Kiri, vegël e Zotit
1 Kështu thotë Zoti për Kirin, të vajosurin e tij:
e kam kapur nga dora e tij e djathtë,
për të nënshtruar para tij kombet,
për t'ua hequr brezin nga ijët mbretërve,
dyert para tij për t'i hapur
e portat pas tij s'do të mbyllen.
2 Para teje do të eci unë
e maloret do t'i rrafshoj,
portat prej bronzi do t'i copëtoj,
shulat prej hekuri do t'i thyej.
3 Do të të jap thesare të fshehta,
pasuri të ruajtura në fshehtësi,
që ta dish se unë jam Zoti,
Perëndia i Izraelit, që të thirra me emër.
4 Për hir të shërbëtorit tim, Jakobit,
dhe Izraelit, të zgjedhurit tim,
unë të kam thirrur në emër.
Ta bëra këtë nder,
ndonëse ti nuk më njihje.
5 Unë jam Zoti e tjetër s'ka,
përveç meje nuk ka Perëndi,
unë t'i kam ngjeshur armët,
ndonëse ti nuk më njihje,
6 që ta dinë prej lindjes së diellit
e deri në perëndim,
se tjetër veç meje s'ka.
Unë jam Zoti e tjetër s'ka.
7 Unë i jap trajtë dritës,
unë e krijoj natën,
unë e sjell paqen,
unë e shkaktoj fatkeqësinë.
Unë, pra, jam Zoti,
që i krijoi të gjitha këto.
8 Vesoni, o qiej, prej së larti,
o re, pikëloni drejtësi,
le të hapet toka, le të prodhojë shpëtim,
le të bëjë të mbijë edhe drejtësia.
Unë jam Zoti,
unë i kam krijuar.
Zoti i gjithëpushtetshëm
9 Mjerë kush i kundërvihet krijuesit të vet,
se një copëz ene prej balte është!
A mund t'i thotë balta poçarit: «Ç'po bën?»
apo t'i thotë: «Vepra jote nuk paska vegë?».
10 Mjerë kush i thotë atit të vet: «Ç'paske lindur?»
apo nënës së vet: «Ç'paske pjellë kështu?».
11 Kështu thotë Zoti, i shenjti i Izraelit,
ai që të dha trajtë:
pse, për të ardhmen e bijve të mi
dashkeni të më pyesni?
Për veprën e duarve të mia
dashkeni të më urdhëroni?
12 Unë e krijova tokën,
njeriun mbi të unë e bëra.
Unë i shpalosa qiejt me duart e mia,
mbarë ushtrinë qiellore unë e urdhëroj.
13 Unë e ngrita, pra, Kirin, që të bëjë drejtësi,
e të gjitha udhët do t'ia drejtoj.
Ai do ta ndërtojë qytetin tim,
të robëruarit e mi ai do t'i kthejë,
pa shpërblim e pa dhurata,
thotë Zoti i ushtrive.
14 Kështu thotë Zoti:
Prodhimi i Egjiptit, tregtia e Kushit
e trimat shtatlartë të sabaitëve
te ti do të kalojnë e të tutë do të jenë,
pas teje do të vijnë,
të prangosur do të ecin,
para teje do të përkulen,
ty do të të përgjërojnë duke thënë:
«Vetëm me ty është Perëndia,
Perëndi tjetër veç tij nuk ka».
15 Vërtet ti je Perëndi i fshehur,
Perëndia i Izraelit, shpëtimtari!
16 Do të turpërohen e do të skuqen të gjithë,
të turpëruar do të ecin ata që bëjnë idhujt.
17 Izraeli është i shpëtuar nga Zoti,
me shpëtim të amshuar,
nuk do të turpërohet e nuk do të skuqet
për gjithë amshimin.
18 Se kështu thotë Zoti, që krijoi qiejt,
ai, Perëndia, që i dha trajtë tokës dhe e krijoi,
që ia vuri themelet
e të shkretë nuk e bëri,
por e krijoi që të banohet:
Unë jam Zoti
e tjetër s'ka.
19 Nuk kam folur në fshehtësi,
në një qoshe të errët të tokës.
Nuk u thashë pasardhësve të Jakobit,
që të më kërkojnë në vend të shkretë.
Unë jam Zoti, të drejtën them
e drejtësinë shpall.
20 Ejani e mblidhuni,
afrohuni të gjithë ju, o të mbijetuarit e kombeve.
Asgjë s'dinë ata që mbartin idhuj druri
e i luten një hyjnie që s'i shpëton dot.
21 Flisni, pra, dhe parashtrojeni çështjen,
këshillohuni të gjithë së bashku!
Kush e paratha këtë qëmoti,
kush e shpalli këtë që më parë?
A nuk isha unë, Zoti?
Perëndi tjetër veç meje s'ka.
Perëndi të drejtë e shpëtimtar
përveç meje nuk ka.
22 Kthehuni tek unë e shpëtoni,
mbarë ju, o skajet e dheut!
Se unë jam Perëndia,
tjetër veç meje s'ka!
23 Jam përbetuar për veten time,
nga goja ime ka dalë drejtësi,
një fjalë që s'do të merret mbrapsht,
se para meje do të përkulet çdo gju
e çdo gjuhë do të betohet për mua.
24 Do të thonë për mua: «Vetëm në Zotin
e gjej drejtësinë e forcën».
Tek ai do të vijnë të turpëruar
të gjithë sa qenë zemëruar kundër tij.
25 Në Zotin do të bëhen të drejtë
e do të përlëvdohen mbarë pasardhësit e Izraelit.
1 Οὕτως λέγει κύριος ὁ θεὸς τῷ χριστῷ μου Κύρῳ, οὗ ἐκράτησα τῆς δεξιᾶς ἐπακοῦσαι ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἔθνη, καὶ ἰσχὺν βασιλέων διαρρήξω, ἀνοίξω ἔμπροσθεν αὐτοῦ θύρας, καὶ πόλεις οὐ συγκλεισθήσονται 2 Ἐγὼ ἔμπροσθέν σου πορεύσομαι καὶ ὄρη ὁμαλιῶ, θύρας χαλκᾶς συντρίψω καὶ μοχλοὺς σιδηροῦς συγκλάσω 3 καὶ δώσω σοι θησαυροὺς σκοτεινούς, ἀποκρύφους ἀοράτους ἀνοίξω σοι, ἵνα γνῷς ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὁ καλῶν τὸ ὄνομά σου, θεὸς Ισραηλ. 4 ἕνεκεν Ιακωβ τοῦ παιδός μου καὶ Ισραηλ τοῦ ἐκλεκτοῦ μου ἐγὼ καλέσω σε τῷ ὀνόματί σου καὶ προσδέξομαί σε, σὺ δὲ οὐκ ἔγνως με. 5 ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν ἐμοῦ θεός, καὶ οὐκ ᾔδεις με, 6 ἵνα γνῶσιν οἱ ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου καὶ οἱ ἀπὸ δυσμῶν ὅτι οὐκ ἔστιν πλὴν ἐμοῦ· ἐγὼ κύριος ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι· 7 ἐγὼ ὁ κατασκευάσας φῶς καὶ ποιήσας σκότος, ὁ ποιῶν εἰρήνην καὶ κτίζων κακά· ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὁ ποιῶν ταῦτα πάντα. 8 εὐφρανθήτω ὁ οὐρανὸς ἄνωθεν, καὶ αἱ νεφέλαι ῥανάτωσαν δικαιοσύνην· ἀνατειλάτω ἡ γῆ ἔλεος καὶ δικαιοσύνην ἀνατειλάτω ἅμα· ἐγώ εἰμι κύριος ὁ κτίσας σε.
9 Ποῖον βέλτιον κατεσκεύασα ὡς πηλὸν κεραμέως; μὴ ὁ ἀροτριῶν ἀροτριάσει τὴν γῆν ὅλην τὴν ἡμέραν; μὴ ἐρεῖ ὁ πηλὸς τῷ κεραμεῖ Τί ποιεῖς, ὅτι οὐκ ἐργάζῃ οὐδὲ ἔχεις χεῖρας; 10 ὁ λέγων τῷ πατρί Τί γεννήσεις; καὶ τῇ μητρί Τί ὠδινήσεις; 11 ὅτι οὕτως λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ ἅγιος Ισραηλ ὁ ποιήσας τὰ ἐπερχόμενα Ἐρωτήσατέ με περὶ τῶν υἱῶν μου καὶ περὶ τῶν θυγατέρων μου καὶ περὶ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν μου ἐντείλασθέ μοι. 12 ἐγὼ ἐποίησα γῆν καὶ ἄνθρωπον ἐπ᾽ αὐτῆς, ἐγὼ τῇ χειρί μου ἐστερέωσα τὸν οὐρανόν, ἐγὼ πᾶσι τοῖς ἄστροις ἐνετειλάμην. 13 ἐγὼ ἤγειρα αὐτὸν μετὰ δικαιοσύνης βασιλέα, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ εὐθεῖαι· οὗτος οἰκοδομήσει τὴν πόλιν μου καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ μου ἐπιστρέψει οὐ μετὰ λύτρων οὐδὲ μετὰ δώρων, εἶπεν κύριος σαβαωθ.
14 Οὕτως λέγει κύριος σαβαωθ Ἐκοπίασεν Αἴγυπτος καὶ ἐμπορία Αἰθιόπων, καὶ οἱ Σεβωιν ἄνδρες ὑψηλοὶ ἐπὶ σὲ διαβήσονται καὶ σοὶ ἔσονται δοῦλοι καὶ ὀπίσω σου ἀκολουθήσουσιν δεδεμένοι χειροπέδαις καὶ προσκυνήσουσίν σοι καὶ ἐν σοὶ προσεύξονται, ὅτι ἐν σοὶ ὁ θεός ἐστιν, καὶ ἐροῦσιν Οὐκ ἔστιν θεὸς πλὴν σοῦ· 15 σὺ γὰρ εἶ θεός, καὶ οὐκ ᾔδειμεν, ὁ θεὸς τοῦ Ισραηλ σωτήρ. 16 αἰσχυνθήσονται καὶ ἐντραπήσονται πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ καὶ πορεύσονται ἐν αἰσχύνῃ. ἐγκαινίζεσθε πρός με, νῆσοι. 17 Ισραηλ σῴζεται ὑπὸ κυρίου σωτηρίαν αἰώνιον· οὐκ αἰσχυνθήσονται οὐδὲ μὴ ἐντραπῶσιν ἕως τοῦ αἰῶνος.
18 Οὕτως λέγει κύριος ὁ ποιήσας τὸν οὐρανόν — οὗτος ὁ θεὸς ὁ καταδείξας τὴν γῆν καὶ ποιήσας αὐτήν, αὐτὸς διώρισεν αὐτήν, οὐκ εἰς κενὸν ἐποίησεν αὐτὴν ἀλλὰ κατοικεῖσθαι — Ἐγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι. 19 οὐκ ἐν κρυφῇ λελάληκα οὐδὲ ἐν τόπῳ γῆς σκοτεινῷ· οὐκ εἶπα τῷ σπέρματι Ιακωβ Μάταιον ζητήσατε· ἐγώ εἰμι ἐγώ εἰμι κύριος λαλῶν δικαιοσύνην καὶ ἀναγγέλλων ἀλήθειαν. 20 συνάχθητε καὶ ἥκετε, βουλεύσασθε ἅμα, οἱ σῳζόμενοι ἀπὸ τῶν ἐθνῶν. οὐκ ἔγνωσαν οἱ αἴροντες τὸ ξύλον γλύμμα αὐτῶν καὶ προσευχόμενοι ὡς πρὸς θεούς, οἳ οὐ σῴζουσιν. 21 εἰ ἀναγγελοῦσιν, ἐγγισάτωσαν, ἵνα γνῶσιν ἅμα τίς ἀκουστὰ ἐποίησεν ταῦτα ἀπ᾽ ἀρχῆς. τότε ἀνηγγέλη ὑμῖν Ἐγὼ ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν ἐμοῦ· δίκαιος καὶ σωτὴρ οὐκ ἔστιν πάρεξ ἐμοῦ. 22 ἐπιστράφητε πρός με καὶ σωθήσεσθε, οἱ ἀπ᾽ ἐσχάτου τῆς γῆς· ἐγώ εἰμι ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος. 23 κατ᾽ ἐμαυτοῦ ὀμνύω Ἦ μὴν ἐξελεύσεται ἐκ τοῦ στόματός μου δικαιοσύνη, οἱ λόγοι μου οὐκ ἀποστραφήσονται ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ καὶ ἐξομολογήσεται πᾶσα γλῶσσα τῷ θεῷ 24 λέγων Δικαιοσύνη καὶ δόξα πρὸς αὐτὸν ἥξουσιν, καὶ αἰσχυνθήσονται πάντες οἱ ἀφορίζοντες ἑαυτούς· 25 ἀπὸ κυρίου δικαιωθήσονται καὶ ἐν τῷ θεῷ ἐνδοξασθήσονται πᾶν τὸ σπέρμα τῶν υἱῶν Ισραηλ.