Detyrat ndaj të tjerëve
1 Të moshuarin mos e qorto ashpër, por këshilloje si atë, të rinjtë si vëllezër, 2 të moshuarat si nëna, të rejat si motra, me shumë dëlirësi. 3 Ndero vejushat që janë vërtet të veja. 4 Por nëse një vejushë ka fëmijë ose nipër, këta le të mësojnë, së pari, të tregojnë përkujdesje për njerëzit e shtëpisë së tyre dhe t'ua shpërblejnë prindërve të tyre, sepse këtë gjë pëlqen Perëndia. 5 Por ajo që është vërtet vejushë dhe ka mbetur e vetme, e ka shpresën në Perëndinë dhe vazhdon në përgjërime e lutje natë e ditë. 6 Ndërsa ajo që jeton në shthurje është e vdekur edhe pse rron.
7 Kështu porositi vejushat, që të jenë të paqortueshme. 8 Por kush nuk kujdeset për të afërmit e sidomos për ata të shtëpisë së vet, ky e ka mohuar besimin dhe është më i keq se një i pafe.
9 Vejusha të regjistrohet në listën e vejushave kur të jetë jo më pak se gjashtëdhjetë vjeçe dhe të ketë qenë gruaja e një burri të vetëm. 10 Ajo duhet të njihet për vepra të mira: i ka edukuar mirë fëmijët, ka qenë mikpritëse, u ka larë këmbët të shenjtëve, i ka ndihmuar nevojtarët, i është kushtuar çdo vepre të mirë. 11 Por mos prano vejusha më të reja, sepse kur dëshirojnë të martohen përsëri, largohen nga Krishti, 12 duke marrë gjykimin për shkak se e lanë mënjanë besimin e parë. 13 Në të njëjtën kohë mësohen të jenë përtace duke shkuar shtëpi më shtëpi, dhe jo vetëm përtace, por flasin gjëra që nuk duhet, duke shpifur e duke u marrë me llafe. 14 Prandaj dua që vejushat e reja të martohen, të lindin fëmijë, të bëhen zonja shtëpie, të mos i japin asnjë shkak kundërshtarit të na përflasë, 15 pasi disa tashmë e lanë udhën e drejtë dhe ndoqën Satanin. 16 Nëse ndonjë besimtare ka ndonjë vejushë në shtëpi, le ta ndihmojë atë e të mos i bëhet barrë kishës, kështu që kisha të ndihmojë ato që janë vërtet vejusha.
17 Pleqtë që drejtojnë mirë bashkësinë, le të shpërblehen dyfish, sidomos ata që mundohen në predikim e në mësimdhënie. 18 Sepse Shkrimi thotë: kaut që shin, mos i vër kapistër dhe: «Punëtori e meriton pagën e vet».
19 Kundër plakut të kishës mos prano padi, veçse kur ka dy ose tre dëshmitarë. 20 Ata që mëkatojnë, qortoji para të gjithëve, që të kenë frikë edhe të tjerët.
21 Të përbetohem para Perëndisë dhe Krishtit Jezu dhe engjëjve të zgjedhur, që t'i zbatosh këto gjëra pa paragjykim e të mos bësh asgjë me anësi.
22 Mos u nxito që përmes vënies së duarve t'i japësh përgjegjësi dikujt e as mos u bëj pjesëtar në mëkatet e të tjerëve.
Ruaje veten të dëlirë!
23 Mos pi më vetëm ujë, por pi pak verë për shkak të stomakut e të sëmundjeve të tua të shpeshta.
24 Disa njerëzve u duken qartë mëkatet, edhe përpara se të gjykohen, ndërsa disa të tjerëve u dalin sheshit më pas. 25 Po ashtu edhe veprat e mira duken qartë, ndërsa ato që nuk duken qartë, nuk mund rrinë të fshehura përgjithnjë.
1 Plakunë mos e qërtonjç, po mësoje posi atë; të ritë mësoi posi vëllezër,
2 Plakatë, posi mëma; të ratë, posi motëra, me çdo farë të qëruari.
3 Ndero grat’ e va, ato që janë me të vërtetë të va.
4 Edhe ndë pastë ndonjë e ve dielm a nipërë, le të mësonjënë më përpara shtëpin’ e tyre të kenë besë të mirë, edhe t’u apënë shpagime përintvet, sepse këjo ësht’e mirë edhe e pëlqyerë përpara Perëndisë.
5 Edhe ajo që është me të vërtetë e ve edhe mbeturë vetëmë, shpëren mbë Perëndinë, edhe qënderon ndë të luturat e ndë të falurat nat’ e ditë;
6 Po ajo që prish shumë, ndonëse rron, ka vdekurë.
7 Edhe porosit këto, që të jenë të pazënë me gojë për të ligë.
8 Po ndë qoftë ndonjë se nukë mendonetë më përpara për të titë, edhe më fort për të shtëpisë ti, ay ka mohuarë besënë, edhe është më i lik se i pabesi.
9 E veja më pak se gjashtë-dhietë vieç le të mos vihetë ndë numërët të vavet , edhe të ketë qënë grua e një burri,
10 Edhe të martirisetë për punë të mira; ndë pastë ushqyerë dielm, ndë pastë priturë të huajë, ndë pastë larë këmbë shënjtorësh, ndë u pastë ndihur’ atyreve që kanë qënë ndë shtrëngim, ndë i pastë rënë prapa çdo farë pune të mirë.
11 Po hiq dorë nga të vat’ e ra; sepse si të mërzitenë nga Krishti, duanë të martonenë;
12 Tuke pasurë mundim, sepse shkelnë besën’ e parë.
13 Edhe pasi janë të papuna, mësonenë të venë rrotullë ndëpër shtëpiat, edhe jo vetëmë të papuna, po edhe fialëshuma e kërkimsore, tuke folurë ato që s’gjanjënë.
14 Dua pra të ratë të martonenë, të bënjënë dielm, të bënenë zonja shtëpie, të mos i apën’ arëmikut asndonjë shkak për të përqeshurë.
15 Sepse ca nga ato u këthyenë e ranë prapa Satanajt.
16 Ndë qoftë se ndonjë besëtar a besëtare ka gra të va, le t’u ndihnjë atyreve, edhe le të mos rëndonetë qisha, që të munt t’u ndihnjë atyreve që janë me të vërtetë të va.
17 Pleqtë që shikonjënë mirë punënë le të nderonenë dy herë më tepërë, më fort ata që mundonenë me fialë e me mësim.
18 Sepse shkronja thotë: “Mos i mëçelsh gojënë kaut kur shin ndë lamët ”, edhe: “I vëjyer’ është punëtori për pagën’ e ti”.
19 Mos prit kallëzim kundrë plaku, veç përpara dy a tre martirëve.
20 Qërto ata që fëjenjënë përpara të gjithëve, që të kenë frikë edhe të tierëtë.
21 Të urdhëronj përpara Perëndisë, edhe Zotit Iisu Krisht, edhe ëngjëjvet sgjedhurë, që t’i ruanjç këto pa bërë gjyqë përpara, as të mos bënjç gjë tuke prierë mbënjanë.
22 Mos vërë duarë përmbi ndonjë shpejt, as mos u bën shok ndër faje të huaja; ruaj vetëhenë tënde të pastrë.
23 — Mos pi më ujë, po pi pakëzë verë për plëndësinë tënt, edhe për të shpesat sëmundëjet’ e tua .
24 Ca njerëzëve u kanë dalë fajetë për faqe që përpara, edhe shkonjënë përpara atyreve ndë gjyqë; edhe ca të tierëve po u venë prapa.
25 Po kështu edhe punërat’ e mira cave u kanë dalë për faqe; edhe ato që janë tjetrazi, nukë munt të fshihenë.