Lavdia e Jerusalemit
1 Ngrihu e shkëlqe,
se po vjen drita jote!
Lavdia e Zotit
mbi ty po agon!
2 Ja, tokën po e mbulon terri,
popujt errësira e thellë,
ndërsa mbi ty do të agojë Zoti,
lavdia e tij mbi ty do të shfaqet.
3 Drejt dritës sate do të ecin kombet,
mbretërit drejt shkëlqimit të agimit tënd.
4 Ngriji sytë përreth e shiko,
janë mbledhur të gjithë e po vijnë te ti.
Prej së largu do të vijnë bijtë e tu,
bijat e tua do të sillen në krahë.
5 Atëherë do të shohësh e do të shkëlqesh,
zemra fort do të të rrahë,
se pasuritë e detit mbi ty do të derdhen
e të mirat e kombeve te ti do të vijnë.
6 Një mori devesh do të të mbulojë,
gamile prej Midianit dhe Efahut,
të gjithë do të vijnë prej Shebës.
Ar e temjan do të mbartin
e do të shpallin lavdërimet e Zotit.
7 Gjithë dhentë e Kedarit do të mblidhen te ti,
deshtë e Nebajotit do të jenë në shërbimin tënd.
Do të kushtohen si fli e pëlqyeshme mbi altarin tim
e do ta madhëroj më shumë tempullin tim të lavdishëm.
8 Ç'janë ato që fluturojnë si retë,
porsi pëllumbat drejt foleve të tyre?
9 Ja, ishujt e largët tek më presin,
me në krye anijet e Tarshishit.
Bijtë e tu prej së largu do t'i sjellin,
me vete do të mbajnë argjendin e arin e tyre,
për nder të emrit të Zotit, Perëndisë tënd,
për nder të të shenjtit të Izraelit, që të dha lavdi.
10 Të huajt do t'i ndërtojnë muret e tua,
mbretërit e tyre do të të shërbejnë,
se vërtet në zemërimin tim të ndëshkova,
por nga mirësia ime pata mëshirë për ty.
11 Portat e tua do të rrinë përherë hapur,
nuk do të mbyllen as ditën, as natën,
që të të sjellin pasurinë e kombeve,
me mbretërit e tyre në krye.
12 Kombet dhe mbretëritë që nuk do të të shërbejnë,
do të marrin fund.
Po, ato kombe do të rrënohen krejt.
13 Te ti do të vijë lavdia e Libanit,
qiparisat e pishat, bashkë me bredhat,
për të stolisur vendin e shenjtërores sime,
të lavdishëm do ta bëj vendin ku shkelin këmbët e mia.
14 Kokulur do të vijnë te ti
bijtë e atyre që të shtypnin,
përmbys do të bien te këmbët e tua
të gjithë ata që të përçmonin,
do të të quajnë «Qyteti i Zotit»,
«Sioni i të shenjtit të Izraelit».
15 E braktisur dhe e urryer ishe
e askush nëpër ty s'kalonte,
por ja, po të bëj madhështi të amshuar,
gëzim, brez pas brezi.
16 Do të pish qumështin e kombeve,
prej begatisë së mbretërve do të thithësh.
Do ta marrësh vesh se unë jam Zoti,
shpëtimtari e shpenguesi yt,
i forti i Jakobit.
17 Në vend të bronzit, do të sjell ar,
në vend të hekurit, argjend,
bronz, në vend të drurëve,
hekur, në vend të gurëve.
Paqen do të caktoj si udhëheqësin tënd,
drejtësinë si sunduesin tënd.
18 Në vendin tënd për dhunë më s'do të flitet
as për shkatërrim e rrënim, në trojet e tua.
«Shpëtim» do t'i quash muret e tua,
«Lavdërim», portat e tua.
19 Nuk do të të ndriçojë më dielli ditën,
as hëna nuk do të të shkëlqejë natën,
se Zoti do të jetë drita jote e amshuar,
Perëndia, shkëlqimi yt.
20 Dielli yt nuk do të perëndojë më
e hëna jote nuk do të erret më,
se Zoti do të jetë drita jote e amshuar
dhe ditët e vajtimit do të marrin fund.
21 Mbarë populli yt do të jetë i drejtë
dhe vendin do ta trashëgojë në amshim.
Ata janë fara që unë mbolla,
vepra e duarve të mia, lavdia ime.
22 I vogli do të bëhet një mijë,
i pakti, një komb i fuqishëm.
Vetë unë, Zoti, në kohën e duhur,
do ta bëj shpejt këtë.
1 Φωτίζου φωτίζου, Ιερουσαλημ, ἥκει γάρ σου τὸ φῶς, καὶ ἡ δόξα κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνατέταλκεν. 2 ἰδοὺ σκότος καὶ γνόφος καλύψει γῆν ἐπ᾽ ἔθνη· ἐπὶ δὲ σὲ φανήσεται κύριος, καὶ ἡ δόξα αὐτοῦ ἐπὶ σὲ ὀφθήσεται. 3 καὶ πορεύσονται βασιλεῖς τῷ φωτί σου καὶ ἔθνη τῇ λαμπρότητί σου. 4 ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ συνηγμένα τὰ τέκνα σου· ἰδοὺ ἥκασιν πάντες οἱ υἱοί σου μακρόθεν, καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐπ᾽ ὤμων ἀρθήσονται. 5 τότε ὄψῃ καὶ φοβηθήσῃ καὶ ἐκστήσῃ τῇ καρδίᾳ, ὅτι μεταβαλεῖ εἰς σὲ πλοῦτος θαλάσσης καὶ ἐθνῶν καὶ λαῶν. καὶ ἥξουσίν σοι 6 ἀγέλαι καμήλων, καὶ καλύψουσίν σε κάμηλοι Μαδιαμ καὶ Γαιφα· πάντες ἐκ Σαβα ἥξουσιν φέροντες χρυσίον καὶ λίβανον οἴσουσιν καὶ τὸ σωτήριον κυρίου εὐαγγελιοῦνται. 7 καὶ πάντα τὰ πρόβατα Κηδαρ συναχθήσονταί σοι, καὶ κριοὶ Ναβαιωθ ἥξουσίν σοι, καὶ ἀνενεχθήσεται δεκτὰ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, καὶ ὁ οἶκος τῆς προσευχῆς μου δοξασθήσεται. 8 τίνες οἵδε ὡς νεφέλαι πέτανται καὶ ὡς περιστεραὶ σὺν νεοσσοῖς; 9 ἐμὲ νῆσοι ὑπέμειναν καὶ πλοῖα Θαρσις ἐν πρώτοις, ἀγαγεῖν τὰ τέκνα σου μακρόθεν καὶ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν μετ᾽ αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομα κυρίου τὸ ἅγιον καὶ διὰ τὸ τὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ ἔνδοξον εἶναι. 10 καὶ οἰκοδομήσουσιν ἀλλογενεῖς τὰ τείχη σου, καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν παραστήσονταί σοι· διὰ γὰρ ὀργήν μου ἐπάταξά σε καὶ διὰ ἔλεον ἠγάπησά σε. 11 καὶ ἀνοιχθήσονται αἱ πύλαι σου διὰ παντός, ἡμέρας καὶ νυκτὸς οὐ κλεισθήσονται, εἰσαγαγεῖν πρὸς σὲ δύναμιν ἐθνῶν καὶ βασιλεῖς ἀγομένους. 12 τὰ γὰρ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς, οἵτινες οὐ δουλεύσουσίν σοι, ἀπολοῦνται, καὶ τὰ ἔθνη ἐρημίᾳ ἐρημωθήσονται. 13 καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου πρὸς σὲ ἥξει ἐν κυπαρίσσῳ καὶ πεύκῃ καὶ κέδρῳ ἅμα, δοξάσαι τὸν τόπον τὸν ἅγιόν μου. 14 καὶ πορεύσονται πρὸς σὲ δεδοικότες υἱοὶ ταπεινωσάντων σε καὶ παροξυνάντων σε, καὶ κληθήσῃ Πόλις κυρίου Σιων ἁγίου Ισραηλ. 15 διὰ τὸ γεγενῆσθαί σε ἐγκαταλελειμμένην καὶ μεμισημένην καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν, καὶ θήσω σε ἀγαλλίαμα αἰώνιον, εὐφροσύνην γενεῶν γενεαῖς. 16 καὶ θηλάσεις γάλα ἐθνῶν καὶ πλοῦτον βασιλέων φάγεσαι· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ σῴζων σε καὶ ἐξαιρούμενός σε θεὸς Ισραηλ. 17 καὶ ἀντὶ χαλκοῦ οἴσω σοι χρυσίον, ἀντὶ δὲ σιδήρου οἴσω σοι ἀργύριον, ἀντὶ δὲ ξύλων οἴσω σοι χαλκόν, ἀντὶ δὲ λίθων σίδηρον. καὶ δώσω τοὺς ἄρχοντάς σου ἐν εἰρήνῃ καὶ τοὺς ἐπισκόπους σου ἐν δικαιοσύνῃ· 18 καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται ἔτι ἀδικία ἐν τῇ γῇ σου οὐδὲ σύντριμμα οὐδὲ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁρίοις σου, ἀλλὰ κληθήσεται Σωτήριον τὰ τείχη σου, καὶ αἱ πύλαι σου Γλύμμα. 19 καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ ἥλιος εἰς φῶς ἡμέρας, οὐδὲ ἀνατολὴ σελήνης φωτιεῖ σοι τὴν νύκτα, ἀλλ᾽ ἔσται σοι κύριος φῶς αἰώνιον καὶ ὁ θεὸς δόξα σου. 20 οὐ γὰρ δύσεται ὁ ἥλιός σοι, καὶ ἡ σελήνη σοι οὐκ ἐκλείψει· ἔσται γὰρ κύριός σοι φῶς αἰώνιον, καὶ ἀναπληρωθήσονται αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου. 21 καὶ ὁ λαός σου πᾶς δίκαιος, καὶ δι᾽ αἰῶνος κληρονομήσουσιν τὴν γῆν, φυλάσσων τὸ φύτευμα, ἔργα χειρῶν αὐτοῦ εἰς δόξαν. 22 ὁ ὀλιγοστὸς ἔσται εἰς χιλιάδας καὶ ὁ ἐλάχιστος εἰς ἔθνος μέγα· ἐγὼ κύριος κατὰ καιρὸν συνάξω αὐτούς.