Pali kërkon të gjykohet prej Cezarit
1 Tri ditë pasi kishte arritur në provincë, Festi shkoi nga Cezareja në Jerusalem. 2 Aty kryepriftërinjtë dhe krerët e judenjve i paraqitën padinë kundër Palit. Ata iu lutën 3 dhe i kërkuan si nder që ta dërgonte Palin në Jerusalem. Ndërkohë kishin përgatitur një pritë për ta vrarë rrugës. 4 Festi u përgjigj se Pali ruhej në Cezare dhe se ai vetë do të shkonte së shpejti atje. 5 Ai u tha: «Atëherë, krerët tuaj le të vijnë me mua dhe, nëse ai njeri ka bërë ndonjë faj, le të ngrenë padi kundër tij».
6 Pasi ndenji mes tyre jo më shumë se tetë apo dhjetë ditë, Festi shkoi në Cezare. Të nesërmen u ul në fronin e gjykatësit dhe urdhëroi të sillnin Palin. 7 Kur arriti Pali, atë e rrethuan judenjtë që kishin ardhur nga Jerusalemi dhe bënë shumë padi të rënda kundër tij, por që nuk mund t'i vërtetonin.
8 Pali u mbrojt kështu: «Unë nuk kam bërë mëkat as kundër ligjit të judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit». 9 Por Festi, meqë donte t'u bënte nder judenjve, e pyeti Palin: «A dëshiron të shkosh në Jerusalem dhe të gjykohesh atje para meje për këto padi?». 10 Pali i tha: «Unë jam para gjykatës së Cezarit dhe këtu duhet të gjykohem. Judenjve nuk u kam bërë asnjë padrejtësi dhe ti e di shumë mirë këtë. 11 Nëse jam në faj e nëse kam bërë diçka që meriton vdekjen, jam gati të vdes. Por, nëse nuk qëndron asnjë nga gjërat për të cilat më kanë paditur, askush nuk mund të më dorëzojë tek ata. Unë kërkoj të gjykohem prej Cezarit».
12 Atëherë Festi, pasi foli me këshillin e vet, iu përgjigj: «Kërkove të gjykohesh prej Cezarit, te Cezari do të shkosh».
Pali para Agripës
13 Pasi kaluan disa ditë, mbreti Agripa e Bernika arritën në Cezare për të përshëndetur Festin. 14 Meqë ata po rrinin aty disa ditë, Festi i paraqiti mbretit rastin e Palit e i tha: «Këtu është një njeri që e ka lënë Feliksi në burg. 15 Kur isha në Jerusalem, kryepriftërinjtë dhe pleqtë e judenjve më paraqitën paditë kundër tij e më kërkuan ta dënoj. 16 Unë u thashë se nuk është zakon i romakëve ta dënojnë dikë, nëse i padituri nuk takohet me paditësit ballë për ballë dhe nëse nuk i jepet mundësia të mbrohet kundër padisë. 17 Ata që kishin ngritur padinë erdhën këtu bashkë me mua dhe unë, pa humbur kohë, u ula të nesërmen në fronin e gjykatësit dhe urdhërova të ma sillnin atë njeri. 18 Paditësit dolën para meje, por nuk ngritën kundër tij asnjë padi nga ato që prisja unë. 19 Të dyja palët kundërshtonin njëra-tjetrën në lidhje me disa çështje të fesë së tyre dhe me njëfarë Jezui që ka vdekur, por që Pali thotë se është gjallë. 20 Meqë nuk dija si ta hetoja këtë çështje, e pyeta nëse dëshironte të shkonte në Jerusalem e të gjykohej atje për këto gjëra, 21 por Pali kërkoi të mbahej i burgosur, derisa çështja t'i kalonte për gjykim lartmadhërisë së tij. Prandaj urdhërova ta ruanin derisa të mund ta dërgoj te Cezari».
22 Agripa i tha Festit: «Dëshiroj ta dëgjoj edhe unë vetë këtë njeri». Festi i tha: «Nesër do ta dëgjosh». 23 Të nesërmen Agripa e Bernika erdhën me shumë madhështi. Ata hynë në sallë me kryemijësit e me burrat e rëndësishëm të qytetit. Atëherë Festi dha urdhër të sillnin Palin.
24 Festi tha: «O mbret Agripë dhe të gjithë ju që jeni këtu me ne, ky është njeriu për të cilin mbarë populli i Judesë më është drejtuar mua, edhe në Jerusalem, edhe këtu, me kërkesën që ky të mos jetojë më. 25 Por unë nuk gjeta tek ai asnjë faj që të meritonte vdekjen dhe meqenëse ai kërkoi të gjykohej para lartmadhërisë së tij, vendosa ta dërgoj atje.
26 Nuk kam asgjë të saktë që t'i shkruaj tim zoti për të. Prandaj e solla para të gjithëve jush, veçanërisht para teje, o mbret Agripë, që, pasi ta kemi marrë në pyetje, të kem ç't'i shkruaj. 27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgoj një të burgosur pa shënuar edhe paditë që ngrihen kundër tij».
1 Festus ergo cum venisset in provinciam
post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea
2 adieruntque eum principes sacerdotum et primi
Iudaeorum adversus Paulum
et rogabant eum
3 postulantes gratiam adversum eum
ut iuberet perduci eum Hierusalem
insidias tendentes ut eum interficerent in via
4 Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea
se autem maturius profecturum
5 qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul
si quod est in viro crimen accusent eum
6 demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem
descendit Caesaream
et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci
7 qui cum perductus esset
circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei
multas et graves causas obicientes quas non poterant probare
8 Paulo autem rationem reddente
quoniam neque in legem Iudaeorum
neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi
9 Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare
respondens Paulo dixit
vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me
10 dixit autem Paulus
ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari
Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti
11 si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori
si vero nihil est eorum quae hii accusant me
nemo potest me illis donare Caesarem appello
12 tunc Festus cum consilio locutus respondit
Caesarem appellasti ad Caesarem ibis
13 et cum dies aliquot transacti essent
Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream
ad salutandum Festum
14 et cum dies plures ibi demorarentur
Festus regi indicavit de Paulo dicens
vir quidam est derelictus a Felice vinctus
15 de quo cum essem Hierosolymis
adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum
postulantes adversus illum damnationem
16 ad quos respondi
quia non est consuetudo Romanis
donare aliquem hominem
priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores
locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina
17 cum ergo huc convenissent
sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali
iussi adduci virum
18 de quo cum stetissent accusatores
nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum
19 quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum
et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere
20 haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam
si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis
21 Paulo autem appellante
ut servaretur ad Augusti cognitionem
iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem
22 Agrippa autem ad Festum
volebam et ipse hominem audire
cras inquit audies eum
23 altera autem die
cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione
et introissent in auditorium
cum tribunis et viris principalibus civitatis
et iubente Festo adductus est Paulus
24 et dixit Festus
Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri
videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me
Hierosolymis petens et hic
clamantes non oportere eum vivere amplius
25 ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse
ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere
26 de quo quid certum scribam domino non habeo
propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa
ut interrogatione facta habeam quid scribam
27 sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum
et causas eius non significare