Kundër idhujtarisë
1 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 2 «Bir njeriu, ktheji sytë drejt maleve të Izraelit, profetizo kundër tyre 3 e thuaj: o malet e Izraelit, dëgjojeni fjalën e Zotit tim, Zotit! Kështu u thotë Zoti im, Zoti, maleve e kodrave, grykave e luginave: ja, do të dërgoj shpatën kundër jush e do t'i shemb faltoret tuaja në vende të larta. 4 Altarët tuaj do të shkatërrohen, altarët e temjanit do të shkërmoqen e të therurit tuaj do t'ua hedh idhujve tuaj. 5 Do t'i hedh kufomat e bijve të Izraelit para idhujve të tyre e do t'jua shpërndaj eshtrat rreth altarëve tuaj. 6 Në të gjitha vendbanimet tuaja qytetet do të rrënohen dhe faltoret në vende të larta do të shkretohen, që të rrënohen e të prishen altarët tuaj, të shkërmoqen e të marrin fund idhujt tuaj, që të copëtohen altarët tuaj të temjanit e të zhduken zejet tuaja. 7 Të therurit do të bien në mesin tuaj e ju do ta merrni vesh se unë jam Zoti. 8 Por do ta lë një tepricë tuajën. Ata do t'i shpëtojnë shpatës ndër kombe, kur t'ju shpërndaj ndër vende. 9 Atëherë, të shpëtuarit tuaj do të kujtohen për mua ndër kombet ku janë shpërngulur, sesi u lëndova për shkak të tradhtisë së zemrës së tyre që u largua nga unë dhe të syve të tyre që kurvëruan me idhujt. Do t'u vijë zor nga vetja për ligësitë që bënë e për të gjitha pështirësitë. 10 Do ta marrin vesh se unë jam Zoti e nuk kam thënë kot se do t'ua bëj këtë të zezë. 11 Kështu thotë Zoti im, Zoti: përplas duar e këmbë e thuaj: vaj për të gjitha pështirësitë e liga të shtëpisë së Izraelit, se do të bien prej shpatës, prej zisë së bukës e prej murtajës. 12 Kush është larg do të vdesë prej murtajës. Kush është afër, prej shpatës do të bjerë. Kush ka mbetur e ka shpëtuar, prej zisë së bukës do të vdesë. E unë do ta shteroj zemërimin tim kundër tyre. 13 Atëherë do ta merrni vesh se unë jam Zoti, kur të therurit e tyre do të jenë mes idhujve përreth altarëve të tyre, në çdo kodër të lartë, në të gjitha majat e maleve, nën çdo pemë të bleruar, nën çdo lis plot gjethe, kudo t'u kushtojnë erë të këndshme tërë idhujve të tyre. 14 Do ta shtrij dorën kundër tyre e do ta kthej vendin në rrënim e shkretim, që nga shkretëtira e gjer në Diblah, ku kanë vendbanimet. Atëherë do ta marrin vesh se unë jam Zoti».
1 Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων 2 Υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ προφήτευσον ἐπ᾽ αὐτὰ 3 καὶ ἐρεῖς Τὰ ὄρη Ισραηλ, ἀκούσατε λόγον κυρίου Τάδε λέγει κύριος τοῖς ὄρεσιν καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς φάραγξιν καὶ ταῖς νάπαις Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐφ᾽ ὑμᾶς ῥομφαίαν, καὶ ἐξολεθρευθήσεται τὰ ὑψηλὰ ὑμῶν, 4 καὶ συντριβήσονται τὰ θυσιαστήρια ὑμῶν καὶ τὰ τεμένη ὑμῶν, καὶ καταβαλῶ τραυματίας ὑμῶν ἐνώπιον τῶν εἰδώλων ὑμῶν 5 καὶ διασκορπιῶ τὰ ὀστᾶ ὑμῶν κύκλῳ τῶν θυσιαστηρίων ὑμῶν. 6 ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν αἱ πόλεις ἐξερημωθήσονται καὶ τὰ ὑψηλὰ ἀφανισθήσεται, ὅπως ἐξολεθρευθῇ τὰ θυσιαστήρια ὑμῶν, καὶ συντριβήσονται τὰ εἴδωλα ὑμῶν, καὶ ἐξαρθήσεται τὰ τεμένη ὑμῶν, 7 καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν μέσῳ ὑμῶν, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος. 8 ἐν τῷ γενέσθαι ἐξ ὑμῶν ἀνασῳζομένους ἐκ ῥομφαίας ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐν τῷ διασκορπισμῷ ὑμῶν ἐν ταῖς χώραις 9 καὶ μνησθήσονταί μου οἱ ἀνασῳζόμενοι ἐξ ὑμῶν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ ᾐχμαλωτεύθησαν ἐκεῖ· ὀμώμοκα τῇ καρδίᾳ αὐτῶν τῇ ἐκπορνευούσῃ ἀπ᾽ ἐμοῦ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτῶν τοῖς πορνεύουσιν ὀπίσω τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν, καὶ κόψονται πρόσωπα αὐτῶν ἐν πᾶσι τοῖς βδελύγμασιν αὐτῶν· 10 καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα. 11 τάδε λέγει κύριος Κρότησον τῇ χειρὶ καὶ ψόφησον τῷ ποδὶ καὶ εἰπόν Εὖγε εὖγε ἐπὶ πᾶσιν τοῖς βδελύγμασιν οἴκου Ισραηλ· ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν θανάτῳ καὶ ἐν λιμῷ πεσοῦνται. 12 ὁ ἐγγὺς ἐν ῥομφαίᾳ πεσεῖται, ὁ δὲ μακρὰν ἐν θανάτῳ τελευτήσει, καὶ ὁ περιεχόμενος ἐν λιμῷ συντελεσθήσεται, καὶ συντελέσω τὴν ὀργήν μου ἐπ᾽ αὐτούς. 13 καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος ἐν τῷ εἶναι τοὺς τραυματίας ὑμῶν ἐν μέσῳ τῶν εἰδώλων ὑμῶν κύκλῳ τῶν θυσιαστηρίων ὑμῶν ἐπὶ πάντα βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ὑποκάτω δένδρου συσκίου, οὗ ἔδωκαν ἐκεῖ ὀσμὴν εὐωδίας πᾶσι τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν. 14 καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ᾽ αὐτοὺς καὶ θήσομαι τὴν γῆν εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς ὄλεθρον ἀπὸ τῆς ἐρήμου Δεβλαθα ἐκ πάσης τῆς κατοικίας· καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ κύριος.