Përgjigjja e Jobit
1 Zoti i foli sërish Jobit e tha:
2 «A ka qortues që ndeshet me të gjithëpushtetshmin?
Le të përgjigjet ai që do të ndreqë Perëndinë!».
3 Jobi iu përgjigj Zotit e tha:
4 «Ja, kurrgjë s'jam! Si të të përgjigjem?
Gojën me dorë do ta mbyll.
5 Një herë fola e më nuk përgjigjem.
Madje dy herë, por nuk do të vijoj».
Përgjigjja e Zotit
6 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit nga stuhia e i tha:
7 «Ngjishi ijët si burrë,
se unë do të të pyes e ti do të më përgjigjesh.
8 A do ta mohosh edhe drejtësinë time?
A do të më fajësosh mua për të shfajësuar veten?
9 Mos e ke krahun si Perëndia?
A është si zëri i tij gjëmimi yt?
10 Mbështillu, pra, me madhështi e krenari,
me lavdi e nder vishu!
11 Zbraze gufimin e zemërimit tënd,
shikoji krenarët e poshtëroi,
12 shikoji krenarët e përuli,
shkeli të paudhët kudo të gjenden.
13 Fshihi njëherësh në pluhur
e në fshehtësi mbyllua fytyrën.
14 Atëherë edhe unë do të dëshmoj
se e djathta jote të shpëton.
15 Shiko Behemotin, që e bëra si ti,
ai ha bar si kau.
16 Shiko sa të fuqishme i ka ijët
e sa të forta muskujt e barkut.
17 E ngre bishtin si cedër
e kofshët i ka të endura me deje.
18 Eshtrat e tij si gypa bronzi,
brinjët e tij si shufra hekuri.
19 Ai është vepra e parë e Perëndisë
e vetëm krijuesi i tij mund t'i qaset me shpatë.
20 Malet ia japin ushqimin
e tërë egërsirat që në to lodrojnë.
21 Nën lotus shtrihet
në kallamishten e dendur e në moçal.
22 Lotuset me hije e mbulojnë
e shelgjet bri vaut e rrethojnë.
23 Nuk trembet as kur lumi fryhet,
është i sigurt edhe po t'i mbërrijë Jordani gjer në gojë.
24 A e verbon dhe e kap dot?
A ia zë njeri turinjtë në kurth?
25 A mund ta zësh Leviatanin me grep
e t'ia mbash gjuhën me tërkuzë?
26 A mund t'ia lidhësh hundën me xunkth
e t'ia shposh nofullën me kanxhë?
27 Mos vallë do të të përgjërohet shumë
e do të të flasë ëmbël?
28 A do të lidhë besën me ty
e ti do ta marrësh përgjithmonë si shërbëtor?
29 A do të luash me të si me një zog,
apo do ta lidhësh për vajzat e tua?
30 A do ta nxjerrin në shitje ortakët
e tregtarët do ta ndajnë mes tyre?
31 A do t'ia mbushësh lëkurën me fuzhnja
e kokën me grepa peshku?
32 Vër dorë në të e mbaje mend luftimin,
e më nuk do ta përsëritësh».
1 Καὶ ἀπεκρίθη κύριος ὁ θεὸς τῷ Ιωβ καὶ εἶπεν
2 Μὴ κρίσιν μετὰ ἱκανοῦ ἐκκλινεῖ,*
ἐλέγχων θεὸν ἀποκριθήσεται αὐτήν;‡
3 Ὑπολαβὼν δὲ Ιωβ λέγει τῷ κυρίῳ
4 Τί ἔτι ἐγὼ κρίνομαι νουθετούμενος καὶ ἐλέγχων κύριον
ἀκούων τοιαῦτα οὐθὲν ὤν;
ἐγὼ δὲ τίνα ἀπόκρισιν δῶ πρὸς ταῦτα;
χεῖρα θήσω ἐπὶ στόματί μου·
5 ἅπαξ λελάληκα, ἐπὶ δὲ τῷ δευτέρῳ οὐ προσθήσω.
6 Ἔτι δὲ ὑπολαβὼν ὁ κύριος εἶπεν τῷ Ιωβ ἐκ τοῦ νέφους
7 Μή, ἀλλὰ ζῶσαι ὥσπερ ἀνὴρ τὴν ὀσφύν σου,
ἐρωτήσω δέ σε, σὺ δέ μοι ἀποκρίθητι·
8 μὴ ἀποποιοῦ μου τὸ κρίμα.
οἴει δέ με ἄλλως σοι κεχρηματικέναι ἢ ἵνα ἀναφανῇς δίκαιος;
9 ἦ βραχίων σοί ἐστιν κατὰ τοῦ κυρίου,
ἢ φωνῇ κατ᾽ αὐτὸν βροντᾷς;
10 ἀνάλαβε δὴ ὕψος καὶ δύναμιν,
δόξαν δὲ καὶ τιμὴν ἀμφίεσαι·
11 ἀπόστειλον δὲ ἀγγέλους ὀργῇ,
πᾶν δὲ ὑβριστὴν ταπείνωσον,
12 ὑπερήφανον δὲ σβέσον,
σῆψον δὲ ἀσεβεῖς παραχρῆμα,
13 κρύψον δὲ εἰς γῆν ἔξω ὁμοθυμαδόν,
τὰ δὲ πρόσωπα αὐτῶν ἀτιμίας ἔμπλησον·
14 ὁμολογήσω ἄρα ὅτι δύναται ἡ δεξιά σου σῶσαι. —
15 ἀλλὰ δὴ ἰδοὺ θηρία παρὰ σοί·
χόρτον ἴσα βουσὶν ἐσθίει.
16 ἰδοὺ δὴ ἰσχὺς αὐτοῦ ἐπ᾽ ὀσφύι,
ἡ δὲ δύναμις ἐπ᾽ ὀμφαλοῦ γαστρός·
17 ἔστησεν οὐρὰν ὡς κυπάρισσον,
τὰ δὲ νεῦρα αὐτοῦ συμπέπλεκται·
18 αἱ πλευραὶ αὐτοῦ πλευραὶ χάλκειαι,
ἡ δὲ ῥάχις αὐτοῦ σίδηρος χυτός.
19 τοῦτ᾽ ἔστιν ἀρχὴ πλάσματος κυρίου,
πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ.
20 ἐπελθὼν δὲ ἐπ᾽ ὄρος ἀκρότομον
ἐποίησεν χαρμονὴν τετράποσιν ἐν τῷ ταρτάρῳ·
21 ὑπὸ παντοδαπὰ δένδρα κοιμᾶται
παρὰ πάπυρον καὶ κάλαμον καὶ βούτομον·
22 σκιάζονται δὲ ἐν αὐτῷ δένδρα μεγάλα
σὺν ῥαδάμνοις καὶ κλῶνες ἄγνου.
23 ἐὰν γένηται πλήμμυρα, οὐ μὴ αἰσθηθῇ,*
πέποιθεν ὅτι προσκρούσει ὁ Ιορδάνης εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ.
24 ἐν τῷ ὀφθαλμῷ αὐτοῦ δέξεται αὐτόν,*
ἐνσκολιευόμενος τρήσει ῥῖνα;‡ —
25 ἄξεις δὲ δράκοντα ἐν ἀγκίστρῳ,
περιθήσεις δὲ φορβεὰν περὶ ῥῖνα αὐτοῦ;
26 εἰ δήσεις κρίκον ἐν τῷ μυκτῆρι αὐτοῦ,‡
ψελίῳ δὲ τρυπήσεις τὸ χεῖλος αὐτοῦ;
27 λαλήσει δέ σοι δεήσει,
ἱκετηρίᾳ μαλακῶς;
28 θήσεται δὲ διαθήκην μετὰ σοῦ,
λήμψῃ δὲ αὐτὸν δοῦλον αἰώνιον;
29 παίξῃ δὲ ἐν αὐτῷ ὥσπερ ὀρνέῳ
ἢ δήσεις αὐτὸν ὥσπερ στρουθίον παιδίῳ;
30 ἐνσιτοῦνται δὲ ἐν αὐτῷ ἔθνη,
μεριτεύονται δὲ αὐτὸν Φοινίκων γένη;
31 πᾶν δὲ πλωτὸν συνελθὸν οὐ μὴ ἐνέγκωσιν βύρσαν μίαν οὐρᾶς αὐτοῦ*
καὶ ἐν πλοίοις ἁλιέων κεφαλὴν αὐτοῦ.‡
32 ἐπιθήσεις δὲ αὐτῷ χεῖρα
μνησθεὶς πόλεμον τὸν γινόμενον ἐν σώματι αὐτοῦ,
καὶ μηκέτι γινέσθω.