Të pajtuar me Perëndinë
1 Përderisa jemi bërë të drejtë prej besimit, kemi paqe me Perëndinë përmes Zotit tonë Jezu Krisht. 2 Përmes tij kemi hyrë me besim në hirin e Perëndisë, hir në të cilin qëndrojmë e krenohemi me shpresën se do të marrim pjesë në lavdinë e Perëndisë. 3 Jo vetëm kaq, por ne krenohemi edhe kur kalojmë vuajtje, sepse e dimë se vuajtja sjell durimin, 4 durimi sjell qëndresën në sprova dhe sprovat sjellin shpresën. 5 Shpresa nuk na turpëron, sepse dashuria e Perëndisë është derdhur në zemrat tona përmes Shpirtit të shenjtë që na u dha.
6 Kur ishim ende të dobët, Krishti vdiq në kohën e caktuar për ata që jetonin pa besim në Perëndinë. 7 Në të vërtetë, vështirë se dikush do të jepte jetën për një njeri të drejtë. Ndoshta për një njeri të mirë dikush edhe do të guxonte të vdiste. 8 Kur ishim ende mëkatarë, Krishti vdiq për ne. Me këtë Perëndia e tregoi dashurinë e tij për ne.
9 Për më tepër, ne që tashmë jemi bërë të drejtë prej gjakut të Krishtit, do të shpëtojmë përmes tij edhe nga zemërimi i Perëndisë. 10 Nëse u pajtuam me Perëndinë përmes vdekjes së Birit të tij kur ende ishim armiq me të, aq më tepër do të shpëtohemi prej jetës së Birit të tij tani që jemi pajtuar me të. 11 Jo vetëm kaq, por ne edhe krenohemi me Perëndinë përmes Zotit tonë Jezu Krisht, nëpërmjet të cilit tashmë jemi pajtuar me të.
Adami dhe Krishti
12 Mëkati hyri në botë nëpërmjet një njeriu e nëpërmjet mëkatit hyri vdekja. Kështu vdekja depërtoi te të gjithë njerëzit, sepse të gjithë mëkatuan. 13 Në të vërtetë, mëkati ishte në botë edhe përpara se të jepej ligji, mirëpo mëkati nuk njihej si i tillë përderisa nuk kishte ligj. 14 Megjithatë, që nga Adami deri te Moisiu, vdekja mbretëroi edhe mbi ata që nuk bënë të njëjtin mëkat si të Adamit, i cili shkeli urdhërimin e Perëndisë.
Adami është gjedha e atij që do të vinte. 15 Por dhurata e hirit të Perëndisë nuk mund të krahasohet me shkeljen e Adamit. Nëse prej shkeljes së një njeriu të vetëm vdiqën të gjithë, aq më shumë do të teprojnë për të gjithë hiri i Perëndisë dhe dhurata me anë të hirit e bërë nga një njeri i vetëm, Jezu Krishti.
16 Dhurata e Perëndisë nuk është si e keqja që solli mëkati i një njeriu; sepse gjykimi që erdhi nga mëkati i një njeriu solli ndëshkim; ndërsa dhurata e hirit që na u dha pas shumë shkeljesh, na bëri të drejtë. 17 Nëse vdekja mbretëroi përmes një njeriu të vetëm për shkak të shkeljes së tij, aq më tepër do të mbretërojnë në jetë ata që përmes një njeriu, Jezu Krishtit, marrin hirin e begatë dhe dhuratën e Perëndisë, që na bën të drejtë.
18 Prandaj, sikurse përmes shkeljes së një njeriu të vetëm erdhi ndëshkimi për të gjithë njerëzit, ashtu edhe përmes veprës së drejtë të një njeriu Perëndia i bën të drejtë e u jep jetë të gjithë njerëzve. 19 Sikurse përmes mosbindjes së një njeriu të vetëm të gjithë u bënë mëkatarë, ashtu edhe përmes bindjes së një njeriu të vetëm të gjithë do të bëhen të drejtë.
20 Por kur erdhi ligji, u pa sesa të shumta ishin shkeljet. Mirëpo, aty ku mëkati ishte i shumtë, edhe më i shumtë ishte hiri i Perëndisë. 21 Kështu, sikurse mëkati mbretëroi me anë të vdekjes, ashtu do të mbretërojë edhe hiri, duke na bërë të drejtë për të na çuar në jetën e amshuar përmes Jezu Krishtit, Zotit tonë.
1 Si duallëm pra të drejtë prej besësë, kemi paqtim te Perëndia me anë të Zotit tënë Jisu Krisht,
2 Prej të cilit kemi edhe të hyrëtë me besënë ndë këtë hir, që qëndrojmë mb’ atë; edhe mburremi mbë shpëresën’ e lavdisë Perëndisë.
3 Edhe jo vetëmë këjo , po mburremi edhe mbë shtrëngimetë, tuke diturë, se shtrëngata bën durim,
4 E durimi provë, e prova shpëresë;
5 Edhe shpëresa nukë turpëron, sepse dashuria e Perëndisë është derdhurë ndë zëmërat tona me anë të Frymësë Shënjtëruarë që na është dhënë.
6 Sepse kur ishim neve edhe po të sëmurë, Krishti vdiq pas kohësë që qe urdhëruarë për të pabesëtë.
7 Sepse mezi do të vdesë ndonjë për njeri të drejtë; sepse për të mirinë mbase edhe kuxon ndonjë të vdesë.
8 Po Perëndia dëften dashurin’ e ti mbë ne, sepse kur jeshëm neve edhe po fajtorë, Krishti vdiq për ne.
9 Shumë më teprë pra, si duallëm të drejtë ndashti prej gjakut ati, do të shpëtojmë nga zemërata me anë t’ ati.
10 Sepse, ndë qoftë se kur jeshëm arëmiq paqtuam me Perëndinë me anë të vdekëjesë të Birit ati, shumë më tepër passi paqtuam do të shpëtojmë me anë të jetës’ ati.
11 Edhe jo vetëmë këtë , po edhe mburremi mbë Perëndinë me anë të Zotit tënë Jisu Krishtit, me anë të cilit muarëm ndashti paqtimnë.
12 Përandaj sikundrë prej një njeriu hyri faji ndë botët, edhe prej fajit hyri vdekëja, edhe kështu shkoj vdekëja ndëpër gjithë njerëzit, sepse të gjithë fëjyenë;
13 (Sepse gjer ndë kohë të nomit qe faji ndë botët, po për faj nukë numëronetë, kur s’ka nom.
14 Po vdekëja mbëretëroj që prej Adhamit gjer mbë kohë të Mojsiut, edhe mb’ ata që nukë fëjyenë pas shëmbëllimit të shkelurit porosisë Adhamit, i cili ishte forma e ati që do të vinte.
15 Po dhurata nuk’është posi faji, sepse ndë qoftë se prej fajit të njërit vdiqnë të shumëtë, shumë më teprë hiri i Perëndisë edhe dhurata me anë të një njeriu, Jisu Krishtit, teproj mbë të shumët.
16 Edhe dhurata nuk’ është sikundrë dënimi që u bë prej njërit që fëjeu; sepse gjyqi prej njërit u bë për dëm të shumëve , edhe dhurëtia prej shumë fajeshu bë për të dalurë të drejtë.
17 Sepse ndë qoftë se prej fajit njërit mbëretëroj vdekëja prej njërit, shumë më teprë ata që marrënë tepëricën’ e hirit edhe dhurëtisë drejtërisë do të mbëretëronjënë ndë jetët prej njërit, Jisu Krishtit.)
18 Sikundrë pra prej një faji u bë dënim mbë gjithë njerëzit, kështu edhe prej një drejtërimi u bë mbë gjithë të dalënë të drejtë për jetë.
19 Sepse sikundrë nga të padëgjuarët’ e një njeriu u bënë fajtorë të shumëtë, kështu edhe nga të dëgjuarët’ e njërit do të bënenë të drejtë të shumëtë.
20 Edhe nomi hyri që të tepronjë faji. Edhe atie ku teproj faji, teproj më teprë hiri.
21 Edhe sikundrë mbëretëroj faji prej vdekëjesë, kështu edhe hiri do të mbëretëronjë prej drejtërisë për jetë të pasosurë me anë të Jisu Krishtit, Zotit tënë.