Jozefi dhe vëllezërit
1 Jakobi banoi në tokën e Kanaanit, aty ku kishte banuar edhe i ati. 2 Kjo është historia e Jakobit: Jozefi ishte shtatëmbëdhjetë vjeç e kulloste dhentë bashkë me vëllezërit. Ai ishte ndihmësi i bijve të Bilhës e Zilfës, dy grave të të atit. Por Jozefi i tregoi të atit për namin e keq të vëllezërve të vet. 3 Izraeli e donte Jozefin më shumë se bijtë e tjerë, se e kishte birin e pleqërisë. Ai i bëri Jozefit një tunikë shumëngjyrëshe . 4 Kur vëllezërit panë se ati i tyre e donte më shumë se ata, e urryen Jozefin e nuk i flisnin dot me të mirë.
5 Jozefi pa një ëndërr dhe, kur ua tregoi vëllezërve, ata e urryen edhe më shumë. 6 Ai u tha: «Dëgjoni ëndrrën që pashë. 7 Po mblidhnim dorëza gruri në mes të fushës. Kur ja, dorëza ime u ngrit e qëndroi drejt. Ndërsa dorëzat tuaja u mblodhën përreth e u përkulën me nderim para dorëzës sime». 8 Atëherë vëllezërit i thanë: «A thua do të bëhesh mbreti ynë e do të sundosh mbi ne?!». Kështu, ata e urryen edhe më tepër për shkak të ëndrrave e fjalëve të tij.
9 Jozefi pa edhe një ëndërr tjetër e ua tregoi vëllezërve të vet: «Pashë një ëndërr tjetër. Dielli, hëna e njëmbëdhjetë yje po më përkuleshin me nderim». 10 Kur ia tregoi të atit e vëllezërve, i ati e qortoi e i tha: «Ç'është kjo ëndërr! A po thua që unë, jot ëmë e vëllezërit e tu do u përkulkemi gjer në tokë para teje?!». 11 Vëllezërit e patën zili, kurse i ati e mbajti në mend këtë gjë.
Vëllezërit shesin vëllanë
12 Vëllezërit shkuan në Shekem për të kullotur dhentë e atit të tyre. 13 Atëherë Izraeli i tha Jozefit: «Vëllezërit e tu po kullotin dhentë në Shekem. Ngrihu e shko tek ata!». Ai u përgjigj: «Gati jam!». 14 Izraeli i tha: «Shko, shih a janë mirë vëllezërit e dhentë e më kthe përgjigje». Kështu, e dërgoi Jozefin nga lugina e Hebronit dhe ai mbërriti në Shekem. 15 Atje gjeti një njeri që po sillej nëpër fushë, i cili e pyeti: «Çfarë po kërkon?». 16 Jozefi iu përgjigj: «Po kërkoj vëllezërit e mi. Më trego, ku po kullotin». 17 Njeriu i tha: «Kanë ikur që këtej, por unë i dëgjova që thoshin: “Të shkojmë në Dotan”». Atëherë Jozefi shkoi pas vëllezërve e i gjeti në Dotan. 18 Ata e panë Jozefin që larg dhe para se të afrohej kurdisën një plan për ta vrarë. 19 I thanë njëri-tjetrit: «Ja, po vjen ky ëndërrimtari! 20 Ejani tani, ta vrasim e ta hedhim në një gropë e të themi se e shqyen egërsirat. Atëherë do të shohim sa i vlejnë ëndrrat!». 21 Rubeni i dëgjoi dhe e shpëtoi Jozefin prej duarve të tyre, kur u tha: «Mos t'ia marrim jetën». 22 Ai shtoi: «Mos derdhni gjak! Hidheni në këtë gropë, në shkretëtirë, por mos vini dorë mbi të». Ai donte ta shpëtonte nga duart e tyre që t'ia kthente të atit. 23 Kur Jozefi mbërriti te vëllezërit, ata e zhveshën. Pasi ia zhveshën tunikën shumëngjyrëshe që mbante veshur, 24 e morën dhe e hodhën në një gropë. Gropa ishte bosh e pa ujë.
25 Pastaj u ulën të hanë bukë. Kur ngritën sytë, panë një karvan ishmaelitësh që po vinte nga Gileadi e po shkonte për në Egjipt me deve të ngarkuara me rrëshirë, balsam e mirrë. 26 Atëherë Juda u tha vëllezërve: «Çfarë përfitimi kemi nëse e vrasim vëllanë e ia fshehim kufomën . 27 Ejani, t'ua shesim ishmaelitëve e të mos vëmë dorë mbi të, se është vëllai e gjaku ynë». 28 Kur tregtarët midianitë kaluan andej, e nxorën Jozefin nga gropa e ua shitën ishmaelitëve për njëzet sikla argjendi. Ata e çuan Jozefin në Egjipt.
29 Rubeni u kthye te gropa, por Jozefi nuk ishte atje. Atëherë shqeu rrobat, 30 u kthye te vëllezërit e u tha: «Djali nuk është më atje! Kah t'ia mbaj unë tani?». 31 Pastaj morën tunikën e Jozefit dhe e zhytën në gjakun e një cjapi që therën. 32 Ia sollën tunikën shumëngjyrëshe të atit e i thanë: «Gjetëm këtë! Shikoje mirë! A është e djalit tënd apo jo?». 33 Ai e njohu tunikën e tha: «Është tunika e tim biri. E paskan ngrënë egërsirat. Copë-copë ma paskan bërë Jozefin!». 34 Atëherë Jakobi shqeu rrobat e veta, vuri një grathore rreth ijëve dhe e vajtoi të birin për një kohë të gjatë. 35 U ngritën për ta ngushëlluar të gjithë bijtë e bijat, por ai nuk donte të ngushëllohej e thoshte: «Duke vajtuar do të zbres në skëterrë, tek im bir». Kështu e vajtoi ati të birin. 36 Ndërkohë midianitët e shitën Jozefin në Egjipt. Ia shitën Potifarit, oborrtarit të faraonit, komandantit të rojave.
1 habitavit autem Iacob in terra Chanaan
in qua peregrinatus est pater suus
2 et hae sunt generationes eius
Ioseph cum sedecim esset annorum
pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer
et erat cum filiis Balae et Zelphae uxorum patris sui
accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo
3 Israhel autem diligebat Ioseph super omnes filios suos
eo quod in senectute genuisset eum
fecitque ei tunicam polymitam
4 videntes autem fratres eius
quod a patre plus cunctis filiis amaretur
oderant eum nec poterant ei quicquam pacificum loqui
5 accidit quoque ut visum somnium referret fratribus
quae causa maioris odii seminarium fuit
6 dixitque ad eos audite somnium meum quod vidi
7 putabam ligare nos manipulos in agro
et quasi consurgere manipulum meum et stare
vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum
8 responderunt fratres eius
numquid rex noster eris aut subiciemur dicioni tuae
haec ergo causa somniorum atque sermonum
invidiae et odii fomitem ministravit
9 aliud quoque vidit somnium quod narrans fratribus ait
vidi per somnium quasi solem et lunam et stellas undecim adorare me
10 quod cum patri suo et fratribus rettulisset
increpavit eum pater et dixit
quid sibi vult hoc somnium quod vidisti
num ego et mater tua et fratres
adorabimus te super terram
11 invidebant igitur ei fratres sui
pater vero rem tacitus considerabat
12 cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sychem
13 dixit ad eum Israhel
fratres tui pascunt oves in Sycimis veni mittam te ad eos
quo respondente
14 praesto sum ait
vade et vide si cuncta prospera sint erga fratres tuos et
pecora
et renuntia mihi quid agatur
missus de valle Hebron venit in Sychem
15 invenitque eum vir errantem in agro
et interrogavit quid quaereret
16 at ille respondit fratres meos quaero
indica mihi ubi pascant greges
17 dixitque ei vir recesserunt de loco isto
audivi autem eos dicentes eamus in Dothain
perrexit ergo Ioseph post fratres suos et invenit eos in Dothain
18 qui cum vidissent eum procul
antequam accederet ad eos cogitaverunt illum occidere
19 et mutuo loquebantur ecce somniator venit
20 venite occidamus eum et mittamus in cisternam veterem
dicemusque fera pessima devoravit eum
et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua
21 audiens hoc Ruben
nitebatur liberare eum de manibus eorum et dicebat
22 non interficiamus animam eius
nec effundatis sanguinem
sed proicite eum in cisternam hanc quae est in solitudine
manusque vestras servate innoxias
hoc autem dicebat
volens eripere eum de manibus eorum et reddere patri suo
23 confestim igitur ut pervenit ad fratres
nudaverunt eum tunica talari et polymita
24 miseruntque in cisternam quae non habebat
aquam
25 et sedentes ut comederent panem
viderunt viatores Ismahelitas venire de
Galaad
et camelos eorum portare aromata et resinam et
stacten in Aegyptum
26 dixit ergo Iudas fratribus suis
quid nobis prodest si occiderimus fratrem nostrum
et celaverimus sanguinem ipsius
27 melius est ut vendatur Ismahelitis
et manus nostrae non polluantur
frater enim et caro nostra est
adquieverunt fratres sermonibus eius
28 et praetereuntibus Madianitis negotiatoribus
extrahentes eum de cisterna
vendiderunt Ismahelitis viginti argenteis
qui duxerunt eum in Aegyptum
29 reversusque Ruben ad cisternam non invenit puerum
30 et scissis vestibus pergens ad fratres ait
puer non conparet et ego quo ibo
31 tulerunt autem tunicam eius
et in sanguinem hedi quem occiderant tinxerunt
32 mittentes qui ferrent ad patrem et dicerent
hanc invenimus vide utrum tunica filii tui sit an non
33 quam cum agnovisset pater ait
tunica filii mei est fera pessima comedit eum bestia devoravit Ioseph
34 scissisque vestibus indutus est cilicio
lugens filium multo tempore
35 congregatis autem cunctis liberis eius ut lenirent dolorem patris
noluit consolationem recipere et ait
descendam ad filium meum lugens in infernum
et illo perseverante in fletu
36 Madianei vendiderunt Ioseph in Aegypto
Putiphar eunucho Pharaonis magistro militiae