Përtëritja e flisë
1 Kur erdhi muaji i shtatë, bijtë e Izraelit ishin vendosur tashmë nëpër qytete. Atëherë populli u mblodh bashkë si një trup i vetëm në Jerusalem. 2 Atëherë u ngrit Jozuehu, biri i Jocadakut, bashkë me vëllezërit e tij priftërinj, me Zorobabelin, birin e Shealtielit, e me vëllezërit e tij, dhe ndërtuan altarin e Perëndisë së Izraelit, për të kushtuar mbi të flinë e shkrumbimit, siç është shkruar në ligjin e Moisiut, njeriut të Perëndisë. 3 E vendosën altarin mbi themelet e tij, ndonëse kishin frikë nga popujt që banonin në ato toka, dhe mbi të i kushtuan Zotit fli shkrumbimi në mëngjes e në mbrëmje. 4 Kremtuan edhe festën e Kasolleve, ashtu siç është shkruar, dhe kushtuan çdo ditë fli shkrumbimi, sipas numrit të caktuar për çdo ditë, 5 e mandej edhe flinë e përhershme të shkrumbimit, flinë për hënat e reja dhe për të kremtet e caktuara të Zotit, si edhe flitë vullnetare që i kushtoheshin Zotit. 6 Filluan t'i kushtojnë Zotit flinë e shkrumbimit që prej ditës së parë të muajit të shtatë, ndonëse themelet e tempullit të Zotit nuk ishin hedhur ende. 7 Ata u dhanë edhe para gurgdhendësve dhe marangozëve, si dhe ushqime, pije e vaj sidonasve dhe tirasve, që të sillnin dru cedri nga Libani në Jopë, përmes detit, sipas lejes që kishin marrë nga Kiri, mbreti i Persisë.
Hedhja e themeleve
8 Dy vjet pasi kishin ardhur në tempullin e Perëndisë në Jerusalem, në muajin e dytë, Zorobabeli, biri i Shealtielit, Jozuehu, biri i Jocadakut, bashkë me vëllezërit e tjerë, priftërinj e levitë, dhe me të gjithë ata që ishin kthyer në Jerusalem prej robërisë, filluan punimet dhe për drejtimin e punimeve të tempullit të Zotit, ngarkuan levitët nga mosha njëzet vjeç e lart. 9 Kështu, Jozuehu me bijtë dhe me vëllezërit e tij, Kadmieli dhe bijtë e tij, si edhe bijtë e Judës, morën përsipër së bashku mbikëqyrjen e punimeve të tempullit të Perëndisë. Të njëjtën gjë bënë edhe bijtë e Henadadit, si edhe bijtë dhe vëllezërit e tyre, levitët. 10 Kur ndërtuesit hodhën themelet e shenjtërores së Zotit, u caktuan priftërinj veshur me stolitë e tyre e me bori, si edhe levitë, pasardhës të Asafit, me cimbale, që të përlëvdonin Zotin, sipas udhëzimeve të Davidit, mbretit të Izraelit. 11 I këndonin Zotit himne falënderimi e thoshin: «I mirë është Zoti, se mirësia e tij ndaj Izraelit mbetet përjetë». Mbarë populli brohoriste me ngazëllim dhe përlëvdonte Zotin për hedhjen e themeleve të tempullit të Zotit. 12 Shumë prej priftërinjve, levitëve e kryefamiljarëve të moshuar, që e kishin parë tempullin e mëparshëm me sytë e tyre, qanin me zë të lartë teksa hidheshin themelet e këtij tempulli, ndërsa të tjerë brohoritnin fort nga gëzimi. 13 Askush s'ishte në gjendje ta dallonte britmën e brohoritjes së gëzimit prej qarjes së popullit, sepse populli brohoriste me zë të lartë dhe britma dëgjohej nga larg.
1 Καὶ ἔφθασεν ὁ μὴν ὁ ἕβδομος — καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐν πόλεσιν αὐτῶν — καὶ συνήχθη ὁ λαὸς ὡς ἀνὴρ εἷς εἰς Ιερουσαλημ. 2 καὶ ἀνέστη Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ιωσεδεκ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἱερεῖς καὶ Ζοροβαβελ ὁ τοῦ Σαλαθιηλ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ᾠκοδόμησαν τὸ θυσιαστήριον θεοῦ Ισραηλ τοῦ ἀνενέγκαι ἐπ᾽ αὐτὸ ὁλοκαυτώσεις κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν νόμῳ Μωυσῆ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ. 3 καὶ ἡτοίμασαν τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὴν ἑτοιμασίαν αὐτοῦ, ὅτι ἐν καταπλήξει ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀπὸ τῶν λαῶν τῶν γαιῶν, καὶ ἀνέβη ἐπ᾽ αὐτὸ ὁλοκαύτωσις τῷ κυρίῳ τὸ πρωὶ καὶ εἰς ἑσπέραν. 4 καὶ ἐποίησαν τὴν ἑορτὴν τῶν σκηνῶν κατὰ τὸ γεγραμμένον καὶ ὁλοκαυτώσεις ἡμέραν ἐν ἡμέρᾳ ἐν ἀριθμῷ ὡς ἡ κρίσις λόγον ἡμέρας ἐν ἡμέρᾳ αὐτοῦ 5 καὶ μετὰ τοῦτο ὁλοκαυτώσεις ἐνδελεχισμοῦ καὶ εἰς τὰς νουμηνίας καὶ εἰς πάσας ἑορτὰς τὰς ἡγιασμένας καὶ παντὶ ἑκουσιαζομένῳ ἑκούσιον τῷ κυρίῳ. 6 ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου ἤρξαντο ἀναφέρειν ὁλοκαυτώσεις τῷ κυρίῳ· καὶ ὁ οἶκος κυρίου οὐκ ἐθεμελιώθη. 7 καὶ ἔδωκαν ἀργύριον τοῖς λατόμοις καὶ τοῖς τέκτοσιν καὶ βρώματα καὶ ποτὰ καὶ ἔλαιον τοῖς Σηδανιν καὶ τοῖς Σωριν ἐνέγκαι ξύλα κέδρινα ἀπὸ τοῦ Λιβάνου πρὸς θάλασσαν Ιόππης κατ᾽ ἐπιχώρησιν Κύρου βασιλέως Περσῶν ἐπ᾽ αὐτούς. — 8 καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τοῦ ἐλθεῖν αὐτοὺς εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ εἰς Ιερουσαλημ ἐν μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἤρξατο Ζοροβαβελ ὁ τοῦ Σαλαθιηλ καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ιωσεδεκ καὶ οἱ κατάλοιποι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πάντες οἱ ἐρχόμενοι ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας εἰς Ιερουσαλημ καὶ ἔστησαν τοὺς Λευίτας ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἐπὶ τοὺς ποιοῦντας τὰ ἔργα ἐν οἴκῳ κυρίου. 9 καὶ ἔστη Ἰησοῦς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, Καδμιηλ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ υἱοὶ Ιουδα, ἐπὶ τοὺς ποιοῦντας τὰ ἔργα ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ, υἱοὶ Ηναδαδ, υἱοὶ αὐτῶν καὶ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται. 10 καὶ ἐθεμελίωσαν τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον κυρίου, καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς ἐστολισμένοι ἐν σάλπιγξιν καὶ οἱ Λευῖται υἱοὶ Ασαφ ἐν κυμβάλοις τοῦ αἰνεῖν τὸν κύριον ἐπὶ χεῖρας Δαυιδ βασιλέως Ισραηλ 11 καὶ ἀπεκρίθησαν ἐν αἴνῳ καὶ ἀνθομολογήσει τῷ κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ Ισραηλ. καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἐσήμαινον φωνὴν μεγάλην αἰνεῖν τῷ κυρίῳ ἐπὶ θεμελιώσει οἴκου κυρίου. 12 καὶ πολλοὶ ἀπὸ τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ ἄρχοντες τῶν πατριῶν οἱ πρεσβύτεροι, οἳ εἴδοσαν τὸν οἶκον τὸν πρῶτον ἐν θεμελιώσει αὐτοῦ καὶ τοῦτον τὸν οἶκον ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτῶν, ἔκλαιον φωνῇ μεγάλῃ, καὶ ὄχλος ἐν σημασίᾳ μετ᾽ εὐφροσύνης τοῦ ὑψῶσαι ᾠδήν· 13 καὶ οὐκ ἦν ὁ λαὸς ἐπιγινώσκων φωνὴν σημασίας τῆς εὐφροσύνης ἀπὸ τῆς φωνῆς τοῦ κλαυθμοῦ τοῦ λαοῦ, ὅτι ὁ λαὸς ἐκραύγασεν φωνῇ μεγάλῃ, καὶ ἡ φωνὴ ἠκούετο ἕως ἀπὸ μακρόθεν.