1 Solomoni sundoi mbi të gjitha mbretëritë nga lumi i Eufratit deri në tokën e filistinëve e deri në kufijtë e Egjiptit. Këta popuj i paguan tagra Solomonit dhe i shërbyen sa qe gjallë. 2 Sasia e ushqimit që Solomoni shpenzonte në ditë ishte nëntë tonë majë mielli dhe tetëmbëdhjetë tonë miell, 3 dhjetë qe të majmë, njëzet qe kullotash, njëqind dele, pa përfshirë drerët, gazelat, kaprojtë e shpendët e majme. 4 Solomoni sundonte, pra, të gjithë vendin në këtë anë të lumit Eufrat, nga Tifsahu deri në Gazë, dhe të gjithë mbretërit këtej lumit. Ai jetonte në paqe me të gjithë popujt përreth. 5 Gjatë gjithë jetës së Solomonit, banorët e Judës dhe të Izraelit, nga Dani deri në Bershebë, jetonin të qetë, mes vreshtave e fiqve. 6 Solomoni zotëronte dyzet stalla kuajsh për karrocat e luftës dhe dymbëdhjetë mijë kalorës.
7 Qeveritarët, secili në muajin e caktuar, i siguronin mbretit Solomon të gjitha ushqimet, që i nevojiteshin atij dhe të gjithë atyre që hanin me të në tryezë. 8 Po ashtu, secili prej tyre siguronte elb e kashtë për kuajt e mushkat dhe e çonte në vendin e caktuar për to.
Urtia e Solomonit
9 Perëndia i dha Solomonit shumë urti e dije dhe një zemër të madhe sa rëra e bregut të detit. 10 Urtia e Solomonit e tejkalonte urtinë e të gjithë popujve të lindjes e të mbarë Egjiptit. 11 Urtia e tij ia kalonte çdo njeriu, ia kalonte Etan Ezrahitit, Hemanit dhe Kalkolit e Dardait, bijve të Maholit. Emri i tij ishte i njohur mes gjithë popujve përreth. 12 Ai tha tre mijë fjalë të urta dhe thuri një mijë e pesë këngë. 13 Foli për pemët, që nga cedrat e Libanit e deri te hisopi që mbin mureve, për kafshët, për shpendët, për zvarranikët e për peshqit. 14 Njerëz nga të gjithë popujt vinin për të dëgjuar urtinë e Solomonit. Vinin dërgata nga të gjithë mbretërit e tokës që kishin dëgjuar për urtinë e tij.
Përgatitjet për ndërtimin e tempullit
15 Hirami, mbreti i Tirit, dërgoi disa shërbëtorë te Solomoni, sepse kishte dëgjuar se Solomonin e kishin vajosur mbret në vend të atit të tij, Davidit. Hirami e kishte dashur fort Davidin. 16 Edhe Solomoni i dërgoi fjalë Hiramit e i tha: 17 «Ti e di se ati im, Davidi, nuk mundi të ndërtonte një tempull për nder të emrit të Zotit, Perëndisë së tij, për shkak të luftrave që e rrethuan, derisa Zoti ia vuri armiqtë nën këmbë. 18 Tani Zoti, Perëndia im, më ka dhënë paqe nga të gjitha anët e nuk kam as kundërshtarë e as ndonjë kërcënim. 19 Prandaj dua të ndërtoj një tempull për nder të emrit të Zotit, Perëndisë tim, sipas premtimit që Zoti i bëri Davidit, atit tim, kur i tha: “Biri yt, ai që do të caktoj unë për t'u ulur mbi fronin tënd, ai do ta ndërtojë tempullin për nder të emrit tim”. 20 Prandaj jepu urdhër druvarëve të tu, që të presin cedra Libani për mua, sepse ti e di se ne nuk kemi druvarë me përvojë, siç janë sidonasit. Shërbëtorët e mi do të punojnë bashkë me të tutë dhe unë do t'i paguaj si të thuash ti». 21 Hirami, kur dëgjoi fjalët e Solomonit, u gëzua shumë e tha: «Bekuar qoftë sot Zoti, që i ka dhënë Davidit një djalë të urtë për të sunduar këtë popull të madh». 22 Pastaj Hirami i dërgoi fjalë Solomonit e i tha: «U njoftova për kërkesat e tua dhe do të të jap të gjithë drurin e cedrit dhe të qiparisit që dëshiron. 23 Shërbëtorët e mi do t'i zbresin drurët nga Libani në det dhe do t'i lidhin bashkë që të lundrojnë në det, deri në vendin që do të caktosh ti. Atje do t'i zgjidhin e do t'i marrësh ti. Si pagesë dëshiroj të më sigurosh ushqime për shtëpinë time». 24 Kështu, Hirami i dha Solomonit të gjithë drurin e cedrit dhe të qiparisit që i nevojitej, 25 ndërsa Solomoni i dha Hiramit gjashtë mijë tonë grurë si ushqim për shtëpinë e tij dhe tetë mijë litra vaj të pastër. Kaq qe sasia që Solomoni i jepte Hiramit në vit. 26 Zoti i dha urti Solomonit, ashtu siç i kishte premtuar. Hirami dhe Solomoni jetuan në paqe dhe bënë besëlidhje me njëri-tjetrin.
27 Mbreti Solomon vendosi punën e detyruar për mbarë Izraelin dhe për të punuar u morën tridhjetë mijë burra. 28 Çdo muaj ai dërgonte në Liban nga dhjetë mijë burra. Ata punonin me ndërresa dhe ishin një muaj në Liban e dy muaj në shtëpi. Përgjegjës për punën e detyruar ishte Adonirami. 29 Solomoni kishte edhe shtatëdhjetë mijë punëtorë ngarkim-shkarkimi dhe tetëdhjetë mijë gurgdhendës në mal, 30 pa llogaritur tre mijë e treqind përgjegjësit që mbikëqyrnin punën dhe punëtorët. 31 Mbreti urdhëroi të nxirreshin e të latoheshin gurë të mëdhenj e të zgjedhur, për të ndërtuar themelet e tempullit. 32 Kështu, ndërtuesit e Solomonit dhe të Hiramit, bashkë me gibelitët, latuan gurët dhe përgatitën drurët për ndërtimin e tempullit.
1 Καὶ ἐχορήγουν οἱ καθεσταμένοι οὕτως τῷ βασιλεῖ Σαλωμων καὶ πάντα τὰ διαγγέλματα ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως, ἕκαστος μῆνα αὐτοῦ, οὐ παραλλάσσουσιν λόγον· καὶ τὰς κριθὰς καὶ τὸ ἄχυρον τοῖς ἵπποις καὶ τοῖς ἅρμασιν ᾖρον εἰς τὸν τόπον, οὗ ἂν ᾖ ὁ βασιλεύς, ἕκαστος κατὰ τὴν σύνταξιν αὐτοῦ. 2 καὶ ταῦτα τὰ δέοντα τῷ Σαλωμων ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ· τριάκοντα κόροι σεμιδάλεως καὶ ἑξήκοντα κόροι ἀλεύρου κεκοπανισμένου 3 καὶ δέκα μόσχοι ἐκλεκτοὶ καὶ εἴκοσι βόες νομάδες καὶ ἑκατὸν πρόβατα ἐκτὸς ἐλάφων καὶ δορκάδων καὶ ὀρνίθων ἐκλεκτῶν, σιτευτά. 4 ὅτι ἦν ἄρχων πέραν τοῦ ποταμοῦ, καὶ ἦν αὐτῷ εἰρήνη ἐκ πάντων τῶν μερῶν κυκλόθεν.
9 Καὶ ἔδωκεν κύριος φρόνησιν τῷ Σαλωμων καὶ σοφίαν πολλὴν σφόδρα καὶ χύμα καρδίας ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν, 10 καὶ ἐπληθύνθη Σαλωμων σφόδρα ὑπὲρ τὴν φρόνησιν πάντων ἀρχαίων ἀνθρώπων καὶ ὑπὲρ πάντας φρονίμους Αἰγύπτου 11 καὶ ἐσοφίσατο ὑπὲρ πάντας τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐσοφίσατο ὑπὲρ Γαιθαν τὸν Εζραΐτην καὶ τὸν Αιμαν καὶ τὸν Χαλκαλ καὶ Δαρδα υἱοὺς Μαλ. 12 καὶ ἐλάλησεν Σαλωμων τρισχιλίας παραβολάς, καὶ ἦσαν ᾠδαὶ αὐτοῦ πεντακισχίλιαι. 13 καὶ ἐλάλησεν περὶ τῶν ξύλων ἀπὸ τῆς κέδρου τῆς ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ ἕως τῆς ὑσσώπου τῆς ἐκπορευομένης διὰ τοῦ τοίχου καὶ ἐλάλησεν περὶ τῶν κτηνῶν καὶ περὶ τῶν πετεινῶν καὶ περὶ τῶν ἑρπετῶν καὶ περὶ τῶν ἰχθύων. 14 καὶ παρεγίνοντο πάντες οἱ λαοὶ ἀκοῦσαι τῆς σοφίας Σαλωμων, καὶ ἐλάμβανεν δῶρα παρὰ πάντων τῶν βασιλέων τῆς γῆς, ὅσοι ἤκουον τῆς σοφίας αὐτοῦ.
14a Καὶ ἔλαβεν Σαλωμων τὴν θυγατέρα Φαραω ἑαυτῷ εἰς γυναῖκα καὶ εἰσήγαγεν αὐτὴν εἰς τὴν πόλιν Δαυιδ ἕως συντελέσαι αὐτὸν τὸν οἶκον κυρίου καὶ τὸν οἶκον ἑαυτοῦ καὶ τὸ τεῖχος Ιερουσαλημ. 14b τότε ἀνέβη Φαραω βασιλεὺς Αἰγύπτου καὶ προκατελάβετο τὴν Γαζερ καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν καὶ τὸν Χανανίτην τὸν κατοικοῦντα ἐν Μεργαβ, καὶ ἔδωκεν αὐτὰς Φαραω ἀποστολὰς θυγατρὶ αὐτοῦ γυναικὶ Σαλωμων, καὶ Σαλωμων ᾠκοδόμησεν τὴν Γαζερ.
15 Καὶ ἀπέστειλεν Χιραμ βασιλεὺς Τύρου τοὺς παῖδας αὐτοῦ χρῖσαι τὸν Σαλωμων ἀντὶ Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ὅτι ἀγαπῶν ἦν Χιραμ τὸν Δαυιδ πάσας τὰς ἡμέρας. 16 καὶ ἀπέστειλεν Σαλωμων πρὸς Χιραμ λέγων 17 Σὺ οἶδας Δαυιδ τὸν πατέρα μου ὅτι οὐκ ἐδύνατο οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι κυρίου θεοῦ μου ἀπὸ προσώπου τῶν πολέμων τῶν κυκλωσάντων αὐτὸν ἕως τοῦ δοῦναι κύριον αὐτοὺς ὑπὸ τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν αὐτοῦ. 18 καὶ νῦν ἀνέπαυσε κύριος ὁ θεός μου ἐμοὶ κυκλόθεν· οὐκ ἔστιν ἐπίβουλος καὶ οὐκ ἔστιν ἀπάντημα πονηρόν. 19 καὶ ἰδοὺ ἐγὼ λέγω οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι κυρίου θεοῦ μου, καθὼς ἐλάλησεν κύριος ὁ θεὸς πρὸς Δαυιδ τὸν πατέρα μου λέγων Ὁ υἱός σου, ὃν δώσω ἀντὶ σοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον σου, οὗτος οἰκοδομήσει τὸν οἶκον τῷ ὀνόματί μου. 20 καὶ νῦν ἔντειλαι καὶ κοψάτωσάν μοι ξύλα ἐκ τοῦ Λιβάνου, καὶ ἰδοὺ οἱ δοῦλοί μου μετὰ τῶν δούλων σου· καὶ τὸν μισθὸν δουλείας σου δώσω σοι κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν εἴπῃς, ὅτι σὺ οἶδας ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν εἰδὼς ξύλα κόπτειν καθὼς οἱ Σιδώνιοι. 21 καὶ ἐγενήθη καθὼς ἤκουσεν Χιραμ τῶν λόγων Σαλωμων, ἐχάρη σφόδρα καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς ὁ θεὸς σήμερον, ὃς ἔδωκεν τῷ Δαυιδ υἱὸν φρόνιμον ἐπὶ τὸν λαὸν τὸν πολὺν τοῦτον. 22 καὶ ἀπέστειλεν πρὸς Σαλωμων λέγων Ἀκήκοα περὶ πάντων, ὧν ἀπέσταλκας πρός με· ἐγὼ ποιήσω πᾶν θέλημά σου, ξύλα κέδρινα καὶ πεύκινα· 23 οἱ δοῦλοί μου κατάξουσιν αὐτὰ ἐκ τοῦ Λιβάνου εἰς τὴν θάλασσαν, ἐγὼ θήσομαι αὐτὰ σχεδίας ἕως τοῦ τόπου, οὗ ἐὰν ἀποστείλῃς πρός με, καὶ ἐκτινάξω αὐτὰ ἐκεῖ, καὶ σὺ ἀρεῖς· καὶ ποιήσεις τὸ θέλημά μου τοῦ δοῦναι ἄρτους τῷ οἴκῳ μου. 24 καὶ ἦν Χιραμ διδοὺς τῷ Σαλωμων κέδρους καὶ πᾶν θέλημα αὐτοῦ. 25 καὶ Σαλωμων ἔδωκεν τῷ Χιραμ εἴκοσι χιλιάδας κόρους πυροῦ καὶ μαχιρ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ εἴκοσι χιλιάδας βεθ ἐλαίου κεκομμένου· κατὰ τοῦτο ἐδίδου Σαλωμων τῷ Χιραμ κατ᾽ ἐνιαυτόν. 26 καὶ κύριος ἔδωκεν σοφίαν τῷ Σαλωμων, καθὼς ἐλάλησεν αὐτῷ· καὶ ἦν εἰρήνη ἀνὰ μέσον Χιραμ καὶ ἀνὰ μέσον Σαλωμων, καὶ διέθεντο διαθήκην ἀνὰ μέσον ἑαυτῶν. — 27 καὶ ἀνήνεγκεν ὁ βασιλεὺς φόρον ἐκ παντὸς Ισραηλ, καὶ ἦν ὁ φόρος τριάκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν. 28 καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὸν Λίβανον, δέκα χιλιάδες ἐν τῷ μηνί, ἀλλασσόμενοι, μῆνα ἦσαν ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ δύο μῆνας ἐν οἴκῳ αὐτῶν· καὶ Αδωνιραμ ἐπὶ τοῦ φόρου. 29 καὶ ἦν τῷ Σαλωμων ἑβδομήκοντα χιλιάδες αἴροντες ἄρσιν καὶ ὀγδοήκοντα χιλιάδες λατόμων ἐν τῷ ὄρει 30 χωρὶς ἀρχόντων τῶν καθεσταμένων ἐπὶ τῶν ἔργων τῶν Σαλωμων, τρεῖς χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι ἐπιστάται οἱ ποιοῦντες τὰ ἔργα. 32 καὶ ἡτοίμασαν τοὺς λίθους καὶ τὰ ξύλα τρία ἔτη.