shfaros.
10 Ja, të pastrova, por jo si argjendin,
të sprovova në furrën e mjerimit.
11 Për vete, për veten time e bëra këtë,
që të mos më shajnë;
lavdinë time tjetërkujt s'ia jap.
Çlirimi i Izraelit
12 Më dëgjo, o Jakob,
dhe ti, o Izrael, i thirruri im:
Unë jam po ai, unë jam i pari
dhe unë jam i fundit.
13 Me dorën time e themelova tokën,
me të djathtën time i shtriva qiejt.
Kur unë u thërras,
paraqiten të gjithë bashkë.
14 Bashkohuni të gjithë e dëgjoni!
Cili prej tyre i ka parathënë këto?
Ai që e do Zotin,
do të bëjë dëshirën e tij,
kundër Babilonisë e kundër kaldenjve
do ta ngrejë krahun e tij.
15 Unë, unë fola dhe e thirra,
unë e solla dhe mbarë do t'i shkojë udha.
16 Afrohuni tek unë, dëgjojeni këtë:
që në fillim, kurrë nuk fola fshehtazi,
qëmoti, para se të ndodhte, unë isha aty;
e tani Zoti Perëndi
më dërgoi, bashkë me shpirtin e tij.
17 Kështu thotë Zoti, shpenguesi yt,
i shenjti i Izraelit:
Unë jam Zoti, Perëndia yt,
ai që të mëson për të mirën tënde,
që të prin udhës ku duhet të shkosh.
18 Po të kishe qenë i kujdesshëm me urdhërimet e mia,
si lumi do të rridhte paqja jote,
drejtësia jote si valët e detit.
19 Fara jote do të kishte qenë si rëra,
pasardhësit e tu porsi kokrrat e saj,
emri i tij nuk do të ishte shuar,
nuk do të ishte fshirë para meje.
20 Dilni prej Babilonisë,
ikni larg kaldenjve!
Lajmëroni me zë gëzimi,
shpalleni këtë,
dërgoni lajm deri në skajet e tokës,
thoni: «E shpengoi Zoti shërbëtorin e tij, Jakobin».
21 S'patën etje kur nëpër shkretëtirë u printe,
nxori për ta ujë prej shkëmbit,
e çau shkëmbin e rrodhën ujërat.
22 Nuk ka paqe, thotë Zoti,
për të paudhët.
1 audite hoc domus Iacob
qui vocamini nomine Israhel et de aquis Iuda existis
qui iuratis in nomine Domini
et Dei Israhel recordamini non in veritate neque in iustitia
2 de civitate enim sancta vocati sunt
et super Deum Israhel constabiliti sunt
Dominus exercituum nomen eius
3 priora ex tunc adnuntiavi et ex ore meo exierunt et audita feci ea
repente operatus sum et venerunt
4 scivi enim quia durus es tu
et nervus ferreus cervix tua et frons tua aerea
5 praedixi tibi ex tunc antequam venirent indicavi tibi
ne forte diceres idola mea fecerunt haec
et sculptilia mea et conflatilia mandaverunt ista
6 quae audisti vide omnia
vos autem non adnuntiastis
audita feci tibi nova ex nunc et conservata quae nescis
7 nunc creata sunt et non ex tunc et ante diem et non audisti ea
ne forte dicas ecce cognovi ea
8 neque audisti neque cognovisti neque ex tunc aperta est auris tua
scio enim quia praevaricans praevaricabis
et transgressorem ex ventre vocavi te
9 propter nomen meum longe faciam furorem meum
et laude mea infrenabo te ne intereas
10 ecce excoxi te sed non quasi argentum
elegi te in camino paupertatis
11 propter me propter me faciam ut non blasphemer
et gloriam meam alteri non dabo
12 audi me Iacob et Israhel quem ego voco
ego ipse ego primus et ego novissimus
13 manus quoque mea fundavit terram et dextera mea mensa est caelos
ego vocabo eos et stabunt simul
14 congregamini omnes vos et audite quis de eis adnuntiavit haec
Dominus dilexit eum
faciet voluntatem suam in Babylone et brachium suum in Chaldeis
15 ego ego locutus sum et vocavi eum
adduxi eum et directa est via eius
16 accedite ad me et audite hoc
non a principio in abscondito locutus sum
ex tempore antequam fieret ibi eram
et nunc Dominus Deus misit me et spiritus eius
17 haec dicit Dominus redemptor tuus Sanctus Israhel
ego Dominus Deus tuus docens te utilia
gubernans te in via qua ambulas
18 utinam adtendisses mandata mea
facta fuisset sicut flumen pax tua
et iustitia tua sicut gurgites maris
19 et fuisset quasi harena semen tuum et stirps uteri tui ut lapilli eius
non interisset et non fuisset adtritum nomen eius a facie mea
20 egredimini de Babylone fugite a Chaldeis
in voce exultationis adnuntiate auditum facite hoc
efferte illud usque ad extrema
terrae
dicite redemit Dominus servum suum Iacob
21 non sitierunt in deserto cum educeret eos
aquam de petra produxit eis
et scidit petram et fluxerunt aquae
22 non est pax dicit Dominus impiis