Përtëritja e Judës dhe Izraelit
1 «Zotit kërkojani shiun në kohën e shirave të vona,
se Zoti është ai që bën të gjëmojë.
Shiun e begatë ai do t'jua japë
dhe arat e secilit do të blerojnë.
2 Por idhujt flasin ligësi,
shortarët mashtrojnë me vegime,
ëndërrimtarët flasin kotësi,
të rreme ngushëllimet e tyre.
Ndaj dhe populli endet si bagëtia,
vuajnë se s'kanë bari.
3 Kundër barinjve ndizet zemërimi im,
prijësit e kopesë gjykimi im do t'i zërë,
se Zoti i ushtrive kujdeset për kopenë e tij, shtëpinë e Judës,
e si kalin e vet të lavdishëm lufte do ta bëjë.
4 Prej Judës do të dalë guri i këndit,
prej tij, kunji e tendës,
prej tij, harku i luftës,
prej tij, të gjithë prijësit.
5 Së bashku ata do të jenë si trima
që baltën me këmbë në luftë shkelin.
Do të luftojnë, se Zoti do të jetë me ta,
kalorësit ata do t'i turpërojnë.
6 Ngadhënjim do t'i jap shtëpisë së Judës,
shtëpinë e Jozefit do ta shpëtoj.
Do t'i përtërij, se do të kem mëshirë për ta,
do të jenë si të mos i kisha mohuar kurrë,
se unë jam Zoti, Perëndia i tyre,
e atyre do t'u përgjigjem.
7 Efraimët do të jenë si luftëtarë,
zemra do t'u gëzohet si prej verës.
Fëmijët do t'i shohin e do të ngazëllehen,
në Zotin do të galdojë zemra e tyre.
8 Do të fërshëllej e do t'i mbledh, se i shpagova,
do të bëhen të shumtë si më parë.
9 I shpërndava nëpër popuj,
por prej vendeve të largëta do të më kujtojnë.
Bashkë me fëmijët do të rrojnë e do të kthehen.
10 Do t'i kthej prej tokës së Egjiptit,
nga Asiria do t'i mbledh
e do t'i sjell në tokën e Gileadit e të Libanit,
sa s'do të kenë më vend.
11 Do të kalojë Zoti përmes detit të trazuar,
dallgët do t'i godasë e thellësinë e ujërave ai do ta thajë.
Do të përulet krenaria e Asirisë,
skeptri i Egjiptit do të hidhet tej.
12 Do t'i bëjë të fortë në Zotin,
në emrin e tij ata do të ecin para,
kumton Zoti».
1 Αἰτεῖσθε ὑετὸν παρὰ κυρίου καθ᾽ ὥραν πρόιμον καὶ ὄψιμον· κύριος ἐποίησεν φαντασίας, καὶ ὑετὸν χειμερινὸν δώσει αὐτοῖς, ἑκάστῳ βοτάνην ἐν ἀγρῷ. 2 διότι οἱ ἀποφθεγγόμενοι ἐλάλησαν κόπους, καὶ οἱ μάντεις ὁράσεις ψευδεῖς, καὶ τὰ ἐνύπνια ψευδῆ ἐλάλουν, μάταια παρεκάλουν· διὰ τοῦτο ἐξήρθησαν ὡς πρόβατα καὶ ἐκακώθησαν, διότι οὐκ ἦν ἴασις. 3 ἐπὶ τοὺς ποιμένας παρωξύνθη ὁ θυμός μου, καὶ ἐπὶ τοὺς ἀμνοὺς ἐπισκέψομαι· καὶ ἐπισκέψεται κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ τὸν οἶκον Ιουδα καὶ τάξει αὐτοὺς ὡς ἵππον εὐπρεπῆ αὐτοῦ ἐν πολέμῳ. 4 καὶ ἐξ αὐτοῦ ἐπέβλεψεν καὶ ἐξ αὐτοῦ ἔταξεν, καὶ ἐξ αὐτοῦ τόξον ἐν θυμῷ· ἐξ αὐτοῦ ἐξελεύσεται πᾶς ὁ ἐξελαύνων ἐν τῷ αὐτῷ. 5 καὶ ἔσονται ὡς μαχηταὶ πατοῦντες πηλὸν ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐν πολέμῳ καὶ παρατάξονται, διότι κύριος μετ᾽ αὐτῶν, καὶ καταισχυνθήσονται ἀναβάται ἵππων. 6 καὶ κατισχύσω τὸν οἶκον Ιουδα καὶ τὸν οἶκον Ιωσηφ σώσω καὶ κατοικιῶ αὐτούς, ὅτι ἠγάπησα αὐτούς, καὶ ἔσονται ὃν τρόπον οὐκ ἀπεστρεψάμην αὐτούς, διότι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς αὐτῶν καὶ ἐπακούσομαι αὐτοῖς. 7 καὶ ἔσονται ὡς μαχηταὶ τοῦ Εφραιμ, καὶ χαρήσεται ἡ καρδία αὐτῶν ὡς ἐν οἴνῳ· καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν ὄψονται καὶ εὐφρανθήσονται, καὶ χαρεῖται ἡ καρδία αὐτῶν ἐπὶ τῷ κυρίῳ. 8 σημανῶ αὐτοῖς καὶ εἰσδέξομαι αὐτούς, διότι λυτρώσομαι αὐτούς, καὶ πληθυνθήσονται καθότι ἦσαν πολλοί· 9 καὶ σπερῶ αὐτοὺς ἐν λαοῖς, καὶ οἱ μακρὰν μνησθήσονταί μου, ἐκθρέψουσιν τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ ἐπιστρέψουσιν. 10 καὶ ἐπιστρέψω αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἐξ Ἀσσυρίων εἰσδέξομαι αὐτοὺς καὶ εἰς τὴν Γαλααδῖτιν καὶ εἰς τὸν Λίβανον εἰσάξω αὐτούς, καὶ οὐ μὴ ὑπολειφθῇ ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷς· 11 καὶ διελεύσονται ἐν θαλάσσῃ στενῇ καὶ πατάξουσιν ἐν θαλάσσῃ κύματα, καὶ ξηρανθήσεται πάντα τὰ βάθη ποταμῶν, καὶ ἀφαιρεθήσεται πᾶσα ὕβρις Ἀσσυρίων, καὶ σκῆπτρον Αἰγύπτου περιαιρεθήσεται. 12 καὶ κατισχύσω αὐτοὺς ἐν κυρίῳ θεῷ αὐτῶν, καὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ κατακαυχήσονται, λέγει κύριος.