1 Dua të them se, për aq kohë sa trashëgimtari është i mitur, nuk dallon fare nga skllavi, ndonëse është pronari i gjithçkaje. 2 Ai është nën kujdestarë e mbikëqyrës deri në kohën e caktuar nga i ati. 3 Po ashtu edhe ne, kur ishim të mitur, kemi qenë skllevër të parimeve të botës. 4 Por, kur erdhi koha e caktuar, Perëndia dërgoi Birin e tij. Ai lindi nga një grua dhe iu nënshtrua ligjit, 5 për të shpenguar ata që ishin nën ligj e që ne të birësohemi. 6 Duke qenë se jeni bij të tij, Perëndia dërgoi në zemrat tona Shpirtin e Birit të vet, që thërret: «Abba, o Atë!». 7 Prandaj, ti nuk je më skllav, por bir. Nëse je bir, je edhe trashëgimtar përmes Perëndisë .
Shqetësimi i Palit
8 Dikur, kur nuk e njihnit Perëndinë, u shërbenit idhujve që prej natyre nuk janë perëndi. 9 Tani që e keni njohur Perëndinë, ose më mirë të them, se Perëndia ju njohu ju, si ktheheni përsëri te këto parime të dobëta e mjerane për t'u shërbyer sërish atyre? 10 Ju mbani si të kremte disa ditë, muaj, stinë e vite. 11 Kam frikë se u mundova më kot për ju.
12 Po ju lutem, o vëllezër, bëhuni si unë, sepse edhe unë jam bërë si ju. Ju nuk më keni bërë asnjë të keqe. 13 Ju e dini se herën e parë, që ju predikova ungjillin, lëngoja në trup. 14 Megjithëse lëngata ime në trup ishte sprovë për ju, ju nuk më përbuzët, as nuk më patët neveri, por më pranuat si engjëllin e Perëndisë, si Krishtin Jezu. 15 Ku shkoi gëzimi juaj? Unë dëshmoj se, po të kishte qenë e mundur, ju do t'i kishit nxjerrë edhe sytë tuaj për të m'i dhënë mua. 16 Tani qenkam bërë armiku juaj pse po ju them të vërtetën?
17 Ata tregohen të zellshëm me ju, por jo për mirë, madje dëshirojnë t'ju shkëpusin, që pastaj ju të jeni të zellshëm me ta. 18 Është mirë që të jeni gjithmonë të zellshëm për të mirën e jo vetëm kur jam unë me ju. 19 Bijtë e mi, unë po kaloj për ju të njëjtat dhimbje si gruaja gjatë lindjes, derisa Krishti të marrë trajtë në ju. 20 Do të doja të isha pranë jush tani e të flisja ndryshe, se nuk di ç'të bëj më me ju.
Hagara dhe Sara
21 Më thoni ju, që doni të jeni nën ligj, a nuk e dëgjoni ligjin? 22 Shkrimi thotë se Abrahami pati dy bij, një prej skllaves e një prej të lirës. 23 Biri i skllaves lindi prej mishit, ndërsa biri i së lirës përmes premtimit të Perëndisë.
24 Këto gjëra kanë tjetër kuptim. Dy gratë janë dy besëlidhje. Njëra, ajo prej malit Sinai që lind për skllavërim, është Hagara. 25 Hagara, domethënë mali i Sinait në Arabi, përkon me Jerusalemin e sotëm, që është në skllavëri bashkë me bijtë e vet. 26 Ndërsa gruaja e lirë përfaqëson Jerusalemin qiellor dhe është nëna jonë.
27 Shkrimi thotë:
ngazëllohu ti shterpë,
ti që nuk lind,
kërce e bërtit nga gëzimi
ti që s'pate dhimbjet e lindjes,
se bijtë e të braktisurës
do të jenë më të shumtë
se të asaj që ka burrë.
28 Ju, vëllezër, jeni bij të premtimit të Perëndisë, sikurse Isaku. 29 Edhe tani ndodh si atëherë, kur ai që lindi prej mishit, përndoqi atë që kishte lindur përmes Shpirtit. 30 Por çfarë thotë Shkrimi? Dëboje skllaven me të birin, pasi biri i skllaves nuk mund të jetë trashëgimtar bashkë me birin e së lirës. 31 Kështu pra, vëllezër, ne nuk jemi bijtë e skllaves, por bijtë e së lirës.
Krie e katërtë
1 Ndashti thom unë, ngjera sa është klironomi foshnjë, ai s’ka fark mbë ndonjë punë nga kopili, ndonëse është Zoti i së gjithavet.
2 Po është ndënë pitropë e ikonomë, ngjera mbë kohë që i pat urdhëruarë babai.
3 Kështu edhe nevet, kur jeshëm foshnjë, jeshëm skllavosurë ndënë stihi të botësë.
4 Ma poqë erdhi të mbluaritë e motit, dërgoi Perndia të bir’ e tij, që leu nga grua, e që u bë ndënë nom.
5 Që të kseshpërblejë ata që qenë ndënë nom, për të marrë nevet Iothesinë (e të bënemi bij).
6 Ndashti sikundrë jini juvet bij, ka dërguarë Perndia Shpirtin’ e birit së tij ndë zëmëra tuaj që thërret: Avva, o baba.
7 Nukë je adha më kopil, po bir, e ndë je bir, je klironomi i Perndisë me anë të Krishtit.
8 Ma atëherë si nukë njohëtë Perndinë, jeshëtë kopij t’ature që s’janë Perndi me të vërtetë.
9 Ma ndashti si njohtë Perndinë, a të thom më mirë, si u njohtë nga Perndia, qish ktheneni prapë ndë stihi të smundura e të varfëra, mb’ato që dojëtë njëherë të ktheni përsëri të punoni?
10 Juvet mbai llogari të ditet, e të muajet, e të vitëret, të kohëvet.
11 Unë trëmbem për juvet, se mbase u munduaçë mbë të mbrazëtë për juvet.
12 Punoni si edhe unë, sepse edhe unë jam bërë si juvet. U lutem, o vëllazër, juvet nukë më kini bërë ndonjë dëm.
13 E dijnie që më përpara me pikëllim të kurmit sim u dhidhaksa juvet Ungjillë.
14 E pirasmonë tim që keshë ndë kurm tim, nuk’ e shatë, as urrietë, po më patë priturë posi një Ëngjëll të Perndisë, posi Hristonë Iisunë.
15 Ç’qe adha atëherë makarismoi juaj? Sepse u martiris juvet që të mundjëtë, dojëtë të nxjerëtë sitë tuaj të m’i apëtë mua.
16 U bëçë un’ adha armiku juaj, tuke thënë juvet të vërtetënë?
17 Janë ziliarë mbë juvet jo mbë të drejtë, po duanë të nxjerënë nevet jashtë, që të doi ata.
18 E mirë është që të doi kurdo të mirënë, e jo vetëmë kur të jem përpara jush.
19 Djelmt’ e mi, që juvet u mbaj pa ndë bark, ngjera sa të dërtonetë Krishti mbë juvet.
20 Ma dojë të gjëndeshë përpara juvet ndashti, e të ndërojë zënë tim, sepse nukë kam se ç’t’u thom juvet.
21 Thuajmëni mua juvet që doi të jini ndënë nom, nukë digjoni nomnë?
22 Sepse është shkruarë: Avraami pat di djelm, një nga skllava e një nga eleftera.
23 Ma ai që leu nga skllava, u le si do kurmi. E ai që leu nga eleftera, u le me fuqi të së taksurësë.
24 Këto punëra janë thënë me aligorira, sepse këto janë të dia dhjatatë, njera nga mali i Sinait, që pill skllev. Këjo është Agara.
25 Sepse Agara është mal i Sinait nd’Arapëri, e ujdis me Ierusalimnë, që është ndashti. Ajo është kopile bashkë me djelm të saj.
26 Ma Ierusalimi që është lart, ësht’ elefterë. Ajo është mëmma e nevet gjithëvet.
27 Sepse është shkruarë: Gëzou ti, o shterpë, që nukë pjell. Nxir zë ndë lëvdim, e thirrë ti që nukë je pjellësë, sepse më shumë fort janë djelmt’ e së lënësë, se asaj që ka burrënë.
28 Andaj nevet, o vëllazër, si Isaaku jemi djelmt’ e së taksurësë.
29 Ma si ahiere ai që qe lerë si do kurmi, e ndiq atë që qe sikundrë do Shpirti, kështu edhe ndashti.
30 Ma ç’thotë karta: Nxjere jashtë skllavënë, edhe djalën’ e saj, sepse nukë do të jetë klironom i biri i skllavësë me të bir’ e zonjësë.
31 Pra andaj, o vëllazër, nukë jemi nevet djelm të skllavësë, po të zonjësë.