Lindja e Isakut
1 Zoti e pa me sy të mirë Sarën ashtu siç i kishte thënë dhe bëri për të siç kishte premtuar. 2 Sara mbeti shtatzënë dhe i lindi Abrahamit një djalë në pleqëri, në po atë kohë që Perëndia i kishte thënë. 3 Birin që i lindi Sara, Abrahami e quajti Isak. 4 Kur u bë tetëditësh e rrethpreu ashtu siç e kishte urdhëruar Perëndia. 5 Abrahami ishte njëqind vjeç kur i lindi Isaku, i biri. 6 Atëherë Sara tha: «Perëndia më bëri të qesh. Kush do të dëgjojë, do të qeshë me mua». 7 Ajo tha: «Kush do të mund t'i thoshte Abrahamit: “Sara do të mëndë fëmijë!”? Por, ja ku i linda një djalë në pleqëri».
Hagara dhe Ishmaeli
8 Djali u rrit dhe la gjirin e së ëmës. Kështu Abrahami bëri një gosti të madhe ditën kur Isaku la gjirin. 9 Kur Sara pa se biri që Hagara, egjiptiania, i lindi Abrahamit, po qeshej, 10 i tha Abrahamit: «Dëboje këtë skllave me të birin, pasi i biri i saj nuk do të jetë trashëgimtar bashkë me tim bir, Isakun». 11 Abrahamit i erdhi keq për djalin e tij, Ishmaelin. 12 Por, Perëndia i tha Abrahamit: «Mos të të vijë keq për djalin dhe për skllaven tënde. Dëgjoje Sarën në çdo gjë që thotë, sepse emrin tënd do ta mbajë Isaku. 13 Edhe prej birit të skllaves do të bëj një komb, sepse është fara jote». 14 Atëherë Abrahami u ngrit herët në mëngjes, mori bukë e një kacek me ujë e ia vuri në krahë Hagarës bashkë me djalin dhe i nisi. Ajo u largua e u end në shkretëtirën e Bershebës.
15 Kur mbaroi uji i kacekut e la djalin nën një shkurre, 16 u largua e ndenji larg, sa një e hedhur harku, e tha: «Nuk e shoh dot djalin duke vdekur!». Ajo ndenji përballë tij e qau me dënesë. 17 Perëndia e dëgjoi zërin e djalit dhe engjëlli i Perëndisë e thirri Hagarën nga qielli e i tha: «Çfarë ke Hagarë? Mos ki frikë, se Perëndia e dëgjoi zërin e djalit prej vendit ku është. 18 Ngrihu, merre djalin e mbaje për dore, sepse prej tij do të bëj një komb të madh». 19 Atëherë Perëndia ia hapi sytë e ajo pa një burim. Shkoi, mbushi kacekun e ujit e i dha për të pirë djalit.
20 Perëndia ishte me djalin. Ai u rrit, banoi në shkretëtirë e u bë harkëtar. 21 Ai banoi në shkretëtirën e Paranit dhe e ëma i gjeti një grua egjiptiane.
Besëlidhja e Abrahamit me Abimelekun
22 Në atë kohë, Abimeleku e Pikoli, prijësi i ushtrisë së tij, i thanë Abrahamit: «Perëndia është me ty në çdo gjë që bën. 23 Betohu, pra, në emër të Perëndisë se nuk do të më mashtrosh as mua, as fëmijët e mi e as pasardhësit e mi. Por ashtu siç unë t'u tregova mirëdashës, ashtu edhe ti do të veprosh me mua e me vendin në të cilin banon si i huaj». 24 Abrahami tha: «Betohem!».
25 Pastaj Abrahami iu ankua Abimelekut për një pus që ia kishin marrë shërbëtorët e Abimelekut. 26 Abimeleku i tha: «Nuk e di kush e ka bërë këtë gjë. Ti nuk më ke treguar e unë nuk kisha dëgjuar gjë deri më sot». 27 Atëherë Abrahami mori dhen e qe, ia dha Abimelekut e të dy lidhën besën. 28 Abrahami vuri mënjanë shtatë rrunëza të kopesë. 29 Abimeleku i tha Abrahamit: «Përse i vure mënjanë këto shtatë rrunëza?». 30 Ai i tha: «Këto shtatë rrunëza do t'i marrësh prej meje si dëshmi që e hapa unë këtë pus». 31 Prandaj ai vend u quajt Bershebë pasi atje u betuan të dy. 32 Pasi lidhën besën në Bershebë, Abimeleku e Pikoli, prijësi i ushtrisë së tij, u ngritën e u kthyen në vendin e filistinëve. 33 Abrahami mbolli në Bershebë një pemë bruke e atje thirri emrin e Zotit, Perëndisë së amshuar. 34 Abrahami banoi si i huaj në vendin e filistinëve për një kohë të gjatë.
1 visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat
et implevit quae locutus est
2 concepitque et peperit filium in senectute sua
tempore quo praedixerat ei Deus
3 vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac
4 et circumcidit eum octavo die sicut praeceperat ei Deus
5 cum centum esset annorum hac quippe aetate patris natus est Isaac
6 dixitque Sarra risum fecit mihi Deus
quicumque audierit conridebit mihi
7 rursumque ait
quis auditurum crederet Abraham quod Sarra
lactaret filium
quem peperit ei iam seni
8 crevit igitur puer et ablactatus est
fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius
9 cumque vidisset Sarra filium Agar Aegyptiae ludentem
dixit ad Abraham
10 eice ancillam hanc et filium eius
non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac
11 dure accepit hoc Abraham pro filio suo
12 cui dixit Deus
non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua
omnia quae dixerit tibi Sarra audi vocem eius
quia in Isaac vocabitur tibi semen
13 sed et filium ancillae faciam in gentem magnam
quia semen tuum est
14 surrexit itaque Abraham mane
et tollens panem et utrem aquae inposuit scapulae eius
tradiditque puerum et dimisit eam
quae cum abisset errabat in solitudine Bersabee
15 cumque consumpta esset aqua in utre
abiecit puerum subter unam arborum quae ibi erant
16 et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus iacere
dixit enim non videbo morientem puerum
et sedens contra levavit vocem suam et flevit
17 exaudivit autem Deus vocem pueri
vocavitque angelus Domini Agar de caelo dicens
quid agis Agar noli timere
exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est
18 surge tolle puerum et tene manum illius
quia in gentem magnam faciam eum
19 aperuitque oculos eius Deus
quae videns puteum aquae abiit
et implevit utrem deditque puero bibere
20 et fuit cum eo
qui crevit et moratus est in solitudine
et factus est iuvenis sagittarius
21 habitavitque in deserto Pharan
et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti
22 eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus eius ad
Abraham
Deus tecum est in universis quae agis
23 iura ergo per Dominum
ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae
sed iuxta misericordiam quam feci tibi
facies mihi et terrae in qua versatus es advena
24 dixitque Abraham ego iurabo
25 et increpavit Abimelech
propter puteum aquae quem vi abstulerant servi illius
26 respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem
sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi praeter hodie
27 tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech
percusseruntque ambo foedus
28 et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum
29 cui dixit Abimelech
quid sibi volunt septem agnae istae quas stare fecisti seorsum
30 at ille septem inquit agnas accipies de manu mea
ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum
istum
31 idcirco vocatus est locus ille Bersabee
quia ibi uterque iuraverunt
32 et inierunt foedus pro puteo Iuramenti
33 surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiae
eius
reversique sunt in terram Palestinorum
Abraham vero plantavit nemus in Bersabee
et invocavit ibi nomen Domini Dei aeterni
34 et fuit colonus terrae Philisthinorum diebus multis