Isaku dhe Abimeleku
1 Tokën e pllakosi një tjetër zi buke si ajo që kishte rënë në kohën e Abrahamit dhe Isaku shkoi në Gerar te Abimeleku, mbreti i filistinëve. 2 Atëherë Zoti iu shfaq e i tha: «Mos shko në Egjipt, por bano në vendin që do të të tregoj. 3 Bano si i huaj në këtë vend dhe unë do të jem me ty e do të të bekoj. Ty e pasardhësve të tu do t'ua jap tërë këto vende e kështu do të përmbush betimin që i bëra Abrahamit, atit tënd. 4 Do t'i shumoj pasardhësit e tu si yjet e qiellit dhe atyre do t'ua jap tërë këto vende. Të gjitha kombet e tokës do të bekohen përmes pasardhësve të tu, 5 sepse Abrahami e dëgjoi zërin tim e i mbajti urdhrin, urdhërimet, rregullat dhe ligjet e mia». 6 Atëherë Isaku banoi në Gerar.
7 Kur vendasit e pyetën për të shoqen, ai u tha: «Është motra ime», sepse kishte frikë se mos vendasit e vrisnin po të thoshte: «Është gruaja ime», ngaqë Rebeka ishte e bukur. 8 Isaku qëndroi atje për një kohë të gjatë. Një herë, Abimeleku, mbreti i filistinëve, po sodiste nga dritarja dhe pa Isakun duke përkëdhelur Rebekën, gruan e tij. 9 Atëherë thirri Isakun e i tha: «Pa dyshim ajo është gruaja jote. Si munde të thuash: “Është motra ime”?». Isaku iu përgjigj: «Mendova se do të vdisja për shkak të saj». 10 Abimeleku tha: «Ç'është kjo që na bëre? Për pak, dikush mund të flinte me gruan tënde e kështu do të na bëje fajtorë». 11 Kështu, Abimeleku urdhëroi tërë popullin: «Kushdo që prek këtë njeri dhe gruan e tij, me të vërtetë do të vdesë».
12 Isaku mbolli në atë vend e po atë vit korri njëqindfish. Zoti e bekoi 13 dhe ai u pasurua. Pasuria e tij sa vinte e shtohej derisa u bë shumë e madhe. 14 Ai pati dhen, qe e shumë shërbëtorë. Filistinët e kishin zili, 15 prandaj ia mbyllën e ia mbuluan me dhe të gjitha puset që kishin hapur shërbëtorët e të atit, në kohën e Abrahamit. 16 Atëherë Abimeleku i tha Isakut: «Largohu, sepse je bërë më i fuqishëm se ne».
17 Isaku u largua prej andej, fushoi në luginën e Gerarit e banoi atje. 18 Ai i rihapi puset e hapura në kohën e Abrahamit, atit të tij, që filistinët mbyllën pas vdekjes së Abrahamit e i quajti njësoj siç i kishte quajtur i ati. 19 Shërbëtorët e Isakut gërmuan në luginë e gjetën një burim me ujë të freskët. 20 Barinjtë e Gerarit u grindën me barinjtë e Isakut e thanë: «Uji është yni!». Ai e quajti pusin Esek, sepse ata u grindën me të. 21 Hapën dhe një pus tjetër, por edhe për të u grindën, prandaj e quajti Sitna. 22 Pastaj lëvizi prej andej dhe hapi një pus tjetër. Por për këtë pus nuk u grindën. Kështu, e quajti Rehobot e tha: «Tani Zoti na ka hapur vend e aty do të shumohemi».
23 Prej andej u nis për në Bershebë. 24 Po atë natë Zoti iu shfaq e i tha: «Unë jam Perëndia i Abrahamit, atit tënd. Mos ki frikë, se unë jam me ty. Do të të bekoj e do t'i shumoj pasardhësit e tu për hir të Abrahamit, shërbëtorit tim». 25 Isaku ngriti një altar dhe thirri emrin e Zotit. Aty vuri tendën dhe, po aty, shërbëtorët e tij hapën një pus.
26 Ndërkaq Abimeleku erdhi tek ai prej Gerarit bashkë me Ahuzatin mikun e tij dhe Pikolin, prijësin e ushtrisë së tij. 27 Isaku u tha: «Përse erdhët tek unë? Ju më urreni e më keni dëbuar». 28 Ata u përgjigjën: «Kemi parë qartë se Zoti ka qenë me ty. Atëherë thamë të bëjmë një betim mes dy palëve, mes nesh dhe teje, e le të lidhim një besëlidhje me ty, 29 që të mos na bësh ndonjë gjë të ligë ashtu si dhe ne nuk të prekëm, por të bëmë vetëm mirë e të lamë të shkoje në paqe. Tani ti je i bekuari i Zotit». 30 Atëherë Isaku u përgatiti një gosti e ata hëngrën e pinë. 31 Kur u ngritën herët në mëngjes, u betuan me njëri-tjetrin. Isaku i përcolli e ata u larguan prej tij në paqe. 32 Po atë ditë erdhën shërbëtorët e Isakut, i treguan për pusin që kishin hapur e i thanë: «Gjetëm ujë». 33 Kështu, ai e quajti Shebë, prandaj qyteti quhet Bershebë deri më sot.
34 Esau ishte dyzet vjeç kur mori për grua Juditën, bijën e Ber Hititit, dhe Basematën, bijën e Elon Hititit. 35 Këto u bënë shkak hidhërimi për Isakun e Rebekën.
1 orta autem fame super terram
post eam sterilitatem quae acciderat in diebus Abraham
abiit Isaac ad Abimelech regem Palestinorum in Gerara
2 apparuitque ei Dominus et ait
ne descendas in Aegyptum
sed quiesce in terra quam dixero tibi
3 et peregrinare in ea
eroque tecum et benedicam tibi
tibi enim et semini tuo dabo universas regiones has
conplens iuramentum quod spopondi Abraham patri tuo
4 et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli
daboque posteris tuis universas regiones has
et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae
5 eo quod oboedierit Abraham voci meae
et custodierit praecepta et mandata mea
et caerimonias legesque servaverit
6 mansit itaque Isaac in Geraris
7 qui cum interrogaretur a viris loci illius super uxore sua
respondit soror mea est
timuerat enim confiteri quod sibi esset sociata coniugio
reputans ne forte interficerent eum propter illius pulchritudinem
8 cumque pertransissent dies plurimi et ibi demoraretur
prospiciens Abimelech Palestinorum rex per fenestram
vidit eum iocantem cum Rebecca uxore sua
9 et accersito ait
perspicuum est quod uxor tua sit
cur mentitus es sororem tuam esse
respondit timui ne morerer propter eam
10 dixitque Abimelech quare inposuisti nobis
potuit coire quispiam de populo cum uxore tua
et induxeras super nos grande peccatum
praecepitque omni populo dicens
11 qui tetigerit hominis huius uxorem morte morietur
12 seruit autem Isaac in terra
illa
et invenit in ipso anno centuplum
benedixitque ei Dominus
13 et locupletatus est homo
et ibat proficiens atque succrescens
donec magnus vehementer effectus est
14 habuit quoque possessionem ovium et armentorum
et familiae plurimum
ob haec invidentes ei Palestini
15 omnes puteos quos foderant servi patris illius Abraham illo
tempore
obstruxerunt implentes humo
16 in tantum ut ipse Abimelech diceret ad Isaac
recede a nobis quoniam potentior nostri factus es valde
17 et ille discedens
veniret ad torrentem Gerarae habitaretque ibi
18 rursum fodit alios puteos quos foderant servi patris sui Abraham
et quos illo mortuo olim obstruxerant Philisthim
appellavitque eos hisdem nominibus quibus ante pater
vocaverat
19 foderunt in torrente et reppererunt aquam
vivam
20 sed et ibi iurgium fuit pastorum Gerarae adversum pastores Isaac
dicentium nostra est aqua
quam ob rem nomen putei ex eo quod acciderat vocavit Calumniam
21 foderunt et alium et pro illo quoque rixati
sunt
appellavitque eum Inimicitias
22 profectus inde fodit alium puteum pro quo non contenderunt
itaque vocavit nomen illius Latitudo dicens
nunc dilatavit nos Dominus et fecit crescere super terram
23 ascendit autem ex illo loco in Bersabee
24 ubi apparuit ei Dominus in ipsa nocte dicens
ego sum Deus Abraham patris tui
noli metuere quia tecum sum
benedicam tibi
et multiplicabo semen tuum propter servum meum Abraham
25 itaque aedificavit ibi altare
et invocato nomine Domini extendit tabernaculum
praecepitque servis suis ut foderent puteum
26 ad quem locum cum venissent de Geraris
Abimelech et Ochozath amicus illius et Fichol dux militum
27 locutus est eis Isaac
quid venistis ad me hominem quem odistis et expulistis a vobis
28 qui responderunt vidimus tecum esse Dominum
et idcirco nunc diximus
sit iuramentum inter nos et ineamus foedus
29 ut non facias nobis quicquam mali
sicut et nos nihil tuorum adtigimus
nec fecimus quod te laederet sed cum pace dimisimus
auctum benedictione Domini
30 fecit ergo eis convivium et post cibum et potum
31 surgentes mane iuraverunt sibi mutuo
dimisitque eos Isaac pacifice in locum suum
32 ecce autem venerunt in ipso die servi Isaac
adnuntiantes ei de puteo quem foderant
atque dicentes invenimus aquam
33 unde appellavit eum Abundantiam
et nomen urbi inpositum est Bersabee usque in praesentem diem
34 Esau vero quadragenarius duxit uxores Iudith filiam Beeri Hetthei
et Basemath filiam Helon eiusdem loci
35 quae ambae offenderant animum Isaac et Rebeccae