Vajtim për mëkatin e Izraelit
1 «Dëgjojeni këtë fjalë, që unë po thur si vajtim kundër jush, o shtëpia e Izraelit!
2 Ra e më s'do të ngrihet
virgjëresha e Izraelit.
U harrua në tokën e vet,
s'ka kush ta ngrejë.
3 Kështu thotë Zoti, Zoti im:
qytetit që dërgoi në luftë një mijë vetë,
do t'i mbesin vetëm njëqind
e atij që dërgoi njëqind,
do t'i mbesin vetëm dhjetë,
për shtëpinë e Izraelit.
4 Kështu thotë Zoti për shtëpinë e Izraelit:
kërkomëni e do të jetoni!
5 Mos kërkoni Betelin,
në Gilgal mos shkoni
e as nëpër Bershebë mos kaloni,
se Gilgali vërtet do të shpërngulet,
Beteli do të zhbëhet.
6 Kërkoni Zotin e do të jetoni!
Përndryshe do të vërshojë si zjarri
në shtëpinë e Jozefit, do ta përpijë
e s'do të ketë kush ta shuajë zjarrin në Betel.
7 O ju që krimbni drejtësinë
e të drejtën hidhni përdhe.
8 Ai që bëri Shenjëzat e Orionin,
që kthen terrin në agim
e ditën në natë e terratis,
ai që mbledh ujërat e deteve
e mbi faqen e dheut i dikon,
Zot është emri i tij.
9 Ai kundër të fortit shkatërrimin flakëron,
e mbi fortesat rrënimin dërgon.
10 O ju, që urreni gjyqtarin në kuvend
e atë që flet të vërtetën përçmoni,
11 ngaqë të varfrit i vini taksë
e tagër merrni nga drithi i tij,
shtëpitë prej guri që ndërtuat nuk do t'i banoni,
vreshtat e vyer që mbollët nuk do t'i shijoni.
12 I di shkeljet tuaja të shumta,
mëkatet tuaja të mëdha,
o ju, që kundërshtoni të drejtin e merrni mitë,
ju, që vendosni ta hidhni tej të vobektin.
13 Ndaj i urti hesht në këtë kohë,
se kohë të liga janë këto.
14 Kërkoni të mirën e jo të ligën,
që të jetoni,
që me ju të jetë Zoti, Perëndia i ushtrive,
siç edhe thatë.
15 Urreni të ligën, duajeni të mirën,
vendosni drejtësinë në kuvend.
Ndoshta Zoti, Perëndia i ushtrive,
do ta mëshirojë tepricën e Jozefit.
16 Ndaj kështu thotë Zoti, Zoti im,
Perëndia i ushtrive,
në çdo shesh do të vihet kujë,
në çdo rrugicë do të thuhet: Mjerë, Mjerë!
Do të thërrasin bujkun, që zi të mbajë,
njehatoret për të vajtuar.
17 Në çdo vresht do të dëgjohen vaje,
se mes teje unë do të kaloj,
thotë Zoti.
18 Mjerë ata që dëshirojnë ditën e Zotit.
Pse e kërkoni ditën e Zotit?
Ajo është terr e jo dritë!
19 Është siç i ndodh atij
që ia mbath prej luanit,
por has arushën,
që hyn brenda në shtëpi,
mbështet dorën në mur
e gjarpri ia kafshon.
20 A s'është dita e Zotit errësirë e jo dritë,
terr e jo shkëlqim?
21 I urrej, i përçmoj të kremtet tuaja,
festat ku mblidheni nuk më kënaqin.
22 E në më kushtofshi fli shkrumbimi,
kushtimet tuaja s'do t'i pranoj,
flitë e majme të paqtimit s'do t'i vështroj.
23 Ma hiqni zhurmën e këngëve,
tingullin e lirës nuk e dëgjoj.
24 Le të rrjedhë drejtësia si uji,
e drejta porsi përroi që kurrë s'shteron.
25 A më sollët kushtime e flijime
dyzet vjet në shkretëtirë, o shtëpia e Izraelit?
26 Ju lartësoni Sikutin si mbret,
Kijunin si idhull e yllin si hyjni,
që i bëtë për veten tuaj.
27 Ndaj do t'ju shpërngul përtej Damaskut, thotë Zoti.
Perëndi i ushtrive është emri i tij».
1 Ἀκούσατε τὸν λόγον κυρίου τοῦτον, ὃν ἐγὼ λαμβάνω ἐφ᾽ ὑμᾶς θρῆνον, οἶκος Ισραηλ 2 Ἔπεσεν οὐκέτι μὴ προσθῇ τοῦ ἀναστῆναι παρθένος τοῦ Ισραηλ· ἔσφαλεν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῆς, οὐκ ἔστιν ὁ ἀναστήσων αὐτήν. 3 διότι τάδε λέγει κύριος κύριος Ἡ πόλις, ἐξ ἧς ἐξεπορεύοντο χίλιοι, ὑπολειφθήσονται ἑκατόν, καὶ ἐξ ἧς ἐξεπορεύοντο ἑκατόν, ὑπολειφθήσονται δέκα τῷ οἴκῳ Ισραηλ. 4 διότι τάδε λέγει κύριος πρὸς τὸν οἶκον Ισραηλ Ἐκζητήσατέ με καὶ ζήσεσθε· 5 καὶ μὴ ἐκζητεῖτε Βαιθηλ καὶ εἰς Γαλγαλα μὴ εἰσπορεύεσθε καὶ ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου μὴ διαβαίνετε, ὅτι Γαλγαλα αἰχμαλωτευομένη αἰχμαλωτευθήσεται, καὶ Βαιθηλ ἔσται ὡς οὐχ ὑπάρχουσα· 6 ἐκζητήσατε τὸν κύριον καὶ ζήσατε, ὅπως μὴ ἀναλάμψῃ ὡς πῦρ ὁ οἶκος Ιωσηφ, καὶ καταφάγεται αὐτόν, καὶ οὐκ ἔσται ὁ σβέσων τῷ οἴκῳ Ισραηλ. 7 κύριος ὁ ποιῶν εἰς ὕψος κρίμα καὶ δικαιοσύνην εἰς γῆν ἔθηκεν, 8 ποιῶν πάντα καὶ μετασκευάζων καὶ ἐκτρέπων εἰς τὸ πρωὶ σκιὰν θανάτου καὶ ἡμέραν εἰς νύκτα συσκοτάζων, ὁ προσκαλούμενος τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης καὶ ἐκχέων αὐτὸ ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς, κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ· 9 ὁ διαιρῶν συντριμμὸν ἐπ᾽ ἰσχὺν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπὶ ὀχύρωμα ἐπάγων. 10 ἐμίσησαν ἐν πύλαις ἐλέγχοντα καὶ λόγον ὅσιον ἐβδελύξαντο. 11 διὰ τοῦτο ἀνθ᾽ ὧν κατεκονδυλίζετε πτωχοὺς καὶ δῶρα ἐκλεκτὰ ἐδέξασθε παρ᾽ αὐτῶν, οἴκους ξυστοὺς ᾠκοδομήσατε καὶ οὐ μὴ κατοικήσητε ἐν αὐτοῖς, ἀμπελῶνας ἐπιθυμητοὺς ἐφυτεύσατε καὶ οὐ μὴ πίητε τὸν οἶνον ἐξ αὐτῶν. 12 ὅτι ἔγνων πολλὰς ἀσεβείας ὑμῶν, καὶ ἰσχυραὶ αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν, καταπατοῦντες δίκαιον, λαμβάνοντες ἀλλάγματα καὶ πένητας ἐν πύλαις ἐκκλίνοντες. 13 διὰ τοῦτο ὁ συνίων ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ σιωπήσεται, ὅτι καιρὸς πονηρός ἐστιν. 14 ἐκζητήσατε τὸ καλὸν καὶ μὴ τὸ πονηρόν, ὅπως ζήσητε· καὶ ἔσται οὕτως μεθ᾽ ὑμῶν κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὃν τρόπον εἴπατε 15 Μεμισήκαμεν τὰ πονηρὰ καὶ ἠγαπήκαμεν τὰ καλά· καὶ ἀποκαταστήσατε ἐν πύλαις κρίμα, ὅπως ἐλεήσῃ κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ τοὺς περιλοίπους τοῦ Ιωσηφ. 16 διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ Ἐν πάσαις πλατείαις κοπετός, καὶ ἐν πάσαις ὁδοῖς ῥηθήσεται Οὐαὶ οὐαί· κληθήσεται γεωργὸς εἰς πένθος καὶ κοπετὸν καὶ εἰς εἰδότας θρῆνον, 17 καὶ ἐν πάσαις ὁδοῖς κοπετός, διότι διελεύσομαι διὰ μέσου σου, εἶπεν κύριος.
18 Οὐαὶ οἱ ἐπιθυμοῦντες τὴν ἡμέραν κυρίου· ἵνα τί αὕτη ὑμῖν ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου; καὶ αὐτή ἐστιν σκότος καὶ οὐ φῶς, 19 ὃν τρόπον ὅταν φύγῃ ἄνθρωπος ἐκ προσώπου τοῦ λέοντος καὶ ἐμπέσῃ αὐτῷ ἡ ἄρκος, καὶ εἰσπηδήσῃ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἀπερείσηται τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τοῖχον καὶ δάκῃ αὐτὸν ὁ ὄφις. 20 οὐχὶ σκότος ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου καὶ οὐ φῶς; καὶ γνόφος οὐκ ἔχων φέγγος αὐτῇ. 21 μεμίσηκα ἀπῶσμαι ἑορτὰς ὑμῶν καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθῶ ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ὑμῶν· 22 διότι καὶ ἐὰν ἐνέγκητέ μοι ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ὑμῶν, οὐ προσδέξομαι αὐτά, καὶ σωτηρίου ἐπιφανείας ὑμῶν οὐκ ἐπιβλέψομαι. 23 μετάστησον ἀπ᾽ ἐμοῦ ἦχον ᾠδῶν σου, καὶ ψαλμὸν ὀργάνων σου οὐκ ἀκούσομαι· 24 καὶ κυλισθήσεται ὡς ὕδωρ κρίμα καὶ δικαιοσύνη ὡς χειμάρρους ἄβατος. 25 μὴ σφάγια καὶ θυσίας προσηνέγκατέ μοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη, οἶκος Ισραηλ; 26 καὶ ἀνελάβετε τὴν σκηνὴν τοῦ Μολοχ καὶ τὸ ἄστρον τοῦ θεοῦ ὑμῶν Ραιφαν, τοὺς τύπους αὐτῶν, οὓς ἐποιήσατε ἑαυτοῖς. 27 καὶ μετοικιῶ ὑμᾶς ἐπέκεινα Δαμασκοῦ, λέγει κύριος, ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ.