Përdhosja e tempullit
1 Në vitin e gjashtë, në muajin e gjashtë, më pesë të atij muaji, unë isha ulur në shtëpi dhe pleqtë e Judës ishin ulur kundruall meje. Atje ra mbi mua dora e Zotit tim, Zotit. 2 Pashë dhe, ja, një shëmbëllim me pamje njeriu. Prej pamjes së ijëve e poshtë dukej si zjarr, ndërsa prej ijëve e sipër dukej si një shkëlqim me pamje vezulluese. 3 Ai shtriu një trajtë dore dhe më kapi nga flokët që më kishin rënë mbi ballë. Atëherë një shpirt më ngriti mes tokës e qiellit e më çoi në Jerusalem, në një vegim hyjnor, te hyrja e portës së brendshme, me pamje nga veriu, ku ishte vendndodhja e idhullit të smirës që e nguc smirën. 4 Dhe, ja, aty gjendej lavdia e Perëndisë së Izraelit, si vegimi që kisha parë në luginë. 5 Dhe më tha: «Bir i njeriut, çoji sytë drejt veriut!». Unë i çova sytë drejt veriut dhe, ja, në veri të portës së altarit, te hyrja, gjendej idhulli i smirës. 6 Pastaj më tha: «Bir i njeriut, a e sheh çfarë po bëjnë ata, pështirësinë e madhe që shtëpia e Izraelit po bën këtu për të më larguar prej shenjtërores? Por do të shohësh sërish pështirësi edhe më të mëdha». 7 Pastaj më çoi te hyrja e tremes. Pashë dhe, ja, muri kishte një vrimë. 8 Atëherë më tha: «Bir i njeriut, shpoje murin!». E shpova murin dhe, ja, doli një hyrje. 9 Pastaj më tha: «Hyr e shikoji pështirësitë e liga që po bëjnë këtu!». 10 Unë hyra e pashë. Dhe, ja, çdo trajtë zvarraniku e kafshësh të neveritshme dhe të gjithë idhujt e shtëpisë së Izraelit ishin gdhendur në mur rreth e rrotull. 11 Shtatëdhjetë prej pleqve të shtëpisë së Izraelit qëndronin para tyre. Jazanjahu, biri i Shafanit, qëndronte në mes. Secili mbante në dorë nga një temjanicë dhe era e resë së temjanit ngjitej lart. 12 E më tha: «A e pe, bir i njeriut, çfarë po bëjnë pleqtë e shtëpisë së Izraelit në errësirë, secili në dhomën e idhujve të vet? Ata thonë: “Zoti nuk na sheh, Zoti e ka braktisur vendin”». 13 Pastaj më tha: «Do të shohësh sërish pështirësi edhe më të mëdha që i bëjnë ata». 14 Pastaj më çoi te hyrja e portës së tempullit të Zotit, në drejtim të veriut, dhe, ja, pashë disa gra, që rrinin ulur dhe vajtonin Tamuzin. 15 E më tha: «A pe, bir i njeriut? Do të shohësh sërish pështirësi edhe më të mëdha se këto». 16 Pastaj më çoi në tremen e brendshme të tempullit të Zotit dhe, ja, te hyrja e tempullit të Zotit, ndërmjet portikut dhe altarit, rreth njëzet e pesë burra, me shpinë nga tempulli, kishin rënë përmbys në drejtim të lindjes e po adhuronin diellin. 17 E më tha: «A pe, bir i njeriut? Pse, çikërrima ishin pështirësitë që bënë këtu ata të shtëpisë së Judës? Ata e mbushën tokën me dhunë dhe e ngucën përsëri zemërimin tim. Ja, kanë vënë edhe gemin në hundë. 18 Prandaj unë do të veproj me tërbim. Syri im nuk do të ketë mëshirë e unë nuk do të kem dhembshuri. Ata do të më bërtasin në veshë me zë të lartë, por unë nuk do t'i dëgjoj».
1 et factum est in anno sexto
in sexto mense in quinta mensis
ego sedebam in domo mea et senes Iuda sedebant coram me
et cecidit super me ibi manus Domini Dei
2 et vidi et ecce similitudo quasi aspectus ignis
ab aspectu lumborum eius et deorsum ignis
et a lumbis eius et sursum quasi aspectus splendoris ut visio electri
3 et emissa similitudo manus adprehendit me in cincinno capitis mei
et elevavit me spiritus inter terram et caelum
et adduxit in Hierusalem in visione Dei
iuxta ostium interius quod respiciebat aquilonem
ubi erat statutum idolum zeli ad provocandam aemulationem
4 et ecce ibi gloria Dei Israhel
secundum visionem quam videram in campo
5 et dixit ad me fili hominis leva oculos tuos ad viam aquilonis
et levavi oculos meos ad viam aquilonis
et ecce ab aquilone portae altaris idolum zeli in ipso introitu
6 et dixit ad me fili hominis putasne vides tu
quid isti faciant abominationes magnas
quas domus Israhel facit hic ut procul recedam a sanctuario meo
et adhuc conversus videbis abominationes maiores
7 et introduxit me ad ostium atrii
et vidi et ecce foramen unum in pariete
8 et dixit ad me fili hominis fode parietem
et cum perfodissem parietem apparuit ostium unum
9 et dixit ad me ingredere
et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic
10 et ingressus vidi
et ecce omnis similitudo reptilium et animalium abominatio
et universa idola domus Israhel depicta erant in pariete
in circuitu per totum
11 et septuaginta viri de senioribus domus Israhel
et Hiezonias filius Saphan stabat in medio eorum stantium
ante picturas
et unusquisque habebat turibulum in manu sua
et vapor nebulae de ture consurgebat
12 et dixit ad me certe vides fili hominis
quae seniores domus Israhel faciunt in tenebris
unusquisque in abscondito cubiculi sui
dicunt enim non videt Dominus nos dereliquit Dominus terram
13 et dixit ad me
adhuc conversus videbis abominationes maiores quas isti faciunt
14 et introduxit me per ostium portae domus Domini
quod respiciebat ad aquilonem
et ecce ibi mulieres sedebant plangentes Adonidem
15 et dixit ad me certe vidisti fili hominis
adhuc conversus videbis abominationes maiores his
16 et introduxit me in atrium domus Domini interius
et ecce in ostio templi Domini inter vestibulum et altare
quasi viginti quinque viri dorsa habentes contra templum Domini
et facies ad orientem et adorabant ad ortum solis
17 et dixit ad me certe vidisti fili hominis
numquid leve est hoc domui Iuda
ut facerent abominationes istas quas fecerunt hic
quia replentes terram iniquitate
conversi sunt ad inritandum me
et ecce adplicant ramum ad nares suas
18 ergo et ego faciam in furore
non parcet oculus meus nec miserebor
et cum clamaverint ad aures meas voce magna non exaudiam eos