Filistinët dëbojnë Davidin
1 Filistinët i mblodhën tërë trupat në Afek, ndërsa izraelitët fushuan te burimi i Izrelit. 2 Prijësit filistinë parakaluan me njësitë qindëshe e mijëshe, Davidi me njerëzit e tij parakaluan të fundit bashkë me Akishin. 3 Prijësit e filistinëve thanë: «Ç'kërkojnë këta hebrenj?». Akishi iu përgjigj: «Pse jo? Ky është Davidi, shërbëtori i Saulit, mbretit të Izraelit. Ai është me mua prej kohësh e nuk kam asnjë qortim për të, që kur është arratisur e deri tani». 4 Prijësit e filistinëve u zemëruan e i thanë: «Ktheje këtë njeri te vendi që i caktove. Të mos vijë me ne në luftë, se do të na dalë kundër në betejë. E si do të pajtohet ky me zotërinë e vet, përveçse me kokat e njerëzve tanë? 5 A nuk është ky Davidi, për të cilin hidhnin valle e këndonin:
“Sauli vrau me mijëra,
Davidi me dhjetëra mijëra”?».
6 Atëherë Akishi e thirri Davidin e i tha: «Pasha Zotin, ti je njeri i drejtë. Unë doja që ti të vije me mua në fushim, se nuk kam gjetur asnjë ligësi në ty që nga dita kur erdhe tek unë e deri më sot, por ti nuk u pëlqen prijësve. 7 Kthehu, shko në paqe e mos i fyej prijësit e filistinëve». 8 Davidi iu përgjigj: «Çfarë kam bërë? Ç'faj ke gjetur te shërbëtori yt, që prej ditës kur erdha te ti e deri tani, që të mos vij në luftë kundër armiqve të zotërisë tim, mbretit?». 9 Akishi iu përgjigj Davidit: «E di se je i mirë. Për mua je si engjëll Perëndie, por prijësit e filistinëve më kërkuan të mos dilje në luftë me ne. 10 Prandaj ngrihu herët bashkë me shërbëtorët e zotërisë tënd që kanë ardhur me ty. Ngrihuni me t'u gdhirë e shkoni». 11 Davidi e njerëzit e tij u ngritën herët në mëngjes e u nisën për t'u kthyer në tokën e filistinëve. Filistinët u ngjitën drejt Izrelit.
1 Καὶ συναθροίζουσιν ἀλλόφυλοι πάσας τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν εἰς Αφεκ, καὶ Ισραηλ παρενέβαλεν ἐν Αενδωρ τῇ ἐν Ιεζραελ. 2 καὶ σατράπαι ἀλλοφύλων παρεπορεύοντο εἰς ἑκατοντάδας καὶ χιλιάδας, καὶ Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ παρεπορεύοντο ἐπ᾽ ἐσχάτων μετὰ Αγχους. 3 καὶ εἶπον οἱ σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων Τίνες οἱ διαπορευόμενοι οὗτοι; καὶ εἶπεν Αγχους πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν ἀλλοφύλων Οὐχ οὗτος Δαυιδ ὁ δοῦλος Σαουλ βασιλέως Ισραηλ; γέγονεν μεθ᾽ ἡμῶν ἡμέρας τοῦτο δεύτερον ἔτος, καὶ οὐχ εὕρηκα ἐν αὐτῷ οὐθὲν ἀφ᾽ ἧς ἡμέρας ἐνέπεσεν πρός με καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. 4 καὶ ἐλυπήθησαν ἐπ᾽ αὐτῷ οἱ στρατηγοὶ τῶν ἀλλοφύλων καὶ λέγουσιν αὐτῷ Ἀπόστρεψον τὸν ἄνδρα εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ, οὗ κατέστησας αὐτὸν ἐκεῖ, καὶ μὴ ἐρχέσθω μεθ᾽ ἡμῶν εἰς τὸν πόλεμον καὶ μὴ γινέσθω ἐπίβουλος τῆς παρεμβολῆς· καὶ ἐν τίνι διαλλαγήσεται οὗτος τῷ κυρίῳ αὐτοῦ; οὐχὶ ἐν ταῖς κεφαλαῖς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων; 5 οὐχ οὗτος Δαυιδ, ᾧ ἐξῆρχον ἐν χοροῖς λέγοντες
Ἐπάταξεν Σαουλ ἐν χιλιάσιν αὐτοῦ
καὶ Δαυιδ ἐν μυριάσιν αὐτοῦ;
6 καὶ ἐκάλεσεν Αγχους τὸν Δαυιδ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ζῇ κύριος ὅτι εὐθὴς σὺ καὶ ἀγαθὸς ἐν ὀφθαλμοῖς μου, καὶ ἡ ἔξοδός σου καὶ ἡ εἴσοδός σου μετ᾽ ἐμοῦ ἐν τῇ παρεμβολῇ, καὶ ὅτι οὐχ εὕρηκα κατὰ σοῦ κακίαν ἀφ᾽ ἧς ἡμέρας ἥκεις πρός με ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας· καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν οὐκ ἀγαθὸς σύ· 7 καὶ νῦν ἀνάστρεφε καὶ πορεύου εἰς εἰρήνην, καὶ οὐ μὴ ποιήσεις κακίαν ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν τῶν ἀλλοφύλων. 8 καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Αγχους Τί πεποίηκά σοι καὶ τί εὗρες ἐν τῷ δούλῳ σου ἀφ᾽ ἧς ἡμέρας ἤμην ἐνώπιόν σου καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι οὐ μὴ ἔλθω πολεμῆσαι τοὺς ἐχθροὺς τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως; 9 καὶ ἀπεκρίθη Αγχους πρὸς Δαυιδ Οἶδα ὅτι ἀγαθὸς σὺ ἐν ὀφθαλμοῖς μου, ἀλλ᾽ οἱ σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων λέγουσιν Οὐχ ἥξει μεθ᾽ ἡμῶν εἰς πόλεμον. 10 καὶ νῦν ὄρθρισον τὸ πρωί, σὺ καὶ οἱ παῖδες τοῦ κυρίου σου οἱ ἥκοντες μετὰ σοῦ, καὶ πορεύεσθε εἰς τὸν τόπον, οὗ κατέστησα ὑμᾶς ἐκεῖ, καὶ λόγον λοιμὸν μὴ θῇς ἐν καρδίᾳ σου, ὅτι ἀγαθὸς σὺ ἐνώπιόν μου· καὶ ὀρθρίσατε ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ φωτισάτω ὑμῖν, καὶ πορεύθητε. 11 καὶ ὤρθρισεν Δαυιδ αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπελθεῖν καὶ φυλάσσειν τὴν γῆν τῶν ἀλλοφύλων, καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀνέβησαν πολεμεῖν ἐπὶ Ισραηλ.