Pali në Korint
1 Pas këtyre gjërave, Pali u nis nga Athina e shkoi në Korint. 2 Atje gjeti një jude me emrin Akuil, i lindur në Pont, që kishte ardhur kohët e fundit nga Italia me gruan e vet Priskilën, sepse perandori Klaud u kishte dhënë urdhër të gjithë judenjve të largoheshin nga Roma. Pali shkoi për t'i takuar 3 dhe, meqë kishin të njëjtën mjeshtëri, ndenji e punoi bashkë me ta. Mjeshtëria e tyre ishte bërja e tendave.
4 Çdo të shtunë Pali fliste në sinagogë dhe përpiqej të bindte judenjtë e helenët.
5 Kur erdhën Sila e Timoteu nga Maqedonia, Pali po predikonte fjalën e Perëndisë , duke u dëshmuar judenjve se Jezui është Krishti. 6 Por ata e kundërshtuan dhe e fyen. Atëherë Pali shkundi pluhurin e rrobave si shenjë kundër tyre e u tha: «Për humbjen tuaj jeni vetë fajtorë . Unë nuk kam faj dhe që tani e tutje do të shkoj t'u predikoj kombeve». 7 Pali doli nga sinagoga dhe shkoi në shtëpinë e një njeriu me emrin Tit Justi, një i kthyer në besimin jude, që e kishte shtëpinë afër sinagogës. 8 Krispi, kreu i sinagogës, besoi në Zotin bashkë me të gjithë ata të shtëpisë së vet. Edhe shumë korintas që e dëgjuan Palin, besuan dhe u pagëzuan. 9 Një natë Zoti i tha Palit në vegim: «Mos ki frikë, por fol e mos hesht, 10 se unë jam me ty dhe askush nuk do të ngrejë dorë kundër teje për të të bërë keq. Shumë nga ata që jetojnë në këtë qytet më përkasin mua». 11 Pali ndenji aty një vit e gjashtë muaj dhe u mësonte atyre fjalën e Perëndisë.
12 Në kohën kur Galioni ishte prokonsull i Akaisë, judenjtë u bashkuan kundër Palit, e çuan para gjykatësit 13 dhe thanë: «Ky njeri po kërkon t'i bindë njerëzit ta adhurojnë Perëndinë në kundërshtim me ligjin». 14 Sapo Pali deshi të fliste, Galioni u tha judenjve: «Po të bëhej fjalë për ndonjë krim apo faj të rëndë, o judenj, do të kisha arsye për ta pranuar ankesën tuaj. 15 Por, meqë bëhet fjalë për diskutime lidhur me emra e me ligjin tuaj, shikojeni vetë këtë punë. Unë nuk dua të bëhem gjykatës për këto gjëra». 16 Pastaj i largoi nga gjykata. 17 Atëherë të gjithë ata e kapën Sostenin, kreun e sinagogës, dhe e rrahën para gjykatës, ndërsa Galioni nuk donte t'ia dinte fare për këto gjëra.
Kthimi i Palit në Antioki
18 Pali, pasi ndenji për njëfarë kohe në atë vend, u përshëndet me vëllezërit dhe lundroi për në Siri, bashkë me Priskilën e Akuilin. Në Kenkrea ai preu flokët, sepse kishte bërë një betim.
19 Kur arritën në Efes, i la ata aty, ndërsa vetë hyri në sinagogë e diskutoi me judenjtë. 20 Ata i kërkuan që të rrinte më gjatë, por Pali nuk pranoi. 21 Megjithatë, kur po ndahej prej tyre, u tha: « Në dashtë Perëndia, do të kthehem përsëri te ju». Pastaj u largua nga Efesi me anije.
22 Pasi arriti në Cezare, shkoi në Jerusalem, përshëndeti kishën dhe pastaj shkoi në Antioki. 23 Ndenji aty për njëfarë kohe dhe u nis e shkoi nga një vend në tjetrin nëpër krahinën e Galatisë e të Frigjisë, duke u dhënë zemër të gjithë dishepujve.
Shërbesa e Apolit
24 Në Efes kishte ardhur një jude me emrin Apol, i lindur në Aleksandri. Ai ishte gojëtar i mirë e i njihte mirë Shkrimet. 25 Kishte mësuar për udhën e Zotit dhe me zell në shpirt predikonte dhe i mësonte njerëzit me përpikëri për Jezuin, por njihte vetëm pagëzimin e Gjonit. 26 Ai filloi të fliste hapur në sinagogë, por kur Priskila dhe Akuili e dëgjuan, e morën mënjanë dhe ia shtjelluan më saktë udhën e Perëndisë. 27 Meqë dëshironte të shkonte në Akai, vëllezërit i dhanë zemër e u shkruan dishepujve që ta pranonin. Kur arriti atje, ai i ndihmoi me anë të hirit që i kishte dhënë Perëndia të gjithë ata që kishin besuar, 28 sepse i kundërshtonte me forcë judenjtë e u provonte hapur, përmes Shkrimeve, se Jezui është Krishti.
1 Edhe pas këtyre Pavli si iku nga Athina, erdhi ndë Korinthë;
2 Edhe gjeti një farë Judheu që qjuhej Aqyllë, lindurë ndë Pont, e ardhurë rishtazi nga Italia, me gruan’ e ti Prisqillënë (sepse Kllavdhiu kishte urdhëruarë të ikënjënë gjithë Judhenjtë nga Roma), edhe erdhi tek ata.
3 Edhe sepse kishinë të dy një mieshtëri, mbeti përanë atyreve edhe punonte; sepse e kishinë mieshtërinë të bënjënë tenda.
4 Edhe fliste ndë sinagogjit çdo të shëtunë, edhe u mbushte mëndëjenë Judhenjet edhe Grekëvet.
5 Edhe Sila e Timotheu kur sbritnë nga Maqedhonia, Pavlit i shtëngonej shpirti, e epte martiri te Judhenjtë, se Jisuj është Krishti.
6 Po ata passi i dilninë kundrë edhe vllasfimisninë, shkundi rrobet’ e tia, e u tha atyre: “Gjaku juaj qoftë mbi krye tuaj; unë jam i kulluarë; që tashti e tutje do të vete ndëpër kombet.”
7 Edhe si iku së andejmi, erdhi ndë shtëpi të një farë njeriu që qjuhej Just, i cili druante Perëndinë, edhe shtëpia e ati ishte ngjiturë për krahë me sinagogjinë.
8 Edhe Krispi i pari sinagogjisë i besoj Zotit me gjithë shtëpin’ e ti; edhe shumë vetë nga Korinthianëtë tuke dëgjuarë besonin’ edhe pagëzoneshinë.
9 Edhe Zoti i tha Pavlit natënë nd’ ëndërrë: “Mos u frikëso, po folë, edhe mos pusho;
10 Sepse unë jam bashkë me tyj, edhe asndonjë nukë do të vërë dorë mbi tyj, që të të bënjë keq; sepse kam shumë llaus ndë këtë qytet.”
11 Edhe ndenji atie një vit e gjashtë muaj, tuke mësuar’ atyre fialën’ e Perëndisë.
12 Edhe Gallioni kur ishte prokonsull i Ahajsë, Judhenjt’ u ngritnë me një zemërë kundrë Pavlit, edhe e prunë ndë gjykatë,
13 Tuke thënë se: “Ay u mbush mëndëjenë njerëzet t’i lutenë Perëndinë kundrë nomit.”
14 Edhe Pavli kur do të hapte gojënë, Gallioni u tha Judhenjet: “Nd’ ishte ndonjë punë pa udhë a ndonjë pun’ e ligë, o Judhenj, do t’u dëgjonjam juve me udhë.
15 Po ndë qoftë ndonjë të kërkuarë për fialë e për emëra e për nomnë tuaj; vështroni ju; sepse unë s’dua të bënem gjyqtar i këtyre punërave .”
16 Edhe i sboi nga gjykata.
17 Edhe gjithë Grekëtë zunë Sostheninë, të parin’ e sinagogjisë, edhe e rrihninë, përpara gjykatësë. Edhe Gallioni s’kishte kujdes as për ndonjë nga këto.
18 Edhe Pavli, passi priti edhe ca dit mjaft, u la shëndet vëllezëret, edhe lundroj për Syri, edhe bashkë me atë Prisqilla edhe Aqylla, passi rroj kryetë ndë Qenhre; sepse e kishte folurë.
19 Edhe erdhi nd’ Efesë, edhe la ata aty, po ay vetë hyri ndë singagogjit, e fliste me Judhenjtë.
20 Edhe iu lutnë të mbesë më shumë kohë përanë atyreve, po ay nukë desh.
21 Po u la shëndet atyre, e tha: “Pa fialë duhetë të bënj të kremtenë që vien ndë Jerusalim, edhe do të këthenem përsëri te ju, ndë dashtë Perëndia.” Edhe lundroj prej Efesësë.
22 Edhe si dolli mbë tokë ndë Qesari, hipi ndë Jerusalim , edhe si përshëndeti qishënë, sbriti ndë Antiohi.
23 Edhe passi ndenji ca kohë atie, dolli e shkonte me radhë ndëpër gjithë vëndin’ e Gallatisë edhe të Frygjisë, tuke forcuarë gjithë nxënësitë.
24 Edhe një farë Judheu që qjuhej Apollo, lindurë nd’Aleksandhri, i cili ishte njeri i ditur’ edhe i fortë ndë shkronjatë, erdhi ndë Efesë.
25 Kyj ishte mësuarë nd’ udhë të Zotit, edhe i nxehej shpirti, e fliste e mësonte punërat’ e Zotit shtrënguarshim, tuke njohurë vetëmë pagëzimin’ e Joannit.
26 Edhe kyj zuri të flasë me sy hapurë ndë sinagogjit. Edhe Aqylla e Prisqilla; kur e dëgjuan’ atë, e muarnë me vetëhe, e i dëftyen’ udhën’ e Perëndisë më shtrënguarshim.
27 Edhe ay passi donte të shkonjë nd’ Ahai, vëllezërit’ u shkruanë nxënëset e i shtyninë ta presënë; i cili, kur erdhi, u ndihu shumë atyreve që kishinë besuarë me anë të hirit.
28 Sepse me shumë fuqi ua sbulonte Judhenjet ndër sy të botësë, tuke dëftyerë me anë të shkronjavet, se Jisuj është Krishti.