Ligji për skllevër
1 Këto janë vendimet që do t'u parashtrosh: 2 «Kur të blesh një skllav hebre, ai do të shërbejë për gjashtë vjet. Në vitin e shtatë do të lirohet pa paguar gjë. 3 Nëse vjen vetëm, do të lirohet vetëm, nëse vjen i martuar, do të lirohet bashkë me të shoqen. 4 Nëse i zoti i jep një grua dhe ajo i lind bij apo bija, gruaja dhe fëmijët do t'i përkasin të zotit, ndërsa ai vetë mund të shkojë i lirë. 5 Por nëse skllavi thotë: “E dua timzot, time shoqe e fëmijët e mi dhe nuk dua të shkoj i lirë”, 6 atëherë i zoti ta sjellë para Perëndisë. Ta sjellë para derës ose shtalkës dhe t'i shpojë veshin me fëndyell. Atëherë ai do të jetë përgjithmonë skllav i tij.
7 Kur dikush shet të bijën si skllave, ajo nuk do të lirohet si skllevërit meshkuj. 8 Nëse i zoti nuk e pëlqen vajzën që zgjodhi për vete, mund të kërkojë të shpaguhet, por nuk do të ketë të drejtë t'ia shesë një populli të huaj, ngaqë ka vepruar padrejtësisht me të. 9 Nëse e zgjedh për të birin, do të sillet me të sikurse e kërkon zakoni të trajtohen bijat. 10 Nëse merr një grua tjetër, të mos ia mohojë të parës ushqimin, rrobat dhe shtratin. 11 Nëse nuk ia plotëson këto të tria, vajza të lirohet pa paguar gjë.
Ligji për vrasje
12 Kush godet dikë e ai vdes, të dënohet me vdekje. 13 Në rast se nuk e bën me dashje, por ndodh ngaqë Perëndia e lejon, atëherë unë do të caktoj një vend ku vrasësi të strehohet. 14 Por nëse i sulet qëllimisht dhe e vret me dredhi, të kapet, qoftë edhe nga altari im, dhe të dënohet me vdekje.
15 Kush godet atin e nënën e vet të dënohet me vdekje.
16 Kush rrëmben një njeri, e shet atë apo e zënë me të në dorë, të dënohet me vdekje.
17 Kush shan atin dhe nënën e vet, të dënohet me vdekje.
18 Kur zihen dy vetë dhe njëri e godet tjetrin me gur apo me grusht, e ky nuk vdes, por zë shtratin 19 dhe nëse ngrihet dhe ecën me shkop në dorë, rrahësi nuk do të dënohet, por do të paguajë për kohën që tjetri ndenji në shtrat dhe për shërimin e tij të plotë.
20 Kur dikush rreh me shkop skllavin apo skllaven e vet dhe ata i vdesin në dorë, do të dënohet. 21 Por, nëse ata jetojnë për një ose dy ditë, i zoti nuk do të dënohet, sepse skllevërit janë pronë e tij.
22 Kur, gjatë një grindjeje, dikush godet një grua shtatzënë e ajo lind para kohe, por nuk ka ndonjë dëmtim, fajtori të gjobitet sipas kërkesës së bashkëshortit të saj dhe të paguajë dëmshpërblimin e miratuar nga gjykatësit. 23 Nëse ka ndonjë dëmtim, të paguajë jetë për jetë, 24 sy për sy, dhëmb për dhëmb, dorë për dorë, këmbë për këmbë, 25 djegie për djegie, plagë për plagë, mbretje për mbretje.
26 Kur dikush e godet në sy skllavin apo skllaven e vet dhe e verbon, ta lërë të lirë si dëmshpërblim për syrin. 27 Nëse i thyen dhëmbin skllavit apo skllaves së vet, ta lërë të lirë si dëmshpërblim për dhëmbin.
28 Kur një dem godet me brirë një burrë ose grua dhe njeriu vdes, demi të vritet me gurë dhe mishi të mos hahet. I zoti i demit është i pafajshëm. 29 Nëse demi e kishte zakon prej kohësh të godiste me brirë dhe i zoti ishte vënë në dijeni, por nuk e bënte zap e për pasojë demi vret një burrë ose grua, atëherë demi të vritet me gurë dhe i zoti të dënohet me vdekje. 30 Por nëse të zotit të demit i kërkohet ndonjë dëmshpërblim, ai të paguajë çfarëdo që i kërkohet si shpagim për jetën e vet. 31 I njëjti ligj të zbatohet edhe nëse demi godet me brirë ndonjë djalë apo vajzë. 32 Nëse demi godet me brirë një skllav ose skllave, i zoti i demit t'i paguajë të zotit të skllevërve tridhjetë sikla argjendi dhe demi të vritet me gurë.
33 Kur dikush e lë hapur grykën e pusit ose nuk e mbulon pusin që ka hapur, dhe në të bie një dem ose gomar, 34 i zoti i pusit të mbajë kafshën e ngordhur, por t'i paguajë dëmshpërblim të zotit të kafshës.
35 Kur një dem godet me brirë demin e një tjetri dhe ky ngordh, demi që është gjallë të shitet dhe çmimi i paguar të ndahet mes të zotërve. Mes tyre të ndahet edhe demi i ngordhur. 36 Nëse demi e kishte zakon prej kohësh të godiste me brirë, por i zoti nuk e bënte zap, atëherë ai të paguajë dem për dem, dhe kafsha e ngordhur do t'i përkasë atij.
Ligji për vjedhje
37 Kur dikush vjedh qe ose dele, i ther ose i shet, të paguajë pesëfish dëmshpërblim për qetë e katërfish për delet.
1 Καὶ ταῦτα τὰ δικαιώματα, ἃ παραθήσεις ἐνώπιον αὐτῶν. 2 ἐὰν κτήσῃ παῖδα Εβραῖον, ἓξ ἔτη δουλεύσει σοι· τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἔτει ἀπελεύσεται ἐλεύθερος δωρεάν. 3 ἐὰν αὐτὸς μόνος εἰσέλθῃ, καὶ μόνος ἐξελεύσεται· ἐὰν δὲ γυνὴ συνεισέλθῃ μετ᾽ αὐτοῦ, ἐξελεύσεται καὶ ἡ γυνὴ μετ᾽ αὐτοῦ. 4 ἐὰν δὲ ὁ κύριος δῷ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ τέκῃ αὐτῷ υἱοὺς ἢ θυγατέρας, ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία ἔσται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ μόνος ἐξελεύσεται. 5 ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶς εἴπῃ ὁ παῖς Ἠγάπηκα τὸν κύριόν μου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, οὐκ ἀποτρέχω ἐλεύθερος· 6 προσάξει αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ πρὸς τὸ κριτήριον τοῦ θεοῦ καὶ τότε προσάξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θύραν ἐπὶ τὸν σταθμόν, καὶ τρυπήσει αὐτοῦ ὁ κύριος τὸ οὖς τῷ ὀπητίῳ, καὶ δουλεύσει αὐτῷ εἰς τὸν αἰῶνα. — 7 ἐὰν δέ τις ἀποδῶται τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν, οὐκ ἀπελεύσεται ὥσπερ ἀποτρέχουσιν αἱ δοῦλαι. 8 ἐὰν μὴ εὐαρεστήσῃ τῷ κυρίῳ αὐτῆς ἣν αὑτῷ καθωμολογήσατο, ἀπολυτρώσει αὐτήν· ἔθνει δὲ ἀλλοτρίῳ οὐ κύριός ἐστιν πωλεῖν αὐτήν, ὅτι ἠθέτησεν ἐν αὐτῇ. 9 ἐὰν δὲ τῷ υἱῷ καθομολογήσηται αὐτήν, κατὰ τὸ δικαίωμα τῶν θυγατέρων ποιήσει αὐτῇ. 10 ἐὰν δὲ ἄλλην λάβῃ ἑαυτῷ, τὰ δέοντα καὶ τὸν ἱματισμὸν καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτῆς οὐκ ἀποστερήσει. 11 ἐὰν δὲ τὰ τρία ταῦτα μὴ ποιήσῃ αὐτῇ, ἐξελεύσεται δωρεὰν ἄνευ ἀργυρίου. 12 Ἐὰν δὲ πατάξῃ τίς τινα, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω· 13 ὁ δὲ οὐχ ἑκών, ἀλλὰ ὁ θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δώσω σοι τόπον, οὗ φεύξεται ἐκεῖ ὁ φονεύσας. 14 ἐὰν δέ τις ἐπιθῆται τῷ πλησίον ἀποκτεῖναι αὐτὸν δόλῳ καὶ καταφύγῃ, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου λήμψῃ αὐτὸν θανατῶσαι. — 15 ὃς τύπτει πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω. 16 ὁ κακολογῶν πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ τελευτήσει θανάτῳ. — 17 ὃς ἐὰν κλέψῃ τίς τινα τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ καταδυναστεύσας αὐτὸν ἀποδῶται, καὶ εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανάτῳ τελευτάτω. — 18 ἐὰν δὲ λοιδορῶνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξῃ τις τὸν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ, κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην, 19 ἐὰν ἐξαναστὰς ὁ ἄνθρωπος περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ῥάβδου, ἀθῷος ἔσται ὁ πατάξας· πλὴν τῆς ἀργίας αὐτοῦ ἀποτείσει καὶ τὰ ἰατρεῖα. — 20 ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν παῖδα αὐτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην αὐτοῦ ἐν ῥάβδῳ, καὶ ἀποθάνῃ ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δίκῃ ἐκδικηθήτω. 21 ἐὰν δὲ διαβιώσῃ ἡμέραν μίαν ἢ δύο, οὐκ ἐκδικηθήσεται· τὸ γὰρ ἀργύριον αὐτοῦ ἐστιν. — 22 ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξωσιν γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν, καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆς μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται· καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός, δώσει μετὰ ἀξιώματος· 23 ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ἦν, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς, 24 ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός, 25 κατάκαυμα ἀντὶ κατακαύματος, τραῦμα ἀντὶ τραύματος, μώλωπα ἀντὶ μώλωπος. — 26 ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ οἰκέτου αὐτοῦ ἢ τὸν ὀφθαλμὸν τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ καὶ ἐκτυφλώσῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτῶν. 27 ἐὰν δὲ τὸν ὀδόντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸν ὀδόντα τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ ἐκκόψῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀδόντος αὐτῶν.
28 Ἐὰν δὲ κερατίσῃ ταῦρος ἄνδρα ἢ γυναῖκα, καὶ ἀποθάνῃ, λίθοις λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦρος, καὶ οὐ βρωθήσεται τὰ κρέα αὐτοῦ· ὁ δὲ κύριος τοῦ ταύρου ἀθῷος ἔσται. 29 ἐὰν δὲ ὁ ταῦρος κερατιστὴς ᾖ πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης, καὶ διαμαρτύρωνται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀνέλῃ δὲ ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται, καὶ ὁ κύριος αὐτοῦ προσαποθανεῖται. 30 ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῇ αὐτῷ, δώσει λύτρα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ὅσα ἐὰν ἐπιβάλωσιν αὐτῷ. 31 ἐὰν δὲ υἱὸν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσουσιν αὐτῷ. 32 ἐὰν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦρος ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραχμα δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, καὶ ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται. — 33 ἐὰν δέ τις ἀνοίξῃ λάκκον ἢ λατομήσῃ λάκκον καὶ μὴ καλύψῃ αὐτόν, καὶ ἐμπέσῃ ἐκεῖ μόσχος ἢ ὄνος, 34 ὁ κύριος τοῦ λάκκου ἀποτείσει· ἀργύριον δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸς αὐτῷ ἔσται. — 35 ἐὰν δὲ κερατίσῃ τινὸς ταῦρος τὸν ταῦρον τοῦ πλησίον, καὶ τελευτήσῃ, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα καὶ διελοῦνται τὸ ἀργύριον αὐτοῦ καὶ τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται. 36 ἐὰν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦρος ὅτι κερατιστής ἐστιν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, καὶ διαμεμαρτυρημένοι ὦσιν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀποτείσει ταῦρον ἀντὶ ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼς αὐτῷ ἔσται.
37 Ἐὰν δέ τις κλέψῃ μόσχον ἢ πρόβατον καὶ σφάξῃ αὐτὸ ἢ ἀποδῶται, πέντε μόσχους ἀποτείσει ἀντὶ τοῦ μόσχου καὶ τέσσαρα πρόβατα ἀντὶ τοῦ προβάτου.