Tundimi i Jezuit
(Mt 4.1-11Mk 1.12-13)1 Jezui, plot me Shpirtin e shenjtë, u kthye nga Jordani dhe Shpirti e çoi në shkretëtirë. 2 Atje u tundua nga djalli për dyzet ditë. Gjatë këtyre ditëve nuk hëngri asgjë dhe kur kaluan ato ditë, e mori uria. 3 Djalli i tha: «Nëse je Biri i Perëndisë, thuaji këtij guri të bëhet bukë». 4 Por Jezui iu përgjigj: «Është shkruar: njeriu nuk jeton vetëm me bukë ». 5 Pastaj djalli e ngjiti lart, i tregoi të gjitha mbretëritë e botës në një çast 6 e i tha: «Unë do të ta jap gjithë pushtetin dhe lavdinë e tyre, sepse më është dhënë mua dhe unë mund t'ia jap kujt të dua. 7 Gjithçka do të jetë e jotja nëse bie në gjunjë para meje». 8 Dhe Jezui i tha : «Është shkruar:
adhuro Zotin, Perëndinë tënd,
dhe shërbeji vetëm atij ».
9 Pastaj djalli e çoi në Jerusalem, e vuri në pikën më të lartë të tempullit e i tha: «Nëse je Biri i Perëndisë, hidhu që këtu, 10 sepse është shkruar:
do t'i urdhërojë engjëjt e tij
të të ruajnë
11 dhe:
do të të mbajnë në duart e tyre,
që mos të të ndeshë këmba në gur ».
12 Por Jezui iu përgjigj: «Është shkruar: mos e tundo Zotin, Perëndinë tënd ».
13 Pasi e tundoi Jezuin në të gjitha mënyrat, djalli u largua prej tij për njëfarë kohe.
Shërbesa në Galile
(Mt 4.12-17Mk 1.14-15)14 Jezui u kthye në Galile me fuqinë e Shpirtit dhe për të u hap fjala në mbarë rrethinat e atij vendi. 15 Ai i mësonte njerëzit nëpër sinagogat e tyre dhe të gjithë e përlëvdonin.
Profeti dhe vendlindja
(Mt 13.53-58Mk 6.1-6)16 Jezui shkoi në Nazaret, atje ku ishte rritur. Ditën e shtunë, sipas zakonit, shkoi në sinagogë. U ngrit për të lexuar 17 dhe i dhanë librin e profetit Isai. Ai e hapi librin dhe gjeti vendin ku ishte shkruar:
18 «Shpirti i Zotit është mbi mua,
sepse ai më ka vajosur
për t'u shpallur ungjillin të varfërve .
Më ka dërguar
për t'u shpallur robërve lirinë
e për t'u kthyer të verbërve shikimin,
për të çliruar të shtypurit
19 e për të shpallur vitin e hirit të Zotit ».
20 E mbylli librin, ia dha shërbestarit dhe u ul. Sytë e të gjithëve në sinagogë ishin drejtuar tek ai. 21 Jezui filloi t'u thoshte: «Sot u përmbush ky Shkrim që e dëgjuat me veshët tuaj».
22 Të gjithë flisnin mirë për të e mrekulloheshin nga fjalët plot hir që dilnin nga goja e tij e thoshin: «A nuk është ky i biri i Jozefit?». 23 Jezui u tha: «Ju do të më përmendni pa dyshim këtë thënie: mjek, shëro veten. Bëj edhe këtu në vendin tënd çfarë kemi dëgjuar se ke bërë në Kafarnaum». 24 Dhe vazhdoi: «Me të vërtetë po ju them se asnjë profet nuk pranohet në vendlindjen e tij. 25 Por, me të vërtetë po ju them: në kohën e Elisë kishte shumë vejusha në Izrael kur qielli ishte i mbyllur për tre vjet e gjashtë muaj, kur në mbarë tokën ra zia e bukës. 26 Megjithatë, Elia nuk qe dërguar tek asnjëra prej tyre, por vetëm në Sarepta, në tokën e Sidonit, te një grua e ve. 27 Në kohën e profetit Elise kishte shumë të lebrosur në Izrael e, megjithatë, asnjëri prej tyre nuk u pastrua, por vetëm Namani nga Siria».
28 Të gjithë ata që ishin në sinagogë u mbushën me zemërim kur e dëgjuan këtë. 29 U ngritën, e nxorën jashtë qytetit dhe e çuan në majë të kodrës, ku ishte ndërtuar qyteti i tyre, që ta hidhnin në humnerë. 30 Por Jezui kaloi përmes tyre dhe u largua.
I pushtuari nga një shpirt i ndyrë
(Mk 1.21-28)31 Jezui shkoi në Kafarnaum, në një qytet të Galilesë dhe po i mësonte njerëzit ditën e shtunë. 32 Ata mahniteshin nga mësimi i tij, se fliste me pushtet. 33 Në sinagogë gjendej një njeri që ishte i pushtuar nga shpirti i një djalli të ndyrë. Ai bërtiti me zë të lartë: 34 «Çfarë ke me ne, o Jezui i Nazaretit? Ke ardhur të na shkatërrosh? Unë e di kush je: ti je i shenjti i Perëndisë». 35 Por Jezui e qortoi e i tha: «Hesht e dil prej tij!». Shpirti i ndyrë e përplasi njeriun në mes të turmës dhe doli prej tij pa e dëmtuar. 36 Të gjithë u mrekulluan e i thoshin njëri-tjetrit: «Ç'është kjo fjalë? Ai i urdhëron shpirtrat e ndyrë me pushtet e me fuqi dhe ata dalin». 37 Dhe për të u hap fjala kudo në ato rrethina.
Shërimi i shumë vetave
(Mt 8.14-17Mk 1.29-34)38 Jezui u ngrit, doli nga sinagoga e shkoi në shtëpinë e Simonit. Vjehrra e Simonit ishte sëmurë me ethe të forta, prandaj iu lutën që ta shëronte. 39 Jezui u përkul mbi të, qortoi ethet dhe ato e lanë. Ajo u ngrit menjëherë e filloi t'u shërbente.
40 Në perëndim të diellit, të gjithë ata që kishin të sëmurë që vuanin nga sëmundje të ndryshme i sillnin te Jezui. Ai vendoste duart mbi secilin prej tyre dhe i shëronte. 41 Prej shumë vetave dilnin shpirtra të ndyrë që bërtisnin: «Ti je Biri i Perëndisë!». Por Jezui i qortonte e nuk i lejonte të flisnin, sepse ata e dinin se ai ishte Krishti.
Predikimi nëpër Jude
(Mk 1.35-39)42 Kur agoi dita, Jezui doli nga qyteti e shkoi drejt një vendi të shkretë. Një turmë e madhe shkoi për ta kërkuar dhe kur e gjetën, nuk donin që ai të largohej prej tyre, 43 por Jezui u tha: «Më duhet ta shpall ungjillin e mbretërisë së Perëndisë edhe në qytetet e tjera, se për këtë gjë jam dërguar». 44 Dhe predikonte nëpër sinagogat e Judesë.
1 Edhe Jisuj plot me Frymë të Shënjtëruarë u kthye nga Jordhani; edhe u pru nga Fryma ndë shkretëtirët,
2 Tuke u ngarë nga dialli dyzet dit. Edhe nukë hëngri gjë fare nd’ ato dit; edhe si u mblushnë ato, pastaj i erdhi uri.
3 Edhe dialli i tha: “Ndë je i bir’ i Perëndisë, thuaj këti guri të bënetë bukë.”
4 Edhe Jisuj iu përgjeq tuke thënë: “Është shkruarë, “Se njeriu nukë do të rronjë vetëmë me bukë, po me çdo fialë të Perëndisë.”
5 — Edhe dialli e hipi mbë një mal të lartë, e i dëfteu gjithë mbëretërit’ e botësë për një grimë here.
6 Edhe dialli i tha: “Do t’ ap gjithë këtë pushtet, edhe lavdin’ e atyreve; sepse është dhënë ndë dorët time, edhe ia ap kujt të dua.
7 Ti pra ndë m’u falç, këto të gjitha do të jenë të tuatë.”
8 Po Jisuj u përgjeq e i tha: [Shporru prapa meje, Satana, sepse), është shkruarë: “Do t’i falesh Zotit Perëndisë tënt, edhe ati vetëmë do t’i lutesh.”
9 — Edhe ay e pruri ndë Jerusalim, edhe e qëndroj mbi fletëzët të hieroresë, edhe i tha: “Ndë je i bir’ i Perëndisë, hith vetëhenë tënde poshtë së këtejmi; sepse është shkruarë:
10 “Se do t’ urdhëronjë ëngjëjt’ e ti për tyj, që të të ruanjënë”;
11 Edhe: “Se do të të ngrenë mbi duart, që të mos përpjekç këmbënë tënde mbë gur.”
12 Edhe Jisuj u përgjeq e i tha, se është thënë: “Nukë ke për të ngarë Zonë Perëndinë tënt.”
13 Edhe dialli passi mbaroj çdo ngasëje, u largua prej ati për disa kohë.
14 Edhe Jisuj u këthye me fuqin’ e Frymësë ndë Galilet; edhe dolli zë për atë mbë gjith’ atë vënt rrotullë.
15 Edhe ay mësonte ndëpër sinagogjit t’atyreve, tuke lavduarë prej së gjithësh.
16 Edhe erdhi ndë Nazaret, atie ku ishte rriturë; edhe pas zakonit ti hyri ndë sinagogjit ditën’ e shëtunë, edhe u ngrit të këndonjë.
17 Edhe ata i dhanë vivlin’ e profitit Isai; edhe si hapi vivlinë, gjeti atë vëndinë, që ishte shkruarë:
18 “Frym’ e Zotit është mbi mua; përandaj më leu me vaj ; më dërgoj t’u ap zën’ e mirë të vobeqvet, të shëronj ata që kanë thyerë zëmrënë, të leçis dëlirie skllevet, edhe të verburet të hapurit e syvet, të dërgonj të shtrënguarëtë ndë dëlirie.
19 Të leçis mot të pëlqyerë të Zoti.”
20 Edhe si mbylli vivlinë, ia dha shërbëtorit, edhe ndenji; edhe të gjith’ ata që ishinë ndë sinagogjit kishinë shtyrë sytë mbi atë.
21 Edhe zuri t’u thoshte atyre, se: “Sot u mblush këjo shkronjë ndë veshët tuaj.”
22 Edhe të gjithë martirisinë mb’atë, edhe çuditeshinë për fialët’e hirit që delinë prej gojës’ ati, edhe thoshinë: “Nuk’ është kyj i bir’ i Josifit?”
23 Edhe ay u tha atyre: “Vërtet do të më thoni këtë paravoli: Mjekës, shëro vetëhenë tënde; sa ndigjuam që janë bërë ndë Kapernaum, bën edhe këtu ndë dhet tënt.”
24 Po ay tha: “Vërtet po u them juve, se asndonjë profit nuk’ ësht’ i pëlqyerë ndë dhet të ti.
25 Edhe me të vërtetë po u them juve: Shumë gra të va ishinë ndë Israil ndë dit të Iliut, kur u mbyll qielli tre viet e gjashtë muaj, kur u bë një zi e madhe mbë gjithë dhenë.
26 Po as te ndonjëra nga ato nuk’ u dërgua Iliu, përveç te gruaja e ve ndë Sareptë të Sidhonësë.
27 Edhe shumë të krromosur’ ishinë ndë Israil ndë dit të profitit Elisse; po asndonjë nga ata nuk’ u qërua, përveç Neeman Syriani.”
28 Edhe gjith’ ata që ishinë ndë sinagogjit, kur ndigjuanë këto, u mblushnë me zemërim.
29 Edhe u ngritnë edhe e nxuarrë jashtë qytetit; edhe e prunë gjer ndë buzët të malit, atie ku ish ndërtuarë qytet’ i atyreve, që t’e rrëzoninë përposh.
30 Po ay shkoj për mes t’atyreve, edhe iku.
31 Edhe sbriti ndë Kapernaum, qytetn’ e Galilesë; edhe ishte tuke mësuar’ ata për të shëtuna.
32 Edhe maniteshinë për të mësuarët’ e ti; sepse fial’ e ati ishte me pushtet.
33 Edhe ndë sinagogjit ishte një njeri që kishte frymë dialli të ndyrë, edhe bërtiti me zë të math, tuke thënë:
34 “Mier! Ç’ke me ne edhe ti, Jisu Nazarinas? Erdhe të na humbaç? Të njoh se cili je, Shënjti i Perëndisë.”
35 Po Jisuj e qërtoj, tuke thënë: “Mbëlith gojënë, edhe dil prej ati pa i bërë dëm fare.” Edhe dialli si e hodhi ndë mest, dolli prej ati, pa i bërë dëm fare.
36 Edhe të gjith’ u habitnë, edhe flisinë njëri me jatrinë, tuke thënë: “Ç’është këjo fialë, që urdhëron frymat’ e ndyra me pushtet e me fuqi, edhe dalënë?
37 Edhe dilte zë për atë kudo qark ati vëndi.
38 Edhe ay u ngrit prej sinagogjisë, e hyri ndë shtëpit të Simonit; edhe kishinë zënë ethe të mëdha të viehërrën’ e Simonit; edhe iu lutnë për atë.
39 Edhe ay si ndenji sipër’ asaj, qërtoj ethetë, edhe e lanë; edhe ajo përnjëherë u ngrit e i shërbente.
40 Edhe kur po perëndonte dielli, gjithë sa kishinë të sëmurë prej çdo farë lëngatash, i prunë tek ay; edhe ay, si vuri duartë siprë mbi cilinëdo, i shëroj.
41 Edhe prej shumësh delinë edhe diaj tuke klithur’ e tuke thënë, se: “Ti je Krishti, i bir’ i Perëndisë.” Edhe ay tuke qërtuarë s’i linte të flisninë, sepse e njihinë se ay ish Kristi.
42 Edhe si u bë ditë, dolli e vate ndë një vënt të shkretë; edhe gjëndëja e kërkoninë, edhe erdhë gjer aty; edhe e mbaninë, për të mos ikë prej asish.
43 Po ay u tha atyre se: “Duhetë të ap zën’ e mirë për mbëretërin’ e Perëndisë edhe ndëpër të tierët qytete, sepse për këtë punë jam dërguarë.”
44 Edhe ishte tuke leçiturë ndëpër sinagogjit të Galilesë.