Qesëndia e Goliatit
1 Filistinët i mblodhën ushtritë për luftë në Sokoh të Judës e fushuan mes Sokohut e Azekahut, në Efes Damim. 2 Edhe Sauli e burrat e Izraelit u mblodhën e fushuan në luginën e Elahut. Ata u rreshtuan për t'u ndeshur me filistinët. 3 Filistinët qëndronin në njërin mal, izraelitët në malin tjetër dhe mes tyre ishte lugina. 4 Nga radhët e filistinëve doli një luftëtar me emrin Goliat, prej Gatit. Ai ishte rreth tri metra i gjatë. 5 Në kokë kishte një përkrenare bronzi e mbante veshur një parzmore me luspa bronzi që peshonte rreth pesëdhjetë e shtatë kilogramë. 6 Ishte i mbathur me bronz deri në ijë dhe mbante krahaqafë një heshtë bronzi. 7 Shtiza e drunjtë e heshtës ishte sa shuli i tezgjahut dhe tehu i hekurt i heshtës i peshonte shtatë kilogramë. Përpara i shkonte shqytari. 8 Ai zuri vend e u thirri aradheve të Izraelit: «Përse keni dalë në luftë? A nuk jam unë filistin dhe a nuk jeni ju shërbëtorë të Saulit? Zgjidhni, pra, njërin prej jush të zbresë tek unë. 9 Nëse fiton kundër meje e më vret, ne do të bëhemi skllevërit tuaj, por, nëse fitoj unë dhe e vras, ju do të bëheni skllevërit tanë e do të na shërbeni». 10 Filistini u tha: «Sot po i nguc aradhet e Izraelit! Më çoni dikë për dyluftim!». 11 Kur Sauli e mbarë Izraeli i dëgjuan fjalët e filistinit, u tmerruan dhe i kapi një frikë e madhe.
12 Davidi ishte djali i një efratiti nga Betlehemi që quhej Jese. Ky kishte tetë djem. Në kohën e Saulit ai ishte plak dhe i thyer në moshë. 13 Tre djemtë e mëdhenj të Jeseut kishin ndjekur Saulin në luftë. Ata ishin Eliabi, i parëlinduri, Abinadabi i dyti e Shamahu, i treti. 14 Davidi ishte më i vogli. Tre djemtë e mëdhenj kishin shkuar pas Saulit, 15 ndërsa Davidi shkonte e vinte te Sauli, sepse kulloste dhentë e të atit në Betlehem. 16 Filistini doli për dyzet ditë çdo mëngjes e çdo mbrëmje.
17 Jeseu i tha Davidit, të birit: «Merre këtë thes me misër të pjekur e këto dhjetë bukë e nxito te vëllezërit në luftë. 18 Merr edhe dhjetë copa djathë për kryemijësin. Shih a janë shëndoshë e mirë vëllezërit e më sill një shenjë prej tyre». 19 Ata ishin me Saulin e me tërë izraelitët në luginën e Elahut në luftë me filistinët.
20 Davidi u ngrit herët në mëngjes, i la dhentë në kujdesin e një rojeje dhe u nis siç e kishte urdhëruar Jeseu. Ai mbërriti në fushim kur ushtria po renditej në fushëbetejë e po lëshonte kushtrimin. 21 Ndërkohë izraelitët dhe filistinët po rreshtoheshin për luftë. 22 Davidi i la gjërat te roja i sendeve e vrapoi te vija e frontit për të përshëndetur vëllezërit. 23 Teksa po fliste me ta, nga radhët e filistinëve ia behu luftëtari filistin, Goliati prej Gatit. Ai filloi të fliste si përherë dhe Davidi e dëgjoi.
24 Kur e panë, izraelitët u zmbrapsën para tij nga frika e madhe. 25 Izraelitët thanë: «A e patë atë që doli për të ngucur Izraelin? Kush e vret ka për të marrë pasuri të mëdha si shpërblim prej mbretit. Do t'i japë për grua bijën e vet dhe shtëpinë e atit të tij do ta lirojë prej detyrimeve në Izrael». 26 Davidi i pyeti burrat që ishin me të: «Çfarë do të ndodhë me atë që e vret këtë filistin dhe ia heq turpin Izraelit? Kush është ky filistin i parrethprerë që i nguc aradhet e Perëndisë së gjallë?». 27 Njerëzit i treguan me radhë çfarë do t'i ndodhte atij që do ta vriste.
28 Eliabi, vëllai i madh, e dëgjoi kur po fliste me njerëzit, u zemërua e i tha: «Përse erdhe? Me kë i le ato pak dhen në shkretëtirë? Të njoh mirë, je mendjemadh e zemërzi! Erdhe vetëm për të parë betejën». 29 Davidi iu përgjigj: «Çfarë bëra tani? Vetëm një fjalë thashë!». 30 Pastaj Davidi iu drejtua edhe dikujt tjetër dhe i bëri të njëjtën pyetje. Populli i ktheu të njëjtën përgjigje si më parë.
31 Saulit i treguan se ç'kishte thënë Davidi dhe dërgoi njerëz ta thërrisnin. 32 Atëherë Davidi i tha Saulit: «Të mos e lëshojë zemra asnjërin për shkak të tij. Shërbëtori yt do të shkojë të luftojë me këtë filistin!». 33 Sauli i tha: «Nuk ia del dot të luftosh kundër këtij filistini, se ti je djalosh e ai është luftëtar i regjur». 34 Davidi i tha Saulit: «Shërbëtori yt i ka shërbyer të atit si bari dhensh. Kur vinte ndonjë luan apo ari dhe grabiste ndonjë dele prej kullotës 35 unë e ndiqja pas, e godisja dhe e shpëtoja delen prej gojës së grabitqarit. Kur më sulej, e kapja për krife, e godisja dhe e vrisja. 36 Shërbëtori yt ka vrarë luanë e arinj dhe ky filistin i parrethprerë do të përfundojë si ata, sepse nguci aradhet e Perëndisë së gjallë». 37 Davidi tha: «Zoti, që më shpëtoi prej kthetrave të luanit e të ariut, do të më shpëtojë prej dorës së këtij filistini». Sauli iu përgjigj: «Shko, Zoti qoftë me ty».
38 Sauli i dha Davidit armatimin e vet, i vuri në krye një përkrenare prej bronzi dhe e veshi me parzmore. 39 Pastaj Davidi ngjeshi shpatën, por nuk ecte dot, sepse nuk ishte mësuar me to. Atëherë i tha Saulit: «Nuk eci dot me gjithë këto, se nuk jam mësuar», prandaj i hoqi. 40 Pastaj mori shkopin, zgjodhi pesë gurë të lëmuar prej përroit, i futi në trastën e bariut, që kishte me vete, dhe me hobe në dorë iu afrua filistinit.
41 Edhe filistini filloi të afrohej me shqytarin që i printe. 42 Kur e pa Davidin, filloi ta përbuzte, sepse ishte djalosh kuqalosh e i pashëm. 43 Filistini i tha Davidit: «Mos të dukem qen, që më vjen me shkop?». Dhe e mallkoi Davidin në emër të perëndive të vet. 44 Filistini vijoi: «Eja! Kufomën tënde do t'ua hedh shpendëve të qiellit e kafshëve të egra». 45 Davidi i tha filistinit: «Ti vjen me shpatë, heshtë e shtizë, ndërsa unë vij në emër të Zotit të ushtrive, Perëndisë së aradheve të Izraelit, që ti po nguc. 46 Sot, Zoti do të të lërë në dorën time e unë do të të vras e do të ta pres kokën. Kufomat e ushtarëve filistinë do t'ua hedh sot shpendëve të qiellit e kafshëve të egra, që ta dijë mbarë toka se ka Perëndi në Izrael. 47 Ta marrë vesh gjithë kjo turmë se Zoti shpëton pa shpatë e pa heshtë. Zoti e fiton betejën dhe ai do t'ju lërë në dorën tonë».
48 Kur filistini u ngrit e iu afrua, Davidi nxitoi e doli me vrap në fushëbetejë që të ndeshej me të. 49 Futi dorën në trastë, mori që andej një gur, e vërviti me hobe, e qëlloi filistinin në lule të ballit e guri iu ngul në ballë. Filistini u shemb me fytyrë përdhe.
50 Davidi fitoi kundër filistinit vetëm me një hobe e me një gur. E qëlloi filistinin dhe e vrau, edhe pse Davidi nuk kishte shpatë në dorë. 51 Atëherë nxitoi, u hodh mbi filistinin, ia mori shpatën dhe, si ia nxori nga milli, e theri e ia preu kokën. Filistinët ia mbathën sapo panë se u vdiq trimi.
52 Atëherë burrat e Izraelit e të Judës u ngritën, lëshuan kushtrimin e i ndoqën filistinët deri në Gat e deri te portat e Ekronit. Kufomat e filistinëve u dergjën udhës së Sharaimit deri në Gat e në Ekron. 53 Pastaj izraelitët u kthyen nga ndjekja e filistinëve dhe plaçkitën fushimet e tyre. 54 Davidi mori kokën e filistinit dhe e çoi në Jerusalem. Ia mori edhe armët e i vendosi në tendën e vet.
55 Kur Sauli pa se Davidi kishte dalë për t'u ndeshur me filistinin, e pyeti Abnerin, prijësin e ushtrisë: «Abner, biri i kujt është ky djalosh?». Abneri iu përgjigj: «Pasha jetën tënde, o mbret, nuk e di». 56 Mbreti tha: «Pyet se biri i kujt është ky çunak». 57 Kur Davidi u kthye, pasi kishte vrarë filistinin, Abneri e mori dhe e solli para Saulit. Davidi mbante ende në dorë kokën e filistinit. 58 Sauli e pyeti: «Djalosh, biri i kujt je?». Ai i tha: «Biri i shërbëtorit tënd, Jeseut, betlehemasit».
1 congregantes vero Philisthim agmina sua in proelium
convenerunt in Soccho Iudae
et castrametati sunt inter Soccho et Azeca in finibus Dommim
2 porro Saul et viri Israhel congregati
venerunt in valle Terebinthi
et direxerunt aciem ad pugnandum contra Philisthim
3 et Philisthim stabant super montem ex hac parte
et Israhel stabat super montem ex altera parte
vallisque erat inter eos
4 et egressus est vir spurius de castris Philisthinorum
nomine Goliath de Geth
altitudinis sex cubitorum et palmo
5 et cassis aerea super caput eius
et lorica hamata induebatur
porro pondus loricae eius quinque milia siclorum aeris
6 et ocreas aereas habebat in cruribus
et clypeus aereus tegebat umeros eius
7 hastile autem hastae eius erat quasi liciatorium texentium
ipsum autem ferrum hastae eius sescentos siclos habebat
ferri
et armiger eius antecedebat eum
8 stansque clamabat adversum falangas Israhel et dicebat eis
quare venitis parati ad proelium
numquid ego non sum Philistheus et vos servi Saul
eligite ex vobis virum et descendat ad singulare certamen
9 si quiverit pugnare mecum et percusserit me erimus vobis servi
si autem ego praevaluero et percussero eum
vos servi eritis et servietis nobis
10 et aiebat Philistheus
ego exprobravi agminibus Israhelis hodie
date mihi virum et ineat mecum singulare certamen
11 audiens autem Saul et omnes viri israhelitae sermones
Philisthei huiuscemodi
stupebant et metuebant nimis
12 David autem erat filius viri ephrathei de quo supra dictum est
de Bethleem Iuda
cui erat nomen Isai qui habebat octo filios
et erat vir in diebus Saul senex et grandevus inter viros
13 abierunt autem tres filii eius maiores post Saul in proelium
et nomina trium filiorum eius qui perrexerant ad
bellum
Heliab primogenitus et secundus Abinadab tertiusque Samma
14 David autem erat minimus
tribus ergo maioribus secutis Saulem
15 abiit David et reversus est a Saul
ut pasceret gregem patris sui in Bethleem
16 procedebat vero Philistheus mane et vespere
et stabat quadraginta diebus
17 dixit autem Isai ad David filium suum
accipe fratribus tuis oephi pulentae et decem panes istos
et curre in castra ad fratres tuos
18 et decem formellas casei has deferes ad tribunum
et fratres tuos visitabis si recte agant
et cum quibus ordinati sint disce
19 Saul autem et illi et omnes filii Israhel
in valle Terebinthi pugnabant adversum Philisthim
20 surrexit itaque David mane et commendavit gregem custodi
et onustus abiit sicut praeceperat ei Isai
et venit ad locum Magala
et ad exercitum qui egressus ad pugnam vociferatus erat in certamine
21 direxerat enim aciem Israhel
sed et Philisthim ex adverso fuerant praeparati
22 derelinquens ergo David vasa quae adtulerat
sub manu custodis ad sarcinas
cucurrit ad locum certaminis
et interrogabat si omnia recte agerentur erga fratres suos
23 cumque adhuc ille loqueretur eis
apparuit vir ille spurius ascendens
Goliath nomine Philistheus de Geth ex castris Philisthinorum
et loquente eo haec eadem verba audivit David
24 omnes autem Israhelitae cum vidissent virum
fugerunt a facie eius timentes eum valde
25 et dixit unus quispiam de Israhel
num vidisti virum hunc qui ascendit
ad exprobrandum enim Israheli ascendit
virum ergo qui percusserit eum ditabit rex
divitiis magnis
et filiam suam dabit ei
et domum patris eius faciet absque tributo in Israhel
26 et ait David ad viros qui stabant secum dicens
quid dabitur viro qui percusserit Philistheum hunc
et tulerit obprobrium de Israhel
quis est enim hic Philistheus incircumcisus
qui exprobravit acies Dei viventis
27 referebat autem ei populus eundem sermonem dicens
haec dabuntur viro qui percusserit eum
28 quod cum audisset Heliab frater eius maior
loquente eo cum aliis iratus est contra David et ait
quare venisti et quare dereliquisti pauculas oves illas in deserto
ego novi superbiam tuam et nequitiam cordis tui
quia ut videres proelium descendisti
29 et dixit David quid feci numquid non verbum est
30 et declinavit paululum ab eo ad alium
dixitque eundem sermonem
et respondit ei populus verbum sicut et prius
31 audita sunt autem verba quae locutus est David
et adnuntiata in conspectu Saul
32 ad quem cum fuisset adductus locutus est ei
non concidat cor cuiusquam in eo
ego servus tuus vadam et pugnabo adversus Philistheum
33 et ait Saul ad David
non vales resistere Philistheo isti nec pugnare adversum eum
quia puer es hic autem vir bellator ab adulescentia sua
34 dixitque David ad Saul pascebat servus tuus patris sui gregem
et veniebat leo vel ursus
tollebatque arietem de medio gregis
35 et sequebar eos et percutiebam
eruebamque de ore eorum
et illi consurgebant adversum me
et adprehendebam mentum eorum
et suffocabam interficiebamque eos
36 nam et leonem et ursum interfeci ego servus tuus
erit igitur et Philistheus hic incircumcisus quasi unus ex eis
quia ausus est maledicere exercitum Dei
viventis
37 et ait David
Dominus qui eruit me de manu leonis et de manu ursi
ipse liberabit me de manu Philisthei huius
dixit autem Saul ad David vade et Dominus tecum sit
38 et induit Saul David vestimentis suis
et inposuit galeam aeream super caput eius
et vestivit eum lorica
39 accinctus ergo David gladio eius super veste sua
coepit temptare si armatus posset incedere
non enim habebat consuetudinem
dixitque David ad Saul
non possum sic incedere quia nec usum habeo
et deposuit ea
40 et tulit baculum suum quem semper habebat in manibus
et elegit sibi quinque limpidissimos lapides de torrente
et misit eos in peram pastoralem quam habebat secum
et fundam manu tulit
et processit adversum Philistheum
41 ibat autem Philistheus incedens et adpropinquans adversum David
et armiger eius ante eum
42 cumque inspexisset Philistheus et vidisset David despexit eum
erat enim adulescens rufus et pulcher aspectu
43 et dixit Philistheus ad David
numquid ego canis sum quod tu venis ad me cum baculo
et maledixit Philistheus David in diis suis
44 dixitque ad David
veni ad me et dabo carnes tuas volatilibus caeli et bestiis terrae
45 dixit autem David ad Philistheum
tu venis ad me cum gladio et hasta et clypeo
ego autem venio ad te in nomine Domini exercituum
Dei agminum Israhel quibus exprobrasti
46 hodie
et dabit te Dominus in manu mea
et percutiam te et auferam caput tuum a te
et dabo cadaver castrorum Philisthim hodie
volatilibus caeli et bestiis terrae
ut sciat omnis terra quia est Deus in Israhel
47 et noverit universa ecclesia haec
quia non in gladio nec in hasta salvat Dominus
ipsius est enim bellum et tradet vos in manus
nostras
48 cum ergo surrexisset Philistheus
et veniret et adpropinquaret contra David
festinavit David et cucurrit ad pugnam ex adverso Philisthei
49 et misit manum suam in peram
tulitque unum lapidem et funda iecit
et percussit Philistheum in fronte
et infixus est lapis in fronte eius
et cecidit in faciem suam super terram
50 praevaluitque David adversus Philistheum in funda et in lapide
percussumque Philistheum interfecit
cumque gladium non haberet in manu David
51 cucurrit et stetit super Philistheum
et tulit gladium eius et eduxit de vagina sua
et interfecit eum praeciditque caput eius
videntes autem Philisthim quod mortuus esset fortissimus eorum fugerunt
52 et consurgentes viri Israhel et Iuda
vociferati sunt et persecuti Philistheos
usque dum venirent in vallem et usque ad portas Accaron
cecideruntque vulnerati de Philisthim
in via Sarim usque ad Geth et usque
Accaron
53 et revertentes filii Israhel postquam persecuti fuerant Philistheos
invaserunt castra eorum
54 adsumens autem David caput Philisthei
adtulit illud in Hierusalem
arma vero eius posuit in tabernaculo suo
55 eo autem tempore quo viderat Saul David egredientem contra Philistheum
ait ad Abner principem militiae
de qua stirpe descendit hic adulescens Abner
dixitque Abner vivit anima tua rex si novi
56 et ait rex interroga tu cuius filius sit iste puer
57 cumque regressus esset David percusso Philistheo
tulit eum Abner et introduxit coram Saul
caput Philisthei habentem in manu
58 et ait ad eum Saul de qua progenie es o adulescens
dixitque David filius servi tui Isai Bethleemitae ego sum