U shfaqet shtatë dishepujve
1 Më pas Jezui iu shfaq përsëri dishepujve pranë liqenit të Tiberiadës dhe iu shfaq kështu: 2 Simon Pjetri, Thomai, që e quanin Binjak, Natanaeli nga Kana e Galilesë, bijtë e Zebedeut dhe dy dishepuj të tjerë ishin bashkë. 3 Simon Pjetri u tha: «Po shkoj të peshkoj». Ata i thanë: «Po vijmë edhe ne me ty». Shkuan e hipën në varkë, por atë natë nuk zunë asgjë.
4 Kur kishte zbardhur tashmë, Jezui po qëndronte në breg, por dishepujt nuk e njohën që ishte ai. 5 Atëherë Jezui u tha: «Djem, mos keni ndonjë gjë për të ngrënë?». Ata iu përgjigjën: «Jo». 6 Ai u tha: «Hidhni rrjetën në të djathtë të varkës dhe do të kapni peshq». E hodhën rrjetën dhe nuk mund ta tërhiqnin nga numri i madh i peshqve. 7 Dishepulli që Jezui e donte i tha Pjetrit: «Është Zoti». Kur dëgjoi se ishte Zoti, Simon Pjetri veshi rrobat, se ishte i zhveshur, e u hodh në liqen. 8 Erdhën edhe dishepujt e tjerë me varkë duke tërhequr rrjetën e peshqve. Ata ishin rreth njëqind metra larg nga bregu.
9 Kur dolën në tokë, panë një zjarr me prush mbi të cilin ishin vënë peshk e bukë. 10 Jezui u tha: «Sillni nga peshqit që sapo zutë!». 11 Simon Pjetri hipi në varkë dhe nxori në tokë rrjetën të mbushur plot me njëqind e pesëdhjetë e tre peshq të mëdhenj. Megjithëse ishin aq shumë, rrjeta nuk u shqye.
12 Jezui u tha: «Ejani të hani!». Asnjë nga dishepujt nuk guxonte ta pyeste: «Kush je ti?», sepse e dinin që ishte Zoti. 13 Atëherë Jezui u afrua, mori bukën e ua dha. Po kështu bëri edhe me peshkun.
14 Kjo ishte tashmë hera e tretë që Jezui u ishte shfaqur dishepujve pasi ishte ngjallur prej të vdekurve.
Jezui dhe Pjetri
15 Kur mbaruan së ngrëni, Jezui i tha Simon Pjetrit: «Simon i Gjonit, a më do më shumë se këta të tjerët?». Pjetri i tha: «Po, Zot, ti e di se të dua». Jezui i tha: «Kulloti qengjat e mi!».
16 Jezui i tha përsëri për herë të dytë: «Simon i Gjonit, a më do?». Pjetri iu përgjigj: «Po, Zot, ti e di se të dua». Jezui i tha: «Ruaji delet e mia!».
17 Jezui e pyeti për herë të tretë: «Simon i Gjonit, a më do?». Pjetri u trishtua që e pyeti për herë të tretë «A më do?», prandaj i tha: «Zot, ti i di të gjitha. Ti e di se të dua». Jezui i tha: «Kulloti delet e mia! 18 Me të vërtetë po të them se kur ishe i ri, e ngjishje rripin në brez e shkoje ku të doje, por kur të plakesh do të shtrish duart dhe dikush tjetër do të ta ngjeshë rripin e do të të çojë atje ku ti nuk do të doje».
19 Këtë e tha për të treguar se me ç'vdekje do të përlëvdonte Pjetri Perëndinë. Pastaj i tha: «Më ndiq!».
Jezui dhe dishepulli i dashur
20 Pjetri u kthye dhe pa se po i ndiqte edhe dishepulli që Jezui e donte, ai që ishte mbështetur mbi kraharorin e Jezuit gjatë darkës dhe i kishte thënë: «Zot, kush është ai që po të tradhton?». 21 Pjetri, kur e pa, i tha Jezuit: «Zot, po me të ç'do të bëhet?». 22 Jezui i tha: «Nëse dua që ai të mbetet derisa të vij unë, ty ç'të duhet? Ti më ndiq!». 23 Atëherë midis vëllezërve u përhap fjala se ai dishepull nuk do të vdiste, por Jezui nuk kishte thënë se ai nuk do të vdiste, por «Nëse dua që ai të mbetet derisa të vij unë, ty ç'të duhet?».
24 Ky është dishepulli që dëshmon për këto gjëra dhe që i shkroi ato. Ne e dimë se dëshmia e tij është e vërtetë.
25 Ka edhe shumë gjëra të tjera që bëri Jezui që, po të shkruheshin një nga një, them se do të bëheshin aq libra sa as bota e tërë nuk do t'i nxinte.
1 Pastaj Jisuj ua dëfteu vetëhen’ e ti përsëri nxënëset ndë det të Tiveriadhësë; edhe e dëfteu kështu.
2 Ishinë bashkë Simon Pietri, edhe Thomaj që thuhetë Binjak, edhe Nathanaili që është nga Kanaja e Galilesë, edhe të bijt e Zevedheut, edhe dy të tierë nga nxënësit’ e ati.
3 Simon Pietri u thot’ atyre: “Vete të gjuanj pishq.” I thonë: “Vimë edhe neve bashkë me tyj.” Duallnë edhe hipnë përnjëherë ndë lundrët, edhe atë natë nukë zunë asgjë.
4 Po tani si u bë mëngjes, Jisuj ndenji ndë buzët të detit; po nxënësitë nuk’ e njohnë se është Jisuj.
5 Jisuj pra u thot’ atyre: “Diemthit’ e mi , mos keni ndonjë gjë për të ngrënë?” U përgjeqnë: “Jo.”
6 Edhe ay u tha atyre: “Hithni rrietënë mb’anë të diathtë të lundrësë, edhe do të gjeni.” E hothnë pra, edhe s’muntnë më ta hiqninë nga shumica e pishqevet.
7 Ay nxënësi pra, që donte Jisuj, i thotë Pietrit: “Është Zoti.” Edhe Simon Pietri, kur dëgjoj se është Zoti, u mbështuall me rrobenë (sepse ishte lakuriq), edhe u hoth ndë det.
8 Edhe nxënësit’ e tierë erthnë me lundrëzënë (sepse nuk’ ishinë lark tokësë, po afërë dy qint kutë), tuke hequrë rrietën’ e pishqevet.
9 Edhe si sbritnë pra mbë tokët, shohënë tek ishte atie ndezurë ziarr, edhe vënë mb’ atë peshk edhe bukë.
10 Jisuj u thot atyre: “Bini nga ata pishqetë që zutë tashi.”
11 Simon Pietri hipi edhe hoqi rrietënë mbi tokët, plot me pishqe të mëdhenj, një qint e pesë-dhiet’ e tre. Edhe ndonëse ishinë kaqë, nuk’ u shqye rrieta.
12 Jisuj u thot’ atyre: “Ejani e drekohi.” Po asndonjë nga nxënësitë nukë kuxonte ta pyesë: “Cili je ti?” Sepse e dininë se është Zoti.
13 Vien pra Jisuj edhe merr bukënë e ua ep, edhe peshkunë po kështu.
14 Këjo ësht’ e treta herë që u dëftye tashi Jisuj te nxënësit’ e ti, passi u ngjall nga të vdekuritë.
15 Passi u drekuanë pra, Jisuj i thotë Simon Pietrit: “Simon, i bir’ i Jonajt, a më do më tepërë se këta?” “I thotë: “Po, Zot; ti e di se të dua.” I thotë: “Kullot shqerat’ e mia.”
16 I thotë prapë për së dyti: “Simon, i bir’ i Jonait, a më do?” I thotë: “Po, Zot; ti e di se të dua.”
17 I thotë: “Ruaj dhënt’ e mia.” I thotë për së treti: “Simon i bir’ i Jonait, a më do?” I erth keq Pietrit, se i tha për së treti: “A më do?” Edhe i tha: “Zot, ti i di të gjitha; ti e di se të dua.” Jisuj i thotë: “Kullot dhënt’ e mia.
18 Me të vërtetë, me të vërtetë po të them, kur ishnjeti më i ri, ngjishnje vetëhenë tënde, edhe ecënje ku të donje; po kur të plakesh, do të ndejç duart’ e tua, edhe tiatërë njeri do të të ngjeshnjë tyj, edhe do të të bierë atie ku nukë do.”
19 Edhe tha këtë, tuke shënuarë me çfarë vdekëje kishte për të lavduruarë Perëndinë.
Edhe si tha këtë, i thotë: ”Eja pas meje.”
20 Edhe Pietri u këthye, edhe sheh atë nxënësinë që donte Jisuj tuke vajturë prapa, i cili i pat rënë edhe ndë krahëruar t’ati ndë darkët, e i tha: “Zot, cili ësht’ ay që të trathton?”
21 Pietri pra kur pa këtë, i tha Jisujt: “Zot, po kyj ç’do të bënetë ?
22 Jisuj i thotë: “Ndë dua të mbesë ay gjersa të vinj unë , ti ç’ke ? Ti eja pas meje.”
23 Dolli pra këjo fialë ndër vëllezërit, se ay nxënësi nukë vdes. Po Jisuj nuk’ i tha, se nukë vdes; po: “Ndë dua të mbësë gjersa të vinj unë , ti ç’ke ?”
24 Kyj është ay nxënësi që martiris për këto, edhe që shkroj këto; edhe e dimë se martiria e ati ësht’ e vërtetë.
25 Janë edhe shumë të tiera, sa bëri Jisuj, të cilatë ndë u shkruajtshinë një për një, kujtonj se as ajo bota nukë do t’i nxinte vivliatë që ishinë për të shkruarë. Amin.