1 Mjeshtrit të korit. Për Jedutunin. Psalm i Davidit.
2 Veç në Perëndinë prehet shpirti im,
prej tij më vjen shpëtimi.
3 Vetëm ai është shkëmbi e shpëtimi im,
ai është streha ime e më nuk do të trandem.
4 Deri kur do të vërsuleni kundër një njeriu,
që ta hidhni përtokë të gjithë bashkë,
si murin e shtrembët, si gardhin e prishur?
5 Kërkojnë t'ia nëpërkëmbin nderin,
gjejnë kënaqësi në gënjeshtra.
Me gojë bekojnë,
por me zemër mallkojnë. selah
6 Veç në Perëndinë prehu, o shpirti im,
se tek ai kam shpresë.
7 Vetëm ai është shkëmbi e shpëtimi im,
ai është streha ime e nuk do të trandem.
8 Te Perëndia është shpëtimi e nderi im,
te Perëndia, kështjella e fortë dhe streha ime.
9 Ki besim tek ai në çdo kohë, o popull,
hape zemrën përpara tij,
Perëndia është streha jonë. selah
10 Bijtë e njeriut janë veç avull,
kotësi janë bijtë e çdonjërit;
vëri në peshore e do të shohësh
se janë më të lehtë se tymi.
11 Mos kini besim te dhuna,
mos e varni shpresën te grabitja,
edhe kur pasuritë t'ju shtohen,
zemrën mos ua kushtoni.
12 Një herë foli Perëndia,
dy herë unë e dëgjova,
se pushteti i përket Perëndisë;
13 mirësia është e jotja, o Zot,
ti e shpërblen njeriun sipas veprave të tij.
1 Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ιουδαίας.
2 Ὁ θεὸς ὁ θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω·
ἐδίψησέν σοι ἡ ψυχή μου.
ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου
ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ;
3 οὕτως ἐν τῷ ἁγίῳ ὤφθην σοι
τοῦ ἰδεῖν τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν δόξαν σου.
4 ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωάς·
τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσίν σε.
5 οὕτως εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου,
ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰς χεῖράς μου.
6 ὡσεὶ στέατος καὶ πιότητος ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου,
καὶ χείλη ἀγαλλιάσεως αἰνέσει τὸ στόμα μου.
7 εἰ ἐμνημόνευόν σου ἐπὶ τῆς στρωμνῆς μου,
ἐν τοῖς ὄρθροις ἐμελέτων εἰς σέ·
8 ὅτι ἐγενήθης βοηθός μου,
καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι.
9 ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου,
ἐμοῦ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου.
10 αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου,
εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς·
11 παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ῥομφαίας,
μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται.
12 ὁ δὲ βασιλεὺς εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ θεῷ,
ἐπαινεσθήσεται πᾶς ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ,
ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα.