1 Mjeshtrit të korit. Psalm i Davidit.
O Perëndi, lavdi im,
mos hesht!
2 Se goja e të paudhit dhe goja e mashtruesit
është hapur kundër meje,
kanë folur kundër meje
me gjuhë gënjeshtare.
3 Më kanë rrethuar me fjalë urrejtjeje,
më kanë sulmuar pa shkak.
4 Dashurisë sime i përgjigjen me padi,
por unë veç lutem.
5 Të mirën ma kthejnë me të keqe,
dashurinë ma shpërblejnë me urrejtje.
6 «Cakto një të paudhë mbi të», thonë,
«Një paditës, që t'i rrijë në të djathtë.
7 Daltë fajtor kur ta gjykojnë,
lutja iu ktheftë në mëkat.
8 Qofshin të pakta ditët e tij,
vendin e tij e zëntë një tjetër.
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë
dhe gruaja e tij vejushë.
10 Iu bëfshin bijtë endacakë e lypsarë,
rrëmofshin larg rrënojave të tyre.
11 Pasurinë ia marrtë huadhënësi,
të huajt e përlafshin mundin e tij.
12 Askush mos tregoftë mirësi për të,
askujt mos iu dhimbshin jetimët e tij.
13 Pasardhësit e tij u shfarosshin,
u shoftë emri i tyre pas një breznie.
14 E kujtoftë Zoti paudhësinë e etërve të tij,
mëkatin e nënës së tij mos e shleftë.
15 Para syve të Zotit qofshin përherë,
u zhduktë nga toka kujtimi i tyre.
16 Se nuk u kujtua të tregojë mirësi,
por e mundonte skamnorin e nevojtarin,
zemërthyerin e ndiqte deri në vdekje.
17 E donte mallkimin, rëntë, pra, mbi të!
S'e donte bekimin, qoftë, pra, larg tij!
18 E vishte mallkimin si rrobë,
e pra, ia përshkoftë të përbrendshmet si uji
dhe kockat porsi vaji.
19 Iu bëftë porsi rroba që vesh,
si brezi që mban përherë ngjeshur».
20 Këtë shpagim paçin prej Zotit paditësit e mi,
bashkë me ata që flasin keq kundër shpirtit tim.
21 E ti, o Zot, Zoti im, vepro për mua,
siç i ka hije emrit tënd!
E dashur është mirësia jote, shpëtomë!
22 Se skamnor e nevojtar jam unë
e zemra ime sëmbon brenda meje.
23 Po tretem si hija e muzgut,
po më shkundin si karkalecin.
24 Gjunjët po më këputen nga të pangrënët,
mishi po më tretet pa dhjamë.
25 Jam kthyer në përqeshje për ta,
kur më shikojnë, tundin kokën.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im,
shpëtomë sipas mirësisë sate.
27 Le ta dinë se kjo është dora jote
dhe se ti, o Zot, e bëre këtë.
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh.
Ata që ngrihen kundër meje do të turpërohen,
ndërsa shërbëtori yt do të gëzohet.
29 U veshshin me turp ata që më paditin,
me turpin e vet si me petk u mbështjellshin.
30 E unë do ta përlëvdoj Zotin me plot gojën,
në mes të turmës së madhe do ta lavdëroj.
31 Se ai i rri në të djathtë skamnorit
dhe e shpëton nga ata që e gjykojnë.
1 Τῷ Δαυιδ ψαλμός.
Εἶπεν ὁ κύριος τῷ κυρίῳ μου Κάθου ἐκ δεξιῶν μου,
ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.
2 ῥάβδον δυνάμεώς σου ἐξαποστελεῖ κύριος ἐκ Σιων,
καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου.
3 μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου
ἐν ταῖς λαμπρότησιν τῶν ἁγίων·
ἐκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐξεγέννησά σε.
4 ὤμοσεν κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται
Σὺ εἶ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδεκ.
5 κύριος ἐκ δεξιῶν σου συνέθλασεν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς αὐτοῦ βασιλεῖς·
6 κρινεῖ ἐν τοῖς ἔθνεσιν, πληρώσει πτώματα,
συνθλάσει κεφαλὰς ἐπὶ γῆς πολλῶν.
7 ἐκ χειμάρρου ἐν ὁδῷ πίεται·
διὰ τοῦτο ὑψώσει κεφαλήν.