1 Prandaj, duke lënë mënjanë njohuritë fillestare për Krishtin, le të shkojmë drejt përsosjes. Le të mos merremi më me gjërat fillestare: me pendimin për veprat e vdekura, me besimin në Perëndinë, 2 mësimin për pagëzimin, vënien e duarve, ngjalljen e të vdekurve dhe gjykimin e përjetshëm. 3 Edhe këtë do ta bëjmë, në e lejoftë Perëndia.
4 Është e pamundur për ata që u ndriçuan një herë, që shijuan dhuratën qiellore, që morën Shpirtin e shenjtë, 5 që shijuan bukurinë e fjalës së Perëndisë dhe mrekullitë e jetës së ardhshme 6 dhe që pastaj ranë, të rilindin me anë të pendimit, kur ata vetë e kryqëzojnë përsëri Birin e Perëndisë dhe e poshtërojnë botërisht.
7 Kur toka pi shiun që bie shpesh mbi të dhe prodhon bimë të dobishme për ata që e punojnë, ajo merr bekim nga Perëndia. 8 Ndërsa, kur prodhon ferra e murriza, është e padobishme dhe po i afrohet mallkimi. Fundi i saj do të jetë djegia në zjarr.
9 Por, ndonëse flasim kështu, o fort të dashur, jemi të bindur se ju keni gjëra më të mira, që mbartin shpëtim. 10 Perëndia nuk është i padrejtë që të harrojë veprën tuaj dhe dashurinë që keni treguar në emër të tij me shërbimin që u keni bërë e vazhdoni t'u bëni të shenjtëve. 11 Dëshirojmë që secili prej jush të tregojë po atë zell deri në fund, që të përmbushet shpresa juaj. 12 Mos u bëni përtacë, por bëhuni shkërbim i atyre që, nëpërmjet besimit e durimit, trashëguan premtimin e Perëndisë.
Premtimi i sigurt
13 Kur Perëndia i bëri premtimin Abrahamit, ngaqë nuk kishte ndonjë më të madh për t'u betuar, u betua për veten e tij 14 e tha: të premtoj se do të të bekoj e do të të jap shumë pasardhës. 15 Kështu, Abrahami priti me durim dhe fitoi premtimin. 16 Njerëzit betohen për dikë që është më i madh se ata dhe betimi është siguria që japin për të mbyllur çdo mosmarrëveshje. 17 Kështu edhe Perëndia përdori betimin, duke dashur t'i sigurojë edhe më shumë trashëgimtarët e premtimit për palëkundshmërinë e vendimit të tij.
18 Pra, ka dy gjëra të pandryshueshme, për të cilat është e pamundur që Perëndia të gënjejë. Nëpërmjet tyre, ne që kemi kërkuar strehë tek ai, marrim guxim të madh për t'u mbështetur në shpresën që kemi përpara. 19 Kjo shpresë është për ne spiranca e jetës. Ajo është e sigurt dhe e patundur dhe na çon deri në pjesën e brendshme të altarit, pas velit. 20 Atje ka hyrë përpara nesh dhe për ne Jezui që u bë kryeprift në amshim sipas urdhrit të Melkisedekut.
1 quapropter intermittentes inchoationis Christi sermonem
ad perfectionem feramur
non rursum iacientes fundamentum paenitentiae ab operibus mortuis
et fidei ad Deum
2 baptismatum doctrinae inpositionis quoque manuum
ac resurrectionis mortuorum et iudicii aeterni
3 et hoc faciemus siquidem permiserit Deus
4 inpossibile est enim eos qui semel sunt inluminati
gustaverunt etiam donum caeleste
et participes sunt facti Spiritus Sancti
5 gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum
virtutesque saeculi venturi
6 et prolapsi sunt
renovari rursus ad paenitentiam
rursum crucifigentes sibimet ipsis Filium Dei et ostentui habentes
7 terra enim saepe venientem super se bibens imbrem
et generans herbam oportunam illis a quibus colitur
accipit benedictionem a Deo
8 proferens autem spinas ac tribulos
reproba est et maledicto proxima
cuius consummatio in conbustionem
9 confidimus autem de vobis dilectissimi meliora et viciniora saluti
tametsi ita loquimur
10 non enim iniustus Deus ut obliviscatur operis vestri
et dilectionis quam ostendistis in nomine ipsius
qui ministrastis sanctis et ministratis
11 cupimus autem unumquemque vestrum eandem ostentare sollicitudinem
ad expletionem spei usque in finem
12 ut non segnes efficiamini verum imitatores eorum
qui fide et patientia hereditabunt promissiones
13 Abrahae namque promittens Deus
quoniam neminem habuit per quem iuraret maiorem
iuravit per semet ipsum
14 dicens
nisi benedicens benedicam te
et multiplicans multiplicabo te
15 et sic longanimiter ferens adeptus est repromissionem
16 homines enim per maiorem sui iurant
et omnis controversiae eorum finis
ad confirmationem est iuramentum
17 in quo abundantius volens Deus
ostendere pollicitationis heredibus inmobilitatem consilii sui
interposuit iusiurandum
18 ut per duas res inmobiles quibus inpossibile est mentiri Deum
fortissimum solacium habeamus
qui confugimus ad tenendam propositam spem
19 quam sicut anchoram habemus animae tutam ac firmam
et incedentem usque in interiora velaminis
20 ubi praecursor pro nobis introiit Iesus
secundum ordinem Melchisedech pontifex factus in aeternum