1 Disa miza të ngordhura e fëlliqin vajin erëmirë,
pak marrëzi peshon më shumë se urtia e nderi.
2 Zemra e të drejtit priret djathtas,
ndërsa zemra e të marrit priret majtas.
3 I marri, edhe kur ecën udhës, s'ka mend.
U thotë të gjithëve se është i marrë.
4 Nëse sundimtari shfryn kundër teje, mos luaj vendit,
se qetësia zhbën mëkatet e rënda.
5 Është një ligësi, që e kam parë nën diell, si gabim që bëhet nga sundimtari: 6 marrëzisë i jepen shumë vende të larta, ndërsa të pasurit ulen në vende të ulëta. 7 Kam parë skllevër mbi kuaj e princa duke ecur në këmbë si skllevër.
8 Kush hap gropë, bie vetë brenda,
atë që çan murin e ha gjarpri.
9 Kush thyen gurë, prej tyre lëndohet,
kush çan dru, rrezikohet pre tyre.
10 Nëse hekuri topitet e askush s'ia mpreh tehun,
duhet shtuar forca,
është e dobishme të përparojë urtia.
11 Nëse gjarpri kafshon para se të magjepset,
magjistari nuk ka dobi.
12 Fjalët e gojës së të urtit janë të hijshme,
por të marrin e përpijnë buzët e veta.
13 Fillimi i fjalëve të gojës së tij është marrëzi,
fundi i gojëtarisë së tij është çmenduri e ligë.
14 I marri i shumon fjalët.
Askush s'e di ç'do të ndodhë,
ndaj kush do t'i tregojë ç'do të ndodhë pas tij?
15 Të marrët i kapit mundi,
se nuk dinë as të shkojnë në qytet.
16 E mjera ti, o tokë, që e ke mbretin riosh
e princat e tu bëjnë gosti në mëngjes.
17 E lumja ti, o tokë, që e ke mbretin bir fisniku
e princat e tu bëjnë gosti kur duhet,
për t'u mëkëmbur e jo për t'u pirë.
18 Nga përtacia shembet pullazi,
duarngratit i pikon shtëpia.
19 Bukën e shtrojnë për t'u gëzuar,
vera e bën jetën të hareshme,
paraja i përgjigjet çdo gjëje.
20 Mos e shaj mbretin as me mend
dhe në dhomën e gjumit mos e shaj të pasurin,
se zogu i qiellit do ta mbartë zërin
e fluturaku do ta tregojë fjalën.
1 muscae morientes perdunt suavitatem unguenti
pretiosior est sapientia et gloria parva ad tempus stultitia
2 cor sapientis in dextera eius et cor stulti in sinistra illius
3 sed et in via stultus ambulans
cum ipse insipiens sit omnes stultos aestimat
4 si spiritus potestatem habentis ascenderit super te
locum tuum ne dimiseris
quia curatio cessare faciet peccata maxima
5 est malum quod vidi sub sole
quasi per errorem egrediens a facie principis
6 positum stultum in dignitate sublimi et divites sedere deorsum
7 vidi servos in equis
et principes ambulantes quasi servos super terram
8 qui fodit foveam incidet in eam
et qui dissipat sepem mordebit eum coluber
9 qui transfert lapides adfligetur in eis
et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis
10 si retunsum fuerit ferrum
et hoc non ut prius sed hebetatum erit
multo labore exacuatur
et post industriam sequitur sapientia
11 si mordeat serpens in silentio
nihil eo minus habet qui occulte detrahit
12 verba oris sapientis gratia et labia insipientis praecipitabunt eum
13 initium verborum eius stultitia
et novissimum oris illius error pessimus
14 stultus verba multiplicat
ignorat homo quid ante se fuerit
et quod post futurum est quis illi
poterit indicare
15 labor stultorum adfliget eos qui nesciunt in urbem pergere
16 vae tibi terra cuius rex est puer
et cuius principes mane comedunt
17 beata terra cuius rex nobilis est
et cuius principes vescuntur in tempore suo
ad reficiendum et non ad luxuriam
18 in pigritiis humiliabitur contignatio
et in infirmitate manuum perstillabit
domus
19 in risu faciunt panem ac vinum
ut epulentur viventes
et pecuniae oboedient omnia
20 in cogitatione tua regi ne detrahas
et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti
quia avis caeli portabit
vocem tuam
et qui habet pinnas adnuntiabit sententiam