Pali kërkon të gjykohet prej Cezarit
1 Tri ditë pasi kishte arritur në provincë, Festi shkoi nga Cezareja në Jerusalem. 2 Aty kryepriftërinjtë dhe krerët e judenjve i paraqitën padinë kundër Palit. Ata iu lutën 3 dhe i kërkuan si nder që ta dërgonte Palin në Jerusalem. Ndërkohë kishin përgatitur një pritë për ta vrarë rrugës. 4 Festi u përgjigj se Pali ruhej në Cezare dhe se ai vetë do të shkonte së shpejti atje. 5 Ai u tha: «Atëherë, krerët tuaj le të vijnë me mua dhe, nëse ai njeri ka bërë ndonjë faj, le të ngrenë padi kundër tij».
6 Pasi ndenji mes tyre jo më shumë se tetë apo dhjetë ditë, Festi shkoi në Cezare. Të nesërmen u ul në fronin e gjykatësit dhe urdhëroi të sillnin Palin. 7 Kur arriti Pali, atë e rrethuan judenjtë që kishin ardhur nga Jerusalemi dhe bënë shumë padi të rënda kundër tij, por që nuk mund t'i vërtetonin.
8 Pali u mbrojt kështu: «Unë nuk kam bërë mëkat as kundër ligjit të judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit». 9 Por Festi, meqë donte t'u bënte nder judenjve, e pyeti Palin: «A dëshiron të shkosh në Jerusalem dhe të gjykohesh atje para meje për këto padi?». 10 Pali i tha: «Unë jam para gjykatës së Cezarit dhe këtu duhet të gjykohem. Judenjve nuk u kam bërë asnjë padrejtësi dhe ti e di shumë mirë këtë. 11 Nëse jam në faj e nëse kam bërë diçka që meriton vdekjen, jam gati të vdes. Por, nëse nuk qëndron asnjë nga gjërat për të cilat më kanë paditur, askush nuk mund të më dorëzojë tek ata. Unë kërkoj të gjykohem prej Cezarit».
12 Atëherë Festi, pasi foli me këshillin e vet, iu përgjigj: «Kërkove të gjykohesh prej Cezarit, te Cezari do të shkosh».
Pali para Agripës
13 Pasi kaluan disa ditë, mbreti Agripa e Bernika arritën në Cezare për të përshëndetur Festin. 14 Meqë ata po rrinin aty disa ditë, Festi i paraqiti mbretit rastin e Palit e i tha: «Këtu është një njeri që e ka lënë Feliksi në burg. 15 Kur isha në Jerusalem, kryepriftërinjtë dhe pleqtë e judenjve më paraqitën paditë kundër tij e më kërkuan ta dënoj. 16 Unë u thashë se nuk është zakon i romakëve ta dënojnë dikë, nëse i padituri nuk takohet me paditësit ballë për ballë dhe nëse nuk i jepet mundësia të mbrohet kundër padisë. 17 Ata që kishin ngritur padinë erdhën këtu bashkë me mua dhe unë, pa humbur kohë, u ula të nesërmen në fronin e gjykatësit dhe urdhërova të ma sillnin atë njeri. 18 Paditësit dolën para meje, por nuk ngritën kundër tij asnjë padi nga ato që prisja unë. 19 Të dyja palët kundërshtonin njëra-tjetrën në lidhje me disa çështje të fesë së tyre dhe me njëfarë Jezui që ka vdekur, por që Pali thotë se është gjallë. 20 Meqë nuk dija si ta hetoja këtë çështje, e pyeta nëse dëshironte të shkonte në Jerusalem e të gjykohej atje për këto gjëra, 21 por Pali kërkoi të mbahej i burgosur, derisa çështja t'i kalonte për gjykim lartmadhërisë së tij. Prandaj urdhërova ta ruanin derisa të mund ta dërgoj te Cezari».
22 Agripa i tha Festit: «Dëshiroj ta dëgjoj edhe unë vetë këtë njeri». Festi i tha: «Nesër do ta dëgjosh». 23 Të nesërmen Agripa e Bernika erdhën me shumë madhështi. Ata hynë në sallë me kryemijësit e me burrat e rëndësishëm të qytetit. Atëherë Festi dha urdhër të sillnin Palin.
24 Festi tha: «O mbret Agripë dhe të gjithë ju që jeni këtu me ne, ky është njeriu për të cilin mbarë populli i Judesë më është drejtuar mua, edhe në Jerusalem, edhe këtu, me kërkesën që ky të mos jetojë më. 25 Por unë nuk gjeta tek ai asnjë faj që të meritonte vdekjen dhe meqenëse ai kërkoi të gjykohej para lartmadhërisë së tij, vendosa ta dërgoj atje.
26 Nuk kam asgjë të saktë që t'i shkruaj tim zoti për të. Prandaj e solla para të gjithëve jush, veçanërisht para teje, o mbret Agripë, që, pasi ta kemi marrë në pyetje, të kem ç't'i shkruaj. 27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgoj një të burgosur pa shënuar edhe paditë që ngrihen kundër tij».
1 Fisti pra si erdhi ndë anë të ti, pas tri diç hipi ndë Jerusalim nga Qesaria.
2 Edhe kryeprifti edhe të parët’ e Judhenjet që ishinë kundrë Pavlit, u duknë përpara ati.
3 Edhe i luteshinë, tuke lypurë hirë kundrë ati, që të dërgonjë e ta bierë atë ndë Jerusalim, sepse kishinë vënë pritëje që ta vrasënë mb’ udhë.
4 Edhe Fisti u përgjeq, se Pavli ruhetë ndë Qesari, edhe se ay vetë kishte për të vaturë shpejt atie.
5 “Le të sbresënë pra ata që muntnjënë prej jush, - tha, -edhe ndë paçinë gjë kundrë ati njeriu, le ta përflasënë.”
6 Edhe passi ndenji ndër ata më tepërë se dhietë dit, sbriti ndë Qesari, edhe mbë të nesërmët, si ndenji mbë gjykatët, urdhëroj të bihetë Pavli.
7 Edhe ay si erdhi, duallnë përpara ata Judhenjtë që kishinë sbriturë nga Jerusalimi, e thoshinë shumë të përfolura të mëdha kundrë Pavlit, të cilatë s’muntninë t’i provoninë,
8 Sepse ay epte fialë, se: “As mbë nomt të Judhenjet, as mbë hieroret, as mbë Qesarinë bëra ndonjë faj.”
9 Po Fisti passi donte t’u bënjë ëndënë Judhenjet, iu përgjeq Pavlit, e tha: “A do të hipënjç ndë Jerusalim, edhe atie të gjykonesh për këto punëra përpara meje?”
10 Edhe Pavli tha: “Unë kam ndenjurë përpara gjykatësë Qesarit, atie ku duhetë të gjykonem. Unë s’u kam bërë ndonjë faj Judhenjet, sikundrë edhe ti e di fort mirë;
11 Sepse, ndë qoftë se kam faj, a ndë paça bërë ndonjë punë për vdekëje, nuk’ i trëmbem vdekëjesë; po ndë mos qoftë ndonjë gjë nga ato që më përflasënë këta, asndonjë s’munt të më falnjë tek ata; thërres Qesarinë.”
12 Atëhere Fisti si foli me bashkëndenjëjenë, u përgjeq: “Qesarinë thirre ti? Te Qesari do të veç.”
13 Edhe si shkuanë ca dit, riga Agrippë edhe Vernika erthnë ndë Qesari, për të përshëndeturë Fistinë.
14 Edhe si ndenjnë atie shumë dit, Fisti i zuri n’gojesh rigësë punën’ e Pavlit, tuke thënë: “Është një njeri i lidhurë, lënë këtu prej Filikut.
15 Për punë të këti, kur vajta ndë Jerusalim, u duknë përpara meje kryepriftërit’ edhe pleqt’ e Judhenjet, e lypnë gjyq kundrë ati të vritetë;
16 Të cilëvet u përgjeqç, se nuk’ është zakon ndër Romanëtë të vritetë ndonjë njeri për hirë, pa pasurë përpara faqesë ay që përflitetë ata që e përflasënë, edhe pa mos dhënë ati kohë t’ apë fialë për fajin’ e ti.”
17 Passi u mbëlothnë pra ata këtu, pa mënuarë fare mbë të nesërmet ndenja mbë gjykatët, edhe urdhërova të bihetë njeriu.
18 Edhe ata që e përflisninë, si duallnë përpara meje , nukë prunë ndonjë të përfolurë kundra ati nga ato që mendonjam unë.
19 Po kishinë ca të kërkuara kundrë ati për hir-lutëjen’ e tyre, edhe për një farë Jisuj që kishte vdekurë, për të cilinë Pavli thoshte se rron.
20 Edhe unë, passi s’dinjam se ç’të bënj për një të tillë kërkuarëje, thashë: Ndë dashtë të vejë ndë Jerusalim, edhe të gjykonet’ atie për këtë.
21 Po Pavli passi thirri të ruhetë për të gjykuarë te Perandori, urdhërova të ruhet’ ay, gjersa ta dërgonj te Qesari.”
22 Edhe Agrippa i tha Fistit: “Desha edhe unë ta dëgjonj atë njeri.” Edhe ay tha: “Nesërë do ta dëgjonjç.”
23 Edhe mbë të nesërmet, kur erdhi Agrippa edhe Vernika me shumë madhështi, edhe hynë ndë vënt të dëgjuarëjesë bashkë me kryemijësit’ e me njerëzit’ e mëdhenj të qytetit, Fisti urdhëroj, e u pru Pavli.
24 Atëhere Fisti thotë: “O riga Agrippë, edhe gjithë sa jeni këtu bashkë me ne, e shihni këtë njeri , për të cilinë gjithë shumica e Judhenjet më folnë edhe ndë Jerusalim edhe këtu, tuke bërtiturë se ay nukë duhetë më të rronjë.
25 Po unë pasi gjeta se s’kishte punuarë gjë për vdekëje, edhe ay vetë thirri Perandorinë, e pashë me udhë ta dërgonj.
26 Për të cilinë s’kam ndonjë gjë të vërtetë t’i shkruanj tim Zoti; përandaj e prura përpara jush, edhe më fort përpara teje, o riga Agrippë, që të kem se ç’të shkruanj; passi të pyetetë prapë.
27 Sepse më duketë punë pa mënt të dërgonj një njeri të lidhurë, pa mos shënuar’ edhe punëratë që përflitetë.”