Besnikëria e rekabitëve
1 Fjala që Zoti i drejtoi Jeremisë në kohën e Jehojakimit, birit të Josisë, mbretit të Judës, e i tha: 2 «Shko te rekabitët e folu. Futi në tempullin e Zotit, në njërën prej dhomave, e jepu të pinë verë». 3 Atëherë mora Jazanjahun, birin e Jeremisë, të birit të Habacinjahut, vëllezërit e tij dhe të gjithë bijtë e tij. 4 I futa në tempullin e Zotit, në dhomën e bijve të Kanaanit, të birit të Igdaliahut, njeriut të Perëndisë, që gjendet afër dhomës së prijësve, sipër dhomës së Masejahut, të birit të Shalumit, rojtarit të pragut. 5 Pastaj vendosa para bijve të shtëpisë së rekabitëve brokat plot me verë dhe kupat e u thashë: «Pini verë!». 6 Ata u përgjigjën: «Nuk do të pimë verë, sepse Jonadabi, biri i Rekabit, atit tonë, na ka urdhëruar e na ka thënë: “Nuk do të pini verë kurrë as ju, as bijtë tuaj. 7 Nuk do të ndërtoni shtëpi, nuk do të hidhni farë, as do të mbillni vresht, por do të banoni nëpër tenda gjatë gjithë ditëve tuaja, që të jetoni gjatë mbi dheun ku jeni të huaj”. 8 Ne iu bindëm zërit të Jonadabit, birit të Rekabit, atit tonë, për gjithçka na urdhëroi që të mos pinim verë kurrë as ne, as gratë tona, as bijtë tanë, as bijat tona, 9 të mos ndërtonim shtëpi për të banuar në to, të mos kishim as vresht, as arë, as farë, 10 prandaj banuam në tenda, u bindëm dhe bëmë gjithçka na urdhëroi Jonadabi, ati ynë. 11 Kur erdhi Nabukodonosori, mbreti i Babilonisë, kundër vendit tonë, thamë: “Ejani të hyjmë në Jerusalem e t'i ikim ushtrisë së kaldenjve e ushtrisë së arameasve”. E tani banojmë në Jerusalem».
12 Atëherë Jeremisë iu drejtua fjala e Zotit e i tha: 13 «Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: shko e thuaji popullit të Judës e banorëve të Jerusalemit: a nuk do ta pranosh qortimin e t'i dëgjosh fjalët e mia? Kumton Zoti. 14 Fjalët që u urdhëroi bijve të vet Jonadabi, biri i Rekabit, që të mos pinin verë, janë zbatuar e ata nuk pinë gjer më sot, se iu bindën urdhrit të atit të tyre. Edhe unë ju fola juve pareshtur, por ju nuk më dëgjuat. 15 Ju dërgova të gjithë shërbëtorët e mi, profetët, pareshtur jua dërgova, për t'ju thënë: kthehuni, pra, secili prej sjelljes së vet të ligë, ndreqni veprat tuaja, mos ndiqni perënditë e tjerë e mos u shërbeni. Atëherë do të banoni në tokën që ju dhashë juve dhe etërve tuaj. Por ju nuk morët vesh e nuk më dëgjuat. 16 Bijtë e Jonadabit, birit të Rekabit, e dëgjuan urdhrin e atit të tyre, por ky popull nuk më dëgjoi mua. 17 Prandaj, kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: ja, do të sjell mbi Judën e mbi të gjithë banorët e Jerusalemit gjithë të ligën që kam lajmëruar kundër tyre, se u kam folur, por nuk më kanë dëgjuar, i kam thirrur, por nuk më janë përgjigjur».
18 Atëherë Jeremia i tha shtëpisë së rekabitëve: «Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: meqë e dëgjuat urdhrin e Jonadabit, atit tuaj, dhe i mbajtët të gjitha urdhërimet e tij e bëtë gjithçka u pati urdhëruar, 19 prandaj, thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: Jonadabit, birit të Rekabit, nuk do t'i mungojë kurrë dikush që do të qëndrojë para meje».
1 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει Σεδεκια βασιλέως Ιουδα ἐν μηνὶ τῷ πέμπτῳ εἶπέν μοι Ανανιας υἱὸς Αζωρ ὁ ψευδοπροφήτης ὁ ἀπὸ Γαβαων ἐν οἴκῳ κυρίου κατ᾽ ὀφθαλμοὺς τῶν ἱερέων καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ λέγων 2 Οὕτως εἶπεν κύριος Συνέτριψα τὸν ζυγὸν τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος· 3 ἔτι δύο ἔτη ἡμερῶν ἐγὼ ἀποστρέψω εἰς τὸν τόπον τοῦτον τὰ σκεύη οἴκου κυρίου 4 καὶ Ιεχονιαν καὶ τὴν ἀποικίαν Ιουδα, ὅτι συντρίψω τὸν ζυγὸν βασιλέως Βαβυλῶνος. 5 καὶ εἶπεν Ιερεμιας πρὸς Ανανιαν κατ᾽ ὀφθαλμοὺς παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ κατ᾽ ὀφθαλμοὺς τῶν ἱερέων τῶν ἑστηκότων ἐν οἴκῳ κυρίου 6 καὶ εἶπεν Ιερεμιας Ἀληθῶς· οὕτω ποιήσαι κύριος· στήσαι τὸν λόγον σου, ὃν σὺ προφητεύεις, τοῦ ἐπιστρέψαι τὰ σκεύη οἴκου κυρίου καὶ πᾶσαν τὴν ἀποικίαν ἐκ Βαβυλῶνος εἰς τὸν τόπον τοῦτον. 7 πλὴν ἀκούσατε τὸν λόγον κυρίου, ὃν ἐγὼ λέγω εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν καὶ εἰς τὰ ὦτα παντὸς τοῦ λαοῦ 8 Οἱ προφῆται οἱ γεγονότες πρότεροί μου καὶ πρότεροι ὑμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἐπροφήτευσαν ἐπὶ γῆς πολλῆς καὶ ἐπὶ βασιλείας μεγάλας εἰς πόλεμον· 9 ὁ προφήτης ὁ προφητεύσας εἰς εἰρήνην, ἐλθόντος τοῦ λόγου γνώσονται τὸν προφήτην, ὃν ἀπέστειλεν αὐτοῖς κύριος ἐν πίστει. 10 καὶ ἔλαβεν Ανανιας ἐν ὀφθαλμοῖς παντὸς τοῦ λαοῦ τοὺς κλοιοὺς ἀπὸ τοῦ τραχήλου Ιερεμιου καὶ συνέτριψεν αὐτούς. 11 καὶ εἶπεν Ανανιας κατ᾽ ὀφθαλμοὺς παντὸς τοῦ λαοῦ λέγων Οὕτως εἶπεν κύριος Οὕτως συντρίψω τὸν ζυγὸν βασιλέως Βαβυλῶνος ἀπὸ τραχήλων πάντων τῶν ἐθνῶν. καὶ ᾤχετο Ιερεμιας εἰς τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. — 12 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ιερεμιαν μετὰ τὸ συντρῖψαι Ανανιαν τοὺς κλοιοὺς ἀπὸ τοῦ τραχήλου αὐτοῦ λέγων 13 Βάδιζε καὶ εἰπὸν πρὸς Ανανιαν λέγων Οὕτως εἶπεν κύριος Κλοιοὺς ξυλίνους συνέτριψας, καὶ ποιήσω ἀντ᾽ αὐτῶν κλοιοὺς σιδηροῦς· 14 ὅτι οὕτως εἶπεν κύριος Ζυγὸν σιδηροῦν ἔθηκα ἐπὶ τὸν τράχηλον πάντων τῶν ἐθνῶν ἐργάζεσθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος. 15 καὶ εἶπεν Ιερεμιας τῷ Ανανια Οὐκ ἀπέσταλκέν σε κύριος, καὶ πεποιθέναι ἐποίησας τὸν λαὸν τοῦτον ἐπ᾽ ἀδίκῳ· 16 διὰ τοῦτο οὕτως εἶπεν κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω σε ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἀποθανῇ. 17 καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ.