Hardhia e vërtetë
1 «Unë jam hardhia e vërtetë dhe Ati im është vreshtari. 2 Çdo shermend që është në mua e që nuk jep fryt, ai e këput, ndërsa çdo shermend që jep fryt ai e krasit dhe e pastron, që të japë më shumë fryt. 3 Fjala që unë ju kam folur, ju ka pastruar tashmë.
4 Qëndroni në mua dhe unë do të qëndroj në ju. Sikurse shermendi nuk mund të japë fryt vetvetiu, pa qëndruar në hardhinë, kështu as ju nuk do të mund të jepni fryt nëse nuk qëndroni në mua. 5 Unë jam hardhia, ju jeni shermendet. Kush qëndron në mua dhe unë në të, jep shumë fryt, sepse pa mua nuk mund të bëni asgjë. 6 Nëse dikush nuk qëndron në mua, do të hidhet jashtë si shermendi e do të thahet. Këta shermende do t'i mbledhin, do t'i hedhin në zjarr e do të digjen.
7 Po të qëndroni në mua dhe fjalët e mia të qëndrojnë në ju, kërkoni çfarë të doni e do t'ju jepet. 8 Në këtë përlëvdohet Ati im: që të jepni shumë fryt e të bëheni dishepujt e mi. 9 Unë ju kam dashur, ashtu siç më ka dashur Ati mua. Qëndroni në dashurinë time!
10 Po të zbatoni urdhërimet e mia do të qëndroni në dashurinë time, sikurse unë kam zbatuar urdhërimet e Atit tim e qëndroj në dashurinë e tij.
11 Këto jua thashë që gëzimi im të jetë në ju e gëzimi juaj të jetë i plotë. 12 Ky është urdhërimi im: duajeni njëri-tjetrin ashtu siç ju desha unë ju. 13 Nuk ka dashuri më të madhe se të japësh jetën për miqtë. 14 Ju jeni miqtë e mi nëse bëni ato që ju urdhëroj. 15 Nuk ju quaj më shërbëtorë, se shërbëtori nuk e di ç'bën i zoti. Por unë ju kam quajtur miq, sepse ju bëra të njohur gjithçka që dëgjova prej Atit tim.
16 Nuk më zgjodhët ju mua, por unë ju zgjodha ju. Ju caktova të shkoni e të jepni fryt, që fryti juaj të mbetet dhe që Ati t'ju japë çfarëdo që t'i kërkoni në emrin tim. 17 Këtë po ju urdhëroj: duajeni njëri-tjetrin».
Do t'ju urrejnë
18 «Nëse bota ju urren, dijeni se më ka urryer mua para jush. 19 Po të ishit prej kësaj bote, atëherë bota do t'ju donte si të vetët. Por, ngaqë ju kam zgjedhur nga bota e nuk jeni prej kësaj bote, prandaj dhe ju urren. 20 Kujtoni fjalët që ju thashë: shërbëtori nuk është më i madh se i zoti. Nëse më përndoqën mua do t'ju përndjekin edhe ju. Nëse kanë zbatuar fjalën time, do të zbatojnë edhe tuajën.
21 Por të gjitha këto do t'jua bëjnë për shkak të emrit tim, sepse nuk e njohin atë që më dërgoi. 22 Po të mos kisha ardhur e të mos u kisha folur, nuk do të kishin mëkat, por tani nuk kanë shfajësim për mëkatin e tyre.
23 Kush më urren mua, urren edhe Atin tim. 24 Po të mos kisha bërë mes tyre veprat që askush tjetër nuk i ka bërë, nuk do të kishin mëkat, por tani kanë parë dhe më kanë urryer edhe mua, edhe Atin tim. 25 Por kjo ndodhi që të përmbushet fjala e shkruar në ligjin e tyre: më urryen pa asnjë shkak.
26 Kur të vijë Ngushëlluesi, që unë do t'ju dërgoj prej Atit, Shpirti i së vërtetës, i cili del nga Ati, ai do të dëshmojë për mua. 27 Edhe ju do të dëshmoni, sepse keni qenë me mua që nga fillimi».
1 “Unë jam vështi i vërtetë, edhe im Atë është bujku.
2 Çdo hardhi që nukë bie pemë tek unë, e këput; edhe çdo që bie pemë, e qëron, që të bierë më tepërë pemë.
3 Ndashti ju jeni të qëruarë, për atë fialë që u kam folurë juve.
4 Mbetni tek unë, edhe unë te ju. Sikundrë hardhia s’munt të bënjë pemë prej vetiu, ndë qoftë se nuk mbet ndë vështë, kështu as ju, ndë mos mbeçi tek unë.
5 Unë jam vështi, ju jeni hardhitë; ay që mbet tek unë, edhe unë tek ay, kyj bën pemë shumë; sepse pa mua s’munt të bëni asgjë.
6 Ndë mos mbetë ndonjë tek unë, hidhetë jashtë posi hardhia, edhe thahetë; pastaj i mbëledhën’ e i hedhënë ndë ziarr, edhe digjenë.
7 Ndë mbeçi tek unë, edhe fialët’ e mia ndë mbeçinë te ju, do të lypni ç’të doni, edhe do t’u bënenë juve.
8 Im Atë ndë këtë lavdonetë, që të bini shumë pemë; edhe kështu do të jeni nxënësit’ e mi.
9 Sikundrë më deshi Ati, edhe un’ u desha juve; mbetni ndë dashuri time.
10 Ndë ruajçi porosit’ e mia, do të mbesni ndë dashuri time; sikundrë unë ruajta porosit e tim Eti, edhe mbeç ndë dashuri t’ati.
11 U fola juve këto, që të mbesë gëzimi im mbë ju, edhe gëzimi juaj të jetë plot.
12 Këjo është porosia ime: të doni njëri tiatrinë, sikundrë un’ u desha juve.
13 Asndonjë s’ka dashuri më të madhe se këtë, që të vërë ndonjë jetën’ e ti për miqt’ e ti.
14 Ju jeni miqt’ e mi, ndë qoftë se bëni gjithë sa u porosis juve.
15 Nuk’ u them juve më shërbëtorë, sepse shërbëtori nukë di se ç’bën i zoti; po u thashë juve miq, sepse u dëfteva juve gjithë sa dëgjova prej tim Eti.
16 Ju nukë më keni sgjedhurë mua, po un’ u kam sgjedhurë juve, edhe u urdhërova juve që të shkoni e të bëni pemë, edhe pema juaj të mbesë; që t’u apë juve ç‘t’i lypni Atit mb’ emërit tim.
17 Këto u porosis juve, të doni njëri tiatrinë.
18 Ndë u ka mëri juve bota, dineni se më kish mëri mua përpara jush.
19 Ndë ishitë prej botësë, bota do të donte të sajnë; po sepse nukë jeni nga bota, po un’ u sgjodha juve nga bota, përandaj bota u ka mëri juve.
20 Mbani mënt fialënë që u thashë unë juve: Nuk’ është shërbëtori më i math se i zoti. Ndë qoftë se ndoqnë mua, do t’u ndiekënë edhe juve; ndë ruajtnë fialënë time, do të ruanjën’ edhe tuajënë.
21 Po të gjitha këto do t’ua bënjënë juve për emërinë tim, sepse nukë dinë atë që më dërgoj.
22 Të mos kishnjam ardhurë, e të mos u kishnjam folur’ atyre, nukë do të kishinë faj; po ndashti nukë kanë shkak për fajin’ e tyre.
23 Ay që më ka mëri mua, i ka mëri edhe tim eti.
24 Të mos kishnjam bërë ndër ata ato punë që s’i ka bërë asndonjë tiatërë, nukë do të kishinë faj; po ndashti edhe panë, edhe më patnë mëri edhe mua edhe tim Atë.
25 Po këjo u bë, që të mbushetë fiala që është shkruarë ndë nomt’ t’atyreve: “Se më patnë mëri pa ndonjë farë pune”.
26 Po kur të vinjë Ngushullimtari, që do t’ua dërgonj unë juve prej Atit, Fryma e së vërtetësë, që del nga Ati, ay do të martirisnjë për mua.
27 Po edhe ju martirisni, sepse që përpara herësë jeni bashkë me mua.”