1 «Efraimi më rrethon me rrena,
me mashtrime, shtëpia e Izraelit,
por Juda endet me Perëndinë,
me të Shenjtin është besnik ».
Faji i Izraelit
2 «Efraimi kullot erën, ndjek tufanin,
tërë ditën shumon mashtrimin e dhunën.
Bën marrëveshje me Asirinë,
vajin në Egjipt e çon.
3 E padit Zoti Judën,
Jakobin e ndëshkon për udhët e tij
e veprat do t'ia shpërblejë.
4 Që në bark e kapi të vëllanë prej thembre,
me Perëndinë u ndesh kur u bë burrë.
5 U rrok me engjëllin e fitoi,
vajtoi e mëshirë kërkoi.
Në Betel Perëndia e gjeti
e me të atje foli.
6 Zot, Perëndia i ushtrive,
Zot është emri i tij.
7 Kthehu, pra, te Perëndia yt,
mbaje mirësinë e drejtësinë
e prit gjithmonë për Perëndinë tënd.
8 Tregtar me peshore që rren në dorë,
mashtrimin dëshiron.
9 Por Efraimi thotë:
“U bëra pasanik,
pasuri gjeta për vete.
E në asnjë prej punëve të mia,
s'do të gjendet faj a mëkat”.
10 Por unë, Zoti, jam Perëndia yt,
që në tokën e Egjiptit.
Do të të vendos sërish në tendë,
si në ditët e të kremtes.
11 Unë u fola profetëve,
vegimet i shumova unë.
Me shëmbëlltyra fola përmes tyre.
12 Sa për Gileadin, ai është fajtor,
ata janë krejt të pavlerë.
Në Gilgal flijojnë qe,
altarët e tyre janë si pirgje gurësh
nëpër hullitë e arës.
13 Ia mbathi Jakobi për në tokën e Aramit,
Izraeli u bë shërbëtor për një grua,
për një grua u bë bari.
14 Me anë të një profeti
Zoti e nxori Izraelin nga Egjipti,
me anë të një profeti edhe e ruajti.
15 Efraimi nxori vrer,
ndaj gjakun e derdhur
Zoti i tij do t'ia kërkojë
e poshtërsinë do t'ia shpërblejë».
1 Ἐκύκλωσέν με ἐν ψεύδει Εφραιμ καὶ ἐν ἀσεβείαις οἶκος Ισραηλ καὶ Ιουδα. νῦν ἔγνω αὐτοὺς ὁ θεός, καὶ λαὸς ἅγιος κεκλήσεται θεοῦ. 2 ὁ δὲ Εφραιμ πονηρὸν πνεῦμα, ἐδίωξεν καύσωνα ὅλην τὴν ἡμέραν· κενὰ καὶ μάταια ἐπλήθυνεν καὶ διαθήκην μετὰ Ἀσσυρίων διέθετο, καὶ ἔλαιον εἰς Αἴγυπτον ἐνεπορεύετο. 3 καὶ κρίσις τῷ κυρίῳ πρὸς Ιουδαν τοῦ ἐκδικῆσαι τὸν Ιακωβ κατὰ τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ ἀνταποδώσει αὐτῷ. 4 ἐν τῇ κοιλίᾳ ἐπτέρνισεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἐν κόποις αὐτοῦ ἐνίσχυσεν πρὸς θεὸν 5 καὶ ἐνίσχυσεν μετὰ ἀγγέλου καὶ ἠδυνάσθη· ἔκλαυσαν καὶ ἐδεήθησάν μου, ἐν τῷ οἴκῳ Ων εὕροσάν με, καὶ ἐκεῖ ἐλαλήθη πρὸς αὐτόν. 6 ὁ δὲ κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ἔσται μνημόσυνον αὐτοῦ. 7 καὶ σὺ ἐν θεῷ σου ἐπιστρέψεις· ἔλεον καὶ κρίμα φυλάσσου καὶ ἔγγιζε πρὸς τὸν θεόν σου διὰ παντός.
8 Χανααν ἐν χειρὶ αὐτοῦ ζυγὸς ἀδικίας, καταδυναστεύειν ἠγάπησε. 9 καὶ εἶπεν Εφραιμ Πλὴν πεπλούτηκα, εὕρηκα ἀναψυχὴν ἐμαυτῷ. πάντες οἱ πόνοι αὐτοῦ οὐχ εὑρεθήσονται αὐτῷ δι᾽ ἀδικίας, ἃς ἥμαρτεν. 10 ἐγὼ δὲ κύριος ὁ θεός σου ἀνήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἔτι κατοικιῶ σε ἐν σκηναῖς καθὼς ἡμέρᾳ ἑορτῆς. 11 καὶ λαλήσω πρὸς προφήτας, καὶ ἐγὼ ὁράσεις ἐπλήθυνα καὶ ἐν χερσὶν προφητῶν ὡμοιώθην. 12 εἰ μὴ Γαλααδ ἔστιν· ἄρα ψευδεῖς ἦσαν ἐν Γαλγαλ ἄρχοντες θυσιάζοντες, καὶ τὰ θυσιαστήρια αὐτῶν ὡς χελῶναι ἐπὶ χέρσον ἀγροῦ. 13 καὶ ἀνεχώρησεν Ιακωβ εἰς πεδίον Συρίας, καὶ ἐδούλευσεν Ισραηλ ἐν γυναικὶ καὶ ἐν γυναικὶ ἐφυλάξατο. 14 καὶ ἐν προφήτῃ ἀνήγαγεν κύριος τὸν Ισραηλ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἐν προφήτῃ διεφυλάχθη. 15 ἐθύμωσεν Εφραιμ καὶ παρώργισεν, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν ἐκχυθήσεται, καὶ τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ ἀνταποδώσει αὐτῷ κύριος.