Zgjedhja e Barnabës dhe Saulit
1 Në kishën e Antiokisë kishte profetë e mësues: Barnaba, Simeoni, që quhej Niger, Luci nga Kirena, Manaeni, shok fëmijërie i Herod Tetrarkut dhe Sauli. 2 Ndërsa po adhuronin Zotin e po agjëronin, Shpirti i shenjtë tha: «M'i ndani mënjanë Barnabën e Saulin për veprën për të cilën i kam thirrur». 3 Pastaj, pasi agjëruan e u lutën, vunë duart mbi ta dhe i nisën.
Predikimi në Qipro
4 Barnaba e Sauli, të dërguar nga Shpirti i shenjtë, shkuan në Seleuki dhe prej aty lundruan për në Qipro. 5 Kur arritën në Salaminë, e shpallën fjalën e Perëndisë nëpër sinagogat e judenjve. Kishin edhe Gjonin që i ndihmonte.
6 Pasi përshkuan tërë ishullin deri në Pafo, takuan njëfarë magjistari, një profet të rremë jude, me emrin Barjezu. 7 Ai ishte mik i prokonsull Sergj Palit, një njeri i mençur, që i thirri Barnabën e Saulin dhe kërkoi të dëgjonte fjalën e Perëndisë. 8 Por magjistari Elima, se kështu përkthehet emri i tij, iu kundërvu atyre e u mundua ta largonte prokonsullin nga besimi. 9 Por Sauli, që quhej edhe Pal, i mbushur me Shpirtin e shenjtë, ia nguli sytë 10 e i tha: «Ti bir i djallit, armik i çdo drejtësie, plot me mashtrim e dinakëri, a nuk do të heqësh dorë nga shtrembërimi i udhëve të drejta të Zotit? 11 Por ja, dora e Zotit është kundër teje. Do të verbohesh e nuk do ta shohësh diellin për njëfarë kohe».
Atë e rrethuan menjëherë mjegulla e errësira dhe filloi të sillej rreth e përqark duke kërkuar dikë që ta mbante për dore. 12 Kur prokonsulli pa se çfarë kishte ndodhur, besoi dhe mbeti i habitur me mësimin e Zotit.
Pali e Barnaba në Antiokinë e Pisidisë
13 Ata që ishin me Palin lundruan nga Pafosi dhe arritën në Pergë të Pamfilisë, ndërsa Gjoni u nda prej tyre e u kthye në Jerusalem. 14 Ata nga Perga vazhduan rrugën e shkuan në Antioki të Pisidisë.
Një të shtunë hynë në sinagogë e u ulën. 15 Pas leximit të ligjit e të profetëve, krerët e sinagogës dërguan dikë që t'u thoshte: «Vëllezër, nëse keni ndonjë fjalë për të këshilluar popullin, thuajeni». 16 Atëherë Pali u ngrit, bëri shenjë me dorë e tha: «Burra izraelitë e ju që druani Perëndinë, dëgjoni: 17 Perëndia i popullit të Izraelit zgjodhi etërit tanë dhe e bëri të madh popullin tonë kur ishte në Egjipt. Ai i nxori që andej me krahun e tij të fuqishëm 18 dhe i duroi për rreth dyzet vjet në shkretëtirë. 19 Pasi shkatërroi shtatë popuj në tokën e Kanaanit, ua dha atyre tokën si trashëgimi 20 për rreth katërqind e pesëdhjetë vjet. Pastaj u dha gjykatës deri në kohën e profetit Samuel. 21 Pastaj ata kërkuan të kishin një mbret dhe Perëndia u dha Saulin, birin e Kishit, burrë nga fisi i Benjaminit, që mbretëroi për dyzet vjet. 22 Pasi e hoqi atë, u dha për mbret Davidin për të cilin dëshmoi: “Gjeta Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrës sime. Ai do t'i plotësojë tërë dëshirat e mia”. 23 Perëndia, sikurse kishte premtuar, i solli Izraelit nga pasardhësit e këtij njeriu një shpëtimtar, Jezuin. 24 Përpara se të vinte Jezui, Gjoni i kishte predikuar gjithë popullit të Izraelit të pendohej e të pagëzohej. 25 Kur ishte në fund të shtegtimit të tij, Gjoni tha: “Kush mendoni se jam unë? Unë nuk jam ai që prisni, por ai po vjen pas meje dhe unë nuk jam i denjë as t'ia zgjidh sandalet”.
26 Vëllezër, pasardhës të Abrahamit e ju të tjerë që druani Perëndinë, lajmi i këtij shpëtimi na është dërguar neve. 27 Banorët e Jerusalemit e krerët e tyre nuk e njohën Jezuin dhe as nuk i kuptuan fjalët e profetëve që lexohen çdo të shtunë. Ata i përmbushën fjalët e kësaj profecie duke e dënuar atë. 28 Edhe pse nuk gjetën shkak për ta dënuar me vdekje, i kërkuan Pilatit ta vriste. 29 Pasi përmbushën gjithçka që ishte shkruar për të, e zbritën nga druri i kryqit dhe e vunë në varr. 30 Por Perëndia e ngjalli prej të vdekurve 31 e për shumë ditë Jezui iu shfaq atyre që shkuan me të nga Galilea në Jerusalem. Tani ata janë dëshmitarët e tij para popullit.
32 Ne po ju shpallim ungjillin, lajmin e mirë, se atë që u kishte premtuar etërve tanë, 33 Perëndia e përmbushi për ne që jemi bijtë e tyre me ngjalljen e Jezuit. Edhe në psalmin e dytë shkruhet:
ti je Biri im,
të kam lindur sot.
34 Perëndia e ngjalli prej të vdekurve, që ai të mos kthehej më në kalbje dhe për këtë ka thënë:
Unë do t'ju jap juve premtimet e shenjta që i dhashë Davidit.
35 Prandaj në një psalm tjetër ka thënë:
nuk do të lejosh,
që i Shenjti yt të shohë kalbjen.
36 Davidi, në kohën e tij, i shërbeu shestimit të Perëndisë dhe vdiq e u varros pranë etërve të vet e u kalb. 37 Por ai të cilin Perëndia e ngjalli, nuk u kalb.
38 Prandaj, dijeni mirë, o vëllezër, se përmes këtij njeriu juve ju shpallet falja e të gjitha mëkateve, prej të cilave nuk mund të bëheshit të drejtë sipas ligjit të Moisiut. 39 Përmes Jezuit bëhen të drejtë të gjithë ata që besojnë. 40 Ruhuni, pra, që të mos ju ndodhë juve ajo që thanë profetët:
41 shikoni o përbuzës,
mrekullohuni e zhdukuni,
se unë do të bëj një vepër të tillë
në ditët tuaja,
vepër që nuk do ta besonit kurrë,
edhe po t'ua thoshte dikush».
42 Kur Pali e Barnaba po dilnin, populli iu lut që t'u flisnin përsëri për këto gjëra të shtunën tjetër. 43 Kur u shpërndanë prej sinagogës, shumë nga judenjtë dhe nga ata që ishin kthyer në besimin e judenjve shkuan pas Palit e Barnabës, të cilët u folën e i porositën që të vazhdonin të qëndronin të fortë në hirin e Perëndisë.
44 Të shtunën tjetër u mblodh gati tërë qyteti për të dëgjuar fjalën e Zotit. 45 Por kur judenjtë i panë turmat, u mbushën me smirë dhe duke thënë fjalë fyese, kundërshtonin ato që thoshte Pali.
46 Atëherë Pali e Barnaba folën me guxim: «Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë t'ju shpallej juve më parë. Meqë ju po e hidhni poshtë atë dhe nuk e çmoni veten të denjë për jetën e amshuar, tani ne do t'u drejtohemi kombeve. 47 Në të vërtetë Zoti na ka urdhëruar kështu:
të kam caktuar të jesh
dritë për kombet,
që të çosh shpëtimin
deri në skajet e dheut».
48 Kur e dëgjuan këtë, kombet u gëzuan dhe përlëvduan fjalën e Zotit. Ata që ishin caktuar për jetën e amshuar, besuan në Jezuin.
49 Kështu fjala e Zotit përhapej në mbarë atë krahinë. 50 Por judenjtë nxitën gratë e shoqërisë së lartë, që ishin të përkushtuara ndaj Perëndisë, si dhe parinë e qytetit, dhe kurdisën një përndjekje kundër Palit e Barnabës e i dëbuan nga krahina e tyre.
51 Atëherë ata shkundën pluhurin nga këmbët si shenjë kundër tyre dhe shkuan në Ikon.
52 Dishepujt ishin të mbushur plot me gëzim e me Shpirtin e shenjtë.
1 erant autem in ecclesia quae erat Antiochiae prophetae et doctores
in quibus Barnabas et Symeon qui vocabatur Niger
et Lucius Cyrenensis
et Manaen qui erat Herodis tetrarchae conlactaneus et Saulus
2 ministrantibus autem illis Domino et ieiunantibus
dixit Spiritus Sanctus
separate mihi Barnaban et Saulum
in opus quod adsumpsi eos
3 tunc ieiunantes et orantes inponentesque eis manus dimiserunt illos
4 et ipsi quidem missi ab Spiritu Sancto abierunt Seleuciam
et inde navigaverunt Cyprum
5 et cum venissent Salamina
praedicabant verbum Dei in synagogis Iudaeorum
habebant autem et Iohannem in ministerio
6 et cum perambulassent universam insulam usque Paphum
invenerunt quendam virum magum
pseudoprophetam Iudaeum cui nomen erat Bariesu
7 qui erat cum proconsule Sergio Paulo viro prudente
hic accitis Barnaba et Saulo
desiderabat audire verbum Dei
8 resistebat autem illis Elymas magus
sic enim interpretatur nomen eius
quaerens avertere proconsulem a fide
9 Saulus autem qui et Paulus
repletus Spiritu Sancto intuens in eum
10 dixit
o plene omni dolo et omni fallacia fili diaboli
inimice omnis iustitiae
non desinis subvertere vias Domini rectas
11 et nunc ecce manus Domini super te et eris caecus
non videns solem usque ad tempus
et confestim cecidit in eum caligo et tenebrae
et circumiens quaerebat qui ei manum daret
12 tunc proconsul cum vidisset factum
credidit admirans super doctrinam Domini
13 et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo
venerunt Pergen Pamphiliae
Iohannes autem discedens ab eis reversus est Hierosolymam
14 illi vero pertranseuntes Pergen
venerunt Antiochiam Pisidiae
et ingressi synagogam die sabbatorum sederunt
15 post lectionem autem Legis et Prophetarum
miserunt principes synagogae ad eos dicentes viri fratres
si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem dicite
16 surgens autem Paulus et manu silentium indicens ait
viri israhelitae et qui timetis Deum audite
17 Deus plebis Israhel elegit patres nostros et plebem exaltavit
cum essent incolae in terra Aegypti
et in brachio excelso eduxit eos ex ea
18 et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto
19 et destruens gentes septem in terra Chanaan
sorte distribuit eis terram eorum
20 quasi post quadringentos et quinquaginta annos
et post haec dedit iudices usque ad Samuhel prophetam
21 et exinde postulaverunt regem
et dedit illis Deus Saul filium Cis
virum de tribu Beniamin annis quadraginta
22 et amoto illo suscitavit illis David regem
cui et testimonium perhibens dixit
inveni David filium Iesse virum secundum cor meum
qui faciet omnes voluntates meas
23 huius Deus ex semine secundum promissionem eduxit Israhel salvatorem
Iesum
24 praedicante Iohanne ante faciem adventus eius
baptismum paenitentiae omni populo Israhel
25 cum impleret autem Iohannes cursum suum dicebat
quem me arbitramini esse non sum ego
sed ecce venit post me
cuius non sum dignus calciamenta pedum solvere
26 viri fratres filii generis Abraham et qui in vobis timent Deum
vobis verbum salutis huius missum est
27 qui enim habitabant Hierusalem et principes eius hunc ignorantes
et voces prophetarum quae per omne sabbatum leguntur
iudicantes impleverunt
28 et nullam causam mortis invenientes in eum
petierunt a Pilato ut interficerent eum
29 cumque consummassent omnia quae de eo scripta erant
deponentes eum de ligno posuerunt in monumento
30 Deus vero suscitavit eum a mortuis
qui visus est per dies multos
his
31 qui simul ascenderant cum eo de Galilaea in Hierusalem
qui usque nunc sunt testes eius ad plebem
32 et nos vobis adnuntiamus
ea quae ad patres nostros repromissio facta est
33 quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris resuscitans Iesum
sicut et in psalmo secundo scriptum est
Filius meus es tu ego hodie genui te
34 quod autem suscitaverit eum a mortuis
amplius iam non reversurum in corruptionem
ita dixit quia dabo vobis sancta David fidelia
35 ideoque et alias dicit
non dabis Sanctum tuum videre corruptionem
36 David enim sua generatione
cum administrasset voluntati Dei
dormivit et adpositus est ad patres suos et vidit corruptionem
37 quem vero Deus suscitavit non vidit corruptionem
38 notum igitur sit vobis viri fratres
quia per hunc vobis remissio peccatorum adnuntiatur
ab omnibus quibus non potuistis in lege Mosi
iustificari
39 in hoc omnis qui credit iustificatur
40 videte ergo ne superveniat quod dictum est in
prophetis
41 videte contemptores et admiramini et disperdimini
quia opus operor ego in diebus vestris
opus quod non credetis si quis enarraverit vobis
42 exeuntibus autem illis
rogabant ut sequenti sabbato loquerentur sibi verba haec
43 cumque dimissa esset synagoga
secuti sunt multi Iudaeorum et colentium advenarum Paulum et Barnaban
qui loquentes suadebant eis ut permanerent in gratia Dei
44 sequenti vero sabbato paene universa civitas convenit
audire verbum Domini
45 videntes autem turbas Iudaei repleti sunt zelo
et contradicebant his quae a Paulo dicebantur blasphemantes
46 tunc constanter Paulus et Barnabas dixerunt
vobis oportebat primum loqui verbum Dei
sed quoniam repellitis illud
et indignos vos iudicastis aeternae vitae
ecce convertimur ad gentes
47 sic enim praecepit nobis Dominus
posui te in lumen gentibus
ut sis in salutem usque ad extremum terrae
48 audientes autem gentes gavisae sunt
et glorificabant verbum Domini
et crediderunt quotquot erant praeordinati ad vitam aeternam
49 disseminabatur autem verbum Domini per universam regionem
50 Iudaei autem concitaverunt religiosas mulieres et honestas
et primos civitatis
et excitaverunt persecutionem in Paulum et Barnaban
et eiecerunt eos de finibus suis
51 at illi excusso pulvere pedum in eos venerunt Iconium
52 discipuli quoque replebantur gaudio et Spiritu Sancto