Gjykimi i Zotit
1 Kështu thotë Zoti:
qielli është froni im,
toka shtroja e këmbëve të mia.
Çfarë shtëpie do të më ndërtoni?
Cili është vendi ku do të gjej prehje?
2 Të gjitha këto i bëri dora ime,
kështu u krijuan të gjitha, kumton Zoti.
Vështrimin tim do ta hedh mbi të përulurin,
mbi atë që e ka shpirtin të dërrmuar,
mbi atë që dridhet prej fjalës sime.
3 Dikush kushton një dem
e mandej vret një njeri,
kushton një qengj
e mandej i thyen qafën qenit,
kushton një fli drithi
e mandej edhe gjakun e derrit,
kushton temjan
e mandej bekon idhullin.
Këta zgjedhin të ecin udhës së vet,
kënaqen me fëlliqësitë e tyre.
4 Por edhe unë do të zgjedh poshtërimin e tyre,
do të dërgoj mbi ta tmerrin,
sepse thirra, por nuk m'u përgjigjën,
fola, por nuk më dëgjuan,
Bënë çka është e keqe në sytë e mi,
zgjodhën çka nuk më pëlqen.
5 Dëgjojeni fjalën e Zotit,
ju që dridheni prej fjalës së tij!
Të afërmit tuaj, që ju urrejnë,
që ju përjashtojnë për shkak të emrit tim, thonë:
«Le ta dëftejë Zoti lavdinë e tij,
që ta shohim edhe ne gëzimin tuaj».
E pra, ata do të turpërohen!
6 Një rrapëllimë po del nga qyteti,
një zë dëgjohet prej tempullit!
Është zëri i Zotit
që po hakmerret ndaj armiqve të tij.
7 Para se të provonte dhimbjet, lindi,
para se t'i vinin dhimbjet, lindi djalë.
8 Kush e ka dëgjuar një gjë të tillë?
Kush ka parë gjëra të tilla?
A mund të lindë një vend në një ditë?
A mund të lindë një komb në një çast?
E pra, Sionin e zunë dhimbjet e lindjes
dhe bijtë e saj ajo i lindi.
9 «Unë, që jam shkaku i lindjes së jetës,
nuk do ta bëja të lindte?», thotë Zoti.
«Unë, që kujdesem për çdo lindje,
do ta pengoja të lindte?», thotë Perëndia.
Gëzim dhe bekim
10 Gëzohuni për Jerusalemin,
ngazëlleni për të, të gjithë ju që e doni!
Dëfreni bashkë me të, dëfreni,
të gjithë ju që vajtuat për të,
11 që prej gjirit të tij ngushëllues
të thithni qumësht e të ngiheni,
që prej thithave të begatisë së tij
të thithni e të kënaqeni!
12 Se kështu thotë Zoti:
ja, paqen do ta bëj të rrjedhë në të porsi lumi,
pasurinë e kombeve porsi përroi që vërshon.
Do t'ju mbajnë në gji kur të pini qumësht,
do t'ju mbështetin mbi gjunjë kur t'ju përkëdhelin.
13 Porsi nëna që ngushëllon të birin,
ashtu do t'ju ngushëlloj edhe unë.
Po, në Jerusalem ngushëllim do të gjeni!
14 Do të shihni e do t'ju gëzojë zemra,
si bari i njomë do t'ju përtërihen kockat.
Dora e Zotit do të shfaqet mbi shërbëtorët e tij
e mbi armiqtë e tij, zemërimi.
15 Se, ja, Zoti po vjen me zjarr,
qerret e tij janë porsi stuhia,
zemërimin e tij për ta shfryrë me furi,
qortimin e tij, me flakë zjarri.
16 Me flakë do të gjykojë Zoti,
me shpatë çdo qenie të gjallë.
Të shumtë do të jenë ata
që do të zhbihen prej Zotit.
17 Ata që shenjtërohen e pastrohen
për të shkuar mandej nëpër kopshtet e idhujve,
ata që hanë mishin e derrit,
gjëra të neveritshme e minj,
do të marrin fund që të gjithë,
kumton Zoti.
Fundi
18 Unë i njoh mirë veprat dhe synimet e tyre. Prandaj po vjen koha për t'i bashkuar të gjitha kombet e gjuhët. Ata do të vijnë e do të shohin lavdinë time. 19 Mes tyre do të vendos një shenjë dhe disa nga të mbijetuarit do t'i dërgoj te kombet, në Tarshish, në Pul, në Lud, te mjeshtrat e harkut, në Tubal, në Javan, në ishujt e largët, që për mua s'kanë dëgjuar dhe që lavdinë time s'e kanë parë. Ata do t'ua shpallin kombeve lavdinë time. 20 Ata do t'i kthejnë të gjithë vëllezërit tuaj, prej të gjitha kombeve ku janë, e do t'ia kushtojnë Zotit, me kuaj, me karroca, me qerre, me mushka e me deve njëgungëshe, në malin e tij të shenjtë, në Jerusalem, thotë Zoti. Po ashtu edhe bijtë e Izraelit do ta sjellin flinë e tyre në shtëpinë e Zotit në një enë të pastër. 21 Prej tyre do të zgjedh priftërinj e levitë, thotë Zoti.
22 Sikurse qielli i ri dhe toka e re,
që unë po krijoj,
do të qëndrojnë përherë para meje,
kumton Zoti,
ashtu do të mbetet edhe fara juaj,
edhe emri juaj.
23 Nga hëna e re në hënë të re,
nga e shtuna në të shtunë,
çdo qenie do të vijë
e para meje do të përkulet,
kumton Zoti.
24 E kur të dalin, kufoma do të shohin,
kufomat e atyre që u ngritën kundër meje.
Krimbi që i bren nuk do të ngordhë kurrë
e zjarri që i djeg nuk do të shuhet.
Të neveritshëm do të jenë ata
për çdo qenie të gjallë!
1 Thus saith the LORD, The heaven is my throne, and the earth is my footstool: where is the house that ye build unto me? and where is the place of my rest? 2 For all those things hath mine hand made, and all those things have been, saith the LORD: but to this man will I look, even to him that is poor and of a contrite spirit, and trembleth at my word. 3 He that killeth an ox is as if he slew a man; he that sacrificeth a lamb, as if he cut off a dog’s neck; he that offereth an oblation, as if he offered swine’s blood; he that burneth incense, as if he blessed an idol. Yea, they have chosen their own ways, and their soul delighteth in their abominations. 4 I also will choose their delusions, and will bring their fears upon them; because when I called, none did answer; when I spake, they did not hear: but they did evil before mine eyes, and chose that in which I delighted not.
5 ¶ Hear the word of the LORD, ye that tremble at his word; Your brethren that hated you, that cast you out for my name’s sake, said, Let the LORD be glorified: but he shall appear to your joy, and they shall be ashamed. 6 A voice of noise from the city, a voice from the temple, a voice of the LORD that rendereth recompence to his enemies. 7 Before she travailed, she brought forth; before her pain came, she was delivered of a man child. 8 Who hath heard such a thing? who hath seen such things? Shall the earth be made to bring forth in one day? or shall a nation be born at once? for as soon as Zion travailed, she brought forth her children. 9 Shall I bring to the birth, and not cause to bring forth? saith the LORD: shall I cause to bring forth, and shut the womb ? saith thy God. 10 Rejoice ye with Jerusalem, and be glad with her, all ye that love her: rejoice for joy with her, all ye that mourn for her: 11 That ye may suck, and be satisfied with the breasts of her consolations; that ye may milk out, and be delighted with the abundance of her glory. 12 For thus saith the LORD, Behold, I will extend peace to her like a river, and the glory of the Gentiles like a flowing stream: then shall ye suck, ye shall be borne upon her sides, and be dandled upon her knees. 13 As one whom his mother comforteth, so will I comfort you; and ye shall be comforted in Jerusalem. 14 And when ye see this , your heart shall rejoice, and your bones shall flourish like an herb: and the hand of the LORD shall be known toward his servants, and his indignation toward his enemies.
15 For, behold, the LORD will come with fire, and with his chariots like a whirlwind, to render his anger with fury, and his rebuke with flames of fire. 16 For by fire and by his sword will the LORD plead with all flesh: and the slain of the LORD shall be many. 17 They that sanctify themselves, and purify themselves in the gardens behind one tree in the midst, eating swine’s flesh, and the abomination, and the mouse, shall be consumed together, saith the LORD. 18 For I know their works and their thoughts: it shall come, that I will gather all nations and tongues; and they shall come, and see my glory. 19 And I will set a sign among them, and I will send those that escape of them unto the nations, to Tarshish, Pul, and Lud, that draw the bow, to Tubal, and Javan, to the isles afar off, that have not heard my fame, neither have seen my glory; and they shall declare my glory among the Gentiles. 20 And they shall bring all your brethren for an offering unto the LORD out of all nations upon horses, and in chariots, and in litters, and upon mules, and upon swift beasts, to my holy mountain Jerusalem, saith the LORD, as the children of Israel bring an offering in a clean vessel into the house of the LORD. 21 And I will also take of them for priests and for Levites, saith the LORD. 22 For as the new heavens and the new earth, which I will make, shall remain before me, saith the LORD, so shall your seed and your name remain. 23 And it shall come to pass, that from one new moon to another, and from one sabbath to another, shall all flesh come to worship before me, saith the LORD. 24 And they shall go forth, and look upon the carcases of the men that have transgressed against me: for their worm shall not die, neither shall their fire be quenched; and they shall be an abhorring unto all flesh.