1 Përse vlojnë kombet
dhe popujt pëshpëritin kotësi?
2 Mbretërit e tokës po ngrihen
dhe prijësit po mblidhen bashkë
kundër Zotit e kundër të vajosurit të tij.
3 «T'i këputim vargonjtë e tyre,
litarët e tyre t'i hedhim tej».
4 Ai që rri në qiell qesh,
Zoti tallet me ta.
5 Atëherë, u flet me turfullimë,
me zemërimin e vet i tmerron:
6 «Mbretin tim e vura në Sion,
në malin tim të shenjtë».
7 Do të shpall vendimin e Zotit.
Ai më tha: «Ti je biri im, sot të kam lindur.
8 Kërkomë e do të t'i jap kombet si trashëgim,
tokën mbarë, që ta kesh nën zotërim.
9 Me skeptër hekuri do t'i thyesh,
si enë poçari do t'i copëtosh».
10 Prandaj, silluni me urti, o mbretër,
vini mend, o gjyqtarë të tokës.
11 Shërbejini Zotit me drojë,
me dridhma gëzohuni;
12 nderoni birin e tij ,
që Zoti të mos zemërohet
e ju të mos birreni udhës,
se zemërimi i tij është i shpejtë.
Lum të gjithë ata që tek ai strehohen.
1 Ἵνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη
καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;
2 παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς,
καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ
κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ
διάψαλμα
3 Διαρρήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν
καὶ ἀπορρίψωμεν ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν.
4 ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς,
καὶ ὁ κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς.
5 τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ
καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς
6 Ἐγὼ δὲ κατεστάθην βασιλεὺς ὑπ᾽ αὐτοῦ
ἐπὶ Σιων ὄρος τὸ ἅγιον αὐτοῦ
7 διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα κυρίου
Κύριος εἶπεν πρός με Υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε·
8 αἴτησαι παρ᾽ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου
καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς·
9 ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ,
ὡς σκεῦος κεραμέως συντρίψεις αὐτούς.
10 καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε·
παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν.
11 δουλεύσατε τῷ κυρίῳ ἐν φόβῳ
καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ.
12 δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ κύριος
καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας.
ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ,
μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾽ αὐτῷ.