1 Mjeshtrit të korit. Për Gititin. Psalm i Davidit.
2 O Zot, Zoti ynë,
sa i mrekullueshëm është emri yt mbi tokën mbarë!
Mbi qiej e shpalos madhështinë tënde.
3 Me gojën e fëmijëve dhe të foshnjave
tregove fuqinë kundër armiqve të tu,
që t'i bësh të heshtin armiq e kundërshtarë.
4 Kur vështroj qiellin, veprën e duarve të tua,
hënën e yjet që ti krijove,
5 ç'është njeriu që të kujtohesh për të,
apo biri i njeriut që të kujdesesh për të?
6 Pak më pak se Perëndi e bëre,
e kurorëzove me nder e me lavdi.
7 I dhe pushtet mbi veprat e duarve të tua,
gjithçka ia nënshtrove nën këmbë:
8 mbarë dhentë, gjedhët
dhe egërsirat e fushës,
9 zogjtë e qiellit, peshqit e detit,
gjithçka që shtigjet e deteve përshkon.
10 O Zot, Zoti ynë,
sa i mrekullueshëm është emri yt mbi tokën mbarë!
1 Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῶν ληνῶν· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.
2 Κύριε ὁ κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ,
ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν.
3 ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον
ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν σου
τοῦ καταλῦσαι ἐχθρὸν καὶ ἐκδικητήν.
4 ὅτι ὄψομαι τοὺς οὐρανούς, ἔργα τῶν δακτύλων σου,
σελήνην καὶ ἀστέρας, ἃ σὺ ἐθεμελίωσας.
5 τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι μιμνῄσκῃ αὐτοῦ,
ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;
6 ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ᾽ ἀγγέλους,
δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν·
7 καὶ κατέστησας αὐτὸν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου,
πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ,
8 πρόβατα καὶ βόας πάσας,
ἔτι δὲ καὶ τὰ κτήνη τοῦ πεδίου,
9 τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσσης,
τὰ διαπορευόμενα τρίβους θαλασσῶν.
10 κύριε ὁ κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ.