1 Fort të dashur, meqë kemi marrë këto premtime, le të pastrohemi nga çdo ndyrësi e trupit dhe e shpirtit dhe ta përfundojmë shenjtërimin tonë duke iu druajtur Perëndisë.
Gëzimi për pendimin e kishës
2 Bëni vend për ne në zemrat tuaja. Ne nuk i kemi bërë padrejtësi askujt, nuk kemi dëmtuar askënd dhe nuk kemi shfrytëzuar askënd. 3 Këtë gjë nuk e them për t'ju dënuar, sepse, siç ju kam thënë edhe më parë, ju jeni në zemrat tona dhe ne jemi të bashkuar me ju si në vdekje, edhe në jetë. 4 Unë flas hapur me ju dhe krenohem shumë me ju. Megjithëse kam shumë mundime, gjej shumë ngushëllim e mbushem plot me gëzim.
5 Edhe kur shkuam në Maqedoni, nuk na gjeti trupi prehje, hasëm vështirësi nga të gjitha anët, luftë jashtë e frikë përbrenda. 6 Por Perëndia që i ngushëllon të përulurit, na ngushëlloi me ardhjen e Titit, 7 dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që kishte marrë prej jush. Ai na tregoi për mallin, për lotët dhe për dashurinë tuaj të zjarrtë për mua, prandaj u gëzova edhe më shumë.
8 Edhe nëse ju kam trishtuar me letrën time, tani nuk më vjen keq. Megjithëse në fillim më erdhi keq, sepse ajo letër ju trishtoi për ca kohë, 9 tani gëzohem jo se u trishtuat, por sepse ky trishtim, që e kaluat sipas vullnetit të Perëndisë, ju çoi në pendim. Kështu, ne nuk ju bëmë asnjë dëm. 10 Trishtimi që kalojmë sipas vullnetit të Perëndisë të çon në pendimin që sjell shpëtim, për të cilin njeriu nuk ndërron mendje. Përkundrazi, trishtimi që vjen nga shqetësimet e kësaj bote, të çon në vdekje.
11 Shikoni çfarë përkushtimi solli te ju trishtimi sipas vullnetit të Perëndisë! Ju solli dëshirën për të mbrojtur besimin tuaj, zemërimin ndaj së keqes, druajtjen, përmallimin, zellin dhe gatishmërinë për të ndëshkuar të keqen! E keni dëshmuar në të gjitha mënyrat se jeni të pastër në këto gjëra. 12 Edhe pse ju shkrova, nuk ju shkrova që të ndëshkoj atë që bëri padrejtësi e as për t'i dalë në mbrojtje atij që iu bë padrejtësi, por që të duket qartë mes jush përkushtimi që keni ndaj nesh, para Perëndisë. 13 Kjo gjë na ngushëllon.
Përveç ngushëllimit që na dhatë, u gëzuam edhe më shumë me gëzimin e Titit, sepse të gjithë ju ia qetësuat shpirtin. 14 Unë u krenova me ju para Titit dhe nuk kam mbetur i zhgënjyer për këtë, por, ashtu siç është e vërtetë gjithçka që ju kemi thënë, ashtu doli e vërtetë para Titit edhe krenaria që kemi për ju. 15 Atij i bëhet zemra mal kur i kujtohet bindja e ju të gjithëve dhe kur i kujtohet sesi e pritët me druajtje e drithërim. 16 Jam i gëzuar, se mund të mbështetem te ju për gjithçka.
1 has igitur habentes promissiones carissimi
mundemus nos ab omni inquinamento carnis et spiritus
perficientes sanctificationem in timore Dei
2 capite nos neminem laesimus
neminem corrupimus neminem circumvenimus
3 non ad condemnationem dico
praedixi enim quod in cordibus nostris estis
ad conmoriendum et ad convivendum
4 multa mihi fiducia est apud vos multa mihi gloriatio pro vobis
repletus sum consolatione
superabundo gaudio in omni tribulatione nostra
5 nam et cum venissemus Macedoniam
nullam requiem habuit caro nostra
sed omnem tribulationem passi
foris pugnae intus timores
6 sed qui consolatur humiles
consolatus est nos Deus in adventu Titi
7 non solum autem in adventu eius
sed etiam in solacio quo consolatus est
in vobis
referens nobis vestrum desiderium vestrum fletum
vestram aemulationem pro me
ita ut magis gauderem
8 quoniam et si contristavi vos in epistula non me paenitet
et si paeniteret
videns quod epistula illa et si ad horam vos contristavit
9 nunc gaudeo non quia contristati estis
sed quia contristati estis ad paenitentiam
contristati enim estis secundum Deum
ut in nullo detrimentum patiamini ex nobis
10 quae enim secundum Deum tristitia est
paenitentiam in salutem stabilem operatur
saeculi autem tristitia mortem operatur
11 ecce enim hoc ipsum secundum Deum contristari vos
quantam in vobis operatur sollicitudinem
sed defensionem sed indignationem sed timorem
sed desiderium sed aemulationem sed vindictam
in omnibus exhibuistis vos incontaminatos esse negotio
12 igitur et si scripsi vobis
non propter eum qui fecit iniuriam
nec propter eum qui passus est
sed ad manifestandam sollicitudinem nostram
quam pro vobis habemus ad vos coram Deo
13 ideo consolati sumus
in consolatione autem nostra
abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi
quia refectus est spiritus eius ab omnibus vobis
14 et si quid apud illum de vobis gloriatus sum non sum confusus
sed sicut omnia vobis in veritate locuti sumus
ita et gloriatio nostra quae fuit ad Titum veritas facta est
15 et viscera eius abundantius in vos sunt
reminiscentis omnium vestrum oboedientiam
quomodo cum timore et tremore excepistis eum
16 gaudeo quod in omnibus confido in vobis